- Konu Sahibi eskidenolsa
- #1
20 aylık evliyim Mart ayı sonunda anlaşmalı boşanma davamız var. Şu anda ayrı yaşıyoruz. Ben ayrıldım evden kendi imkanlarımla ev kiraladım yeni eşyalar aldım, kısacası yeni bir düzen kurdum. Eşim ayaklarıma kapanıyor dönmem için. Aslında evden ayrılma esnasında bana ve aileme kendisinin ve ailesinin söyledikleri ve yaptıkları yenilir yutulur şeyler değil. İlk zamanlar gökten Allah inse affetmem diyordum. Yakın çevrem, iş arkadaşlarım haberdar boşanma durumumuzdan. Ki daha önce de birçok kez bu aşamalara gelip geri dönmüştüm. Yalancı çoban gözü ile bakıyorlardı bana. Yok sen ayrılamazsın filan diyorlardı ama şimdi evi de ayırınca boşanma davası açınca iyice işin ciddiyetini anladılar. Şimdi eşim ve ailesi hem bana hem de aileme deliler gibi yalvarıyor. Çok büyük vaadlerde bulunuyor (bütün mal varlığını üzerime yapmayı filan) Boşanma davasından vazgeçme şimdilik erteletelim mahkemede ileri bir tarihe eğer düzelmediğime inanırsan bırak beni diyor. Kiraladığın ev eşyaların dursun sen düzeldiğime evliliğin yürüyeceğine inanana kadar diyor. Öl desem ölecek o derecede yalvarıyor. Kafam o kadar karıştı ki. Güvenemiyorum bir türlü. Zaten rezil oldum defalarca çevreme aileme onu affederek. İnsanlar gülecekler bana bir şans daha verirsem ve yine onların dediği çıkarsa. İstikrarsız bir tip gibi görür oldular beni. Zaten annem bir şans daha verirsen kanarsan benim ölümüm olur affetmem seni diyor. Babamsa açık açık söylemese de bir şans daha vermekten yana görünüyor. Onlar da farklı düşünüyorlar yani. Kafam o kadar karışık ki. Ne yapsam ne etsem. Dava gününe az kaldı. Ne olur akıl verin bana.