Çok üzgünüm çoookselam arkadaşlar.çalışıyorum ve 13 saatimi evimden ayrı geçiriyorum.geçen pazar ailemi iftara almaya karar verdim.1 gün öncesinden haber verdim.benim evim küçük ve dolayısıyla masam yok.taş çatlasın evimde 6 kişiyi ağırlayabilrim o kadar ufak yani.ama anneme anlattım.anne ilk önce sizi abimlerle alayım sora diğer misafirleri alıım.hepsini 1 güne sığdırmıyayım.toplam 13 kişi olyoz die.abim sıkıntıya gelemiyo.huzursuzluk çıkmasın.hem bende sıkışmam.yok bbeni dinler mi al işte herkesi çıksın aradan nolcak ha 8 kişi ha 13 kişi.bende kırılmasın hani onun sözünü tutayım die tamam dedim.neyse iftar günü oldu.sabah erken kalktım temizlik yaptım 12ye kadar işim bitti.yemekleri hazırlıcam eşimde banyoda.zil çaldı.misafir geldi iftara gelcek olan insanlardan bi tanesi almış çocuğunu.onda bişii demedim.başım gözüm üstüne.sonra annem babam ve iki yeğenim geldi.oturuyolar.tamam ondaa bişi demedim.sonra dayanamadım dedim ki benim marrkete gitmem lazım ister oturun ister kalkın.bana kızdılar.neyse kapıdan çıkarken annem demez mi diğer misafirde gelcek sarma sarcaklarmış sana yardım.sarma isteyen kim anne onlardan.evim zaten küçük mutfağa ben zor giriyom.küçük odada sarsınlar dedi.e anne evlerinde sarsınlar pişirsinler öle gelsinler dedim kızdım.annemde bana kızdı ve senin evine gelmiom dedi.bende kızdım iftar miftar yok dedim.ve başladım barınmaya ağlamaya.misafirde gitti.o kadar çok utandım ki hayatımda ilk defa böle bişii yaşadım.misafiri arıom cvp yok.çok vicdan azabı çekiomm.bana yardım edin.ne yapabilirim?Çok üzgünüm çoook