Annane dedenin torun sevememesi

Merhaba yavrular,
Annem ve babam evlendiğimde bir zaman sonra torun torun diye tutturan iki insandı. Neyse yaptık bir torun. Bakarız ederiz de dediler sağolsunlar çalışıyordum çünkü. Ama pandemi vs olunca gerek kalmadı hep ben baktım evdeydim. Velhasıl kelam şu an çocuğum 4 yaşında ama daha bir kere bile onlara bırakabilmiş değilim. Hep babaanne bakıyor hastalığında fln. Çünkü çocuğum istemiyor onlarla kalmak. Çünkü hiç oturup da oyun oynayayım parka çıkarayım vakit geçireyim yok. 1 saat kesintisiz oynadıklarını bilmem mesela. Çabalıyorlar arada ama zoraki ben bazen çok yorulduğumda isyan ediyorum artık. Anca o zaman. Ama onda bile isteyerek değil anlıyorum yani. Çocuk da keyif almıyor. Şunu da söyliym ben sürekli sağda solda gezen çocuğu bırakayım diyen biri değilim. Bu yaşına kadar hastalık dışında neredeyse bırakmadım kimseye. O da sadece babaanne. Yaşlılar zor onlar için de anlıyorum ama şunu düşünüyorm. Torununu seven insan onunla vakit geçirmek ister. Bunlar hiç öyle değil. Mesela evdeyiz arabada bişey unutmuş oluyorum alıp gelicem onda bile çocuğum beni bırakmaz birlikte ineriz. Babam sadece anne 2 dk gelicek yapışma gel der. Ya da bırak anne yemeğini yesin gibi. Bazen söylüyorum. Oyuna çekin o bırakır beni ama böyle yetişkin insana söyler gibi laftan anlamaz ki çocuk. Babaanneye gün boyu oynar yanıma gelmez mesela.
Çok üzülüyorum. Neden böyle diye düşünüp duruyorum gitmek istemiyorum onlara. Özel gereksinimli bir kardeşim de var. O da çok ilgi alaka istiyor tabi ki ama gün içinde de genelde boşlar rahatlar. Ben zaten bırakayım demiyorum artık ama annemlere gidiyoruz kendi evimde oturmaktan farkı yok. Çocuğum biraz ses yapsın babam hemen başka odaya kaçar. Ki benim çocuğum da çok sakin oturup oynar arada heyecanlanırsa sesi yükselir sadece. Haftada 1 anca gideriz annemlere çok sık da değil. Sizler ne diyorsunuz ben çok üzülüyorum ve bunalıyorum

Eskilerdivanii .!.:

Özel gereksinimli bir kardeşim de var.

Genişletmek için tıkla...

Sebep bu. İnsanlar bu çocuğa bakmışlar ne kadar yorulmuşlar, şimdi başka bakamıyorlar demek ki. Düşünün; siz sağlıklı tek çocukla bazen nefes almak istiyorsunuz. Onlar özel gereksinimli bir çocuğa yıllardır bakıyorlar. Kimse onlara destek oldu mu acaba?
Bence insanları olduğu gibi kabul edin. Sadece kendi tarafınızdan bakmayın. Anne babanızın yükü çok.

Benim özel gereksinimli kardeşim yok. Kardeşim ve ben hep parmakla gösterilen çocuklar ve gençler olduk. Ona rağmen benim annemle babam da çocuklarıma aynen böyleler, hatta daha beterler. Kv kp bizimkilerden büyükler. Yine kv daha ılımlı ve ilgili. Ama çocukları bırakıp bir yere gittiğim nadirdir iki tarafa da. Ben başka şehirde yaşıyorum, şimdi bayram sonu memlekete gideceğiz bir haftadan fazla kalmam çünkü çocuklara ben bakacaksam neden düzenimden kendi evimden ayrı kalayım… çok aşırı yıpratıcı bir süreç. Allah yardımcın olsun.

Eskilerdivanii .!.:

Neden böyle diye düşünüp duruyorum gitmek istemiyorum onlara.

Genişletmek için tıkla...

Mizaç meselesi bence

yorulmuşlardır
oyun oynamayı sevmiyorlardır

özel gereksinimli kardeşiniz varmış birde.. düşünün büyümeyen çocuk

Eskilerdivanii .!.:

Merhaba yavrular,
Annem ve babam evlendiğimde bir zaman sonra torun torun diye tutturan iki insandı. Neyse yaptık bir torun. Bakarız ederiz de dediler sağolsunlar çalışıyordum çünkü. Ama pandemi vs olunca gerek kalmadı hep ben baktım evdeydim. Velhasıl kelam şu an çocuğum 4 yaşında ama daha bir kere bile onlara bırakabilmiş değilim. Hep babaanne bakıyor hastalığında fln. Çünkü çocuğum istemiyor onlarla kalmak. Çünkü hiç oturup da oyun oynayayım parka çıkarayım vakit geçireyim yok. 1 saat kesintisiz oynadıklarını bilmem mesela. Çabalıyorlar arada ama zoraki ben bazen çok yorulduğumda isyan ediyorum artık. Anca o zaman. Ama onda bile isteyerek değil anlıyorum yani. Çocuk da keyif almıyor. Şunu da söyliym ben sürekli sağda solda gezen çocuğu bırakayım diyen biri değilim. Bu yaşına kadar hastalık dışında neredeyse bırakmadım kimseye. O da sadece babaanne. Yaşlılar zor onlar için de anlıyorum ama şunu düşünüyorm. Torununu seven insan onunla vakit geçirmek ister. Bunlar hiç öyle değil. Mesela evdeyiz arabada bişey unutmuş oluyorum alıp gelicem onda bile çocuğum beni bırakmaz birlikte ineriz. Babam sadece anne 2 dk gelicek yapışma gel der. Ya da bırak anne yemeğini yesin gibi. Bazen söylüyorum. Oyuna çekin o bırakır beni ama böyle yetişkin insana söyler gibi laftan anlamaz ki çocuk. Babaanneye gün boyu oynar yanıma gelmez mesela.
Çok üzülüyorum. Neden böyle diye düşünüp duruyorum gitmek istemiyorum onlara. Özel gereksinimli bir kardeşim de var. O da çok ilgi alaka istiyor tabi ki ama gün içinde de genelde boşlar rahatlar. Ben zaten bırakayım demiyorum artık ama annemlere gidiyoruz kendi evimde oturmaktan farkı yok. Çocuğum biraz ses yapsın babam hemen başka odaya kaçar. Ki benim çocuğum da çok sakin oturup oynar arada heyecanlanırsa sesi yükselir sadece. Haftada 1 anca gideriz annemlere çok sık da değil. Sizler ne diyorsunuz ben çok üzülüyorum ve bunalıyorum

Genişletmek için tıkla...

Oyuncu olmak, çocuklarla güzel iletişim kurmak, onların dilinden anlamak herkesin harcı değil. Sevgi eksikliği değil tarz meselesi. Bazı insanlar çocukların seviyesine inemez. Ben de öyleyim. Kendi çocuğumla oynarken bile sıkılırım.

Bizde de durum benzer. Annemler ve kayinvalidem çok farklı.Kayinvalidem çocuk ruhlu. Annemler daha ciddi insanlar ve yetişkin dertleri daha çok. Oyuncu olamıyorlar, zorlanıyorlar. Bunalmanızı anlıyorum ama alınacak bir durum yok.

Başlık hiç olmuş mu?
Anneniz babanız torun sevmiyor değil, oyun oynamayı beceremiyorlar.
Bazı insanlar böyledir. O yaştaki çocuklar oyun kurarak oynar. Zor yani herkes eşlik edemez.
Dışarda gezdirilebilir evet ama yaşlı ve yorgunlar anladığım kadarıyla. Gitmeyin ailenizin üstüne.

Biraz bencil gördüm sizi. Özel gereksinimli evlatla sınanan iki yaşlı insan sizin çocuğunuzla sizin istediğiniz biçimde ilgilenmiyorlar diye sitem ediyorsunuz, sevmediklerini düşünüyorsunuz. Dünya sizin ve çocuğunuzun etrafında dönmüyor. Bunu kabullenmekle başlarsanız anne babanıza olan öfkeniz sönecektir.

Arkadaşlar şöyle ki biliyorum evet ömür boyu bunun eksikliğini yaşadım. İhmal edilmiş ve yalnız kalmış bir çocuğum. Bilinç düzeyinde bilişsel olarak biliyor olsam da duygularıma hakim olamıyorum. Bu yaşıma gelmişim hala yalnız ve ihmal ediliyor hissetmek istemiyorum. Zordu evet ama şu an gün içinde boşlar mesela bomboşlar. 4 yılda hiç mi oynamazsın hiç mi vakit geçirmek istemezsin diye düşünüyorum. Zaten dediğim gibi bırakmıyorum etmiyorum ama çocuğum artık annemlere dahi gitmek istemiyor. Kötü davranmıyolar her şeylerini ortaya koyarlar ama sadece maddi olarak. Manevi olarak bişey yok çocuğum da bağ kuramıyor haliyle.

gulbeyaz13 .!.:

Oyuncu olmak, çocuklarla güzel iletişim kurmak, onların dilinden anlamak herkesin harcı değil. Sevgi eksikliği değil tarz meselesi. Bazı insanlar çocukların seviyesine inemez. Ben de öyleyim. Kendi çocuğumla oynarken bile sıkılırım.

Bizde de durum benzer. Annemler ve kayinvalidem çok farklı.Kayinvalidem çocuk ruhlu. Annemler daha ciddi insanlar ve yetişkin dertleri daha çok. Oyuncu olamıyorlar, zorlanıyorlar. Bunalmanızı anlıyorum ama alınacak bir durum yok.

Genişletmek için tıkla...

Sanırm en ferahladığım yorum bu oldu. Böyle olduğunu görüyorum ama insan işte kuruyor da kuruyor. Kendi kendime üzülüp duruyorum

girlinred .!.:

Benim özel gereksinimli kardeşim yok. Kardeşim ve ben hep parmakla gösterilen çocuklar ve gençler olduk. Ona rağmen benim annemle babam da çocuklarıma aynen böyleler, hatta daha beterler. Kv kp bizimkilerden büyükler. Yine kv daha ılımlı ve ilgili. Ama çocukları bırakıp bir yere gittiğim nadirdir iki tarafa da. Ben başka şehirde yaşıyorum, şimdi bayram sonu memlekete gideceğiz bir haftadan fazla kalmam çünkü çocuklara ben bakacaksam neden düzenimden kendi evimden ayrı kalayım… çok aşırı yıpratıcı bir süreç. Allah yardımcın olsun.

Genişletmek için tıkla...

İkimizin de o zamn arkadaşım ne diyeyim gerçekten yıpratıcı kendi evimde dha rahat hissediyorum çünkü

Eskilerdivanii .!.:

İkimizin de o zamn arkadaşım ne diyeyim gerçekten yıpratıcı kendi evimde dha rahat hissediyorum çünkü

Genişletmek için tıkla...

Öyle… arkadaş Trabzon’a götürdü kızını babaanneye bıraktı tam 20 gün kaldı çocuk orda benimkiyle yaşıt. Çok istedi gidip kalmayı. Ve kadın kendi yatan annesine de bakıyordu evde. Yine de oyunlar oynamış,gezdirmiş, denize götürmüş… ben evdeyken bile benimkilere hiç alaka gösterilmiyor. bazılarının tahammül sınırı çok düşük oluyor. Bize de bunlar düşmüş. Allah güç kuvvet versin, düşünme hiç boşver… kendi kendine yetmeye, çözümler üretmeye çalış. Şimdi onlara mı güvendin yaparkenciler gelmeden yalnız olmadığını bilmek iyi gelir belki diye yazdım…

Eskilerdivanii .!.:

Arkadaşlar şöyle ki biliyorum evet ömür boyu bunun eksikliğini yaşadım. İhmal edilmiş ve yalnız kalmış bir çocuğum. Bilinç düzeyinde bilişsel olarak biliyor olsam da duygularıma hakim olamıyorum. Bu yaşıma gelmişim hala yalnız ve ihmal ediliyor hissetmek istemiyorum. Zordu evet ama şu an gün içinde boşlar mesela bomboşlar. 4 yılda hiç mi oynamazsın hiç mi vakit geçirmek istemezsin diye düşünüyorum. Zaten dediğim gibi bırakmıyorum etmiyorum ama çocuğum artık annemlere dahi gitmek istemiyor. Kötü davranmıyolar her şeylerini ortaya koyarlar ama sadece maddi olarak. Manevi olarak bişey yok çocuğum da bağ kuramıyor haliyle.

Genişletmek için tıkla...

Kardeşinizin durumu nedir tam olarak zihinsel mi bedensel mi, ikiside mi?
Aile için psikolojik ve fizyolojik zor süreçler.
Sizden çok onların yardıma ihtiyacı vardır.
Demek ki geçmemiş insanların mental yorgunluğu.
Çok farklı algılıyorsunuz bence zaten başlığı da sevgisizlik olarak açmışsınız.

Eskilerdivanii .!.:

Merhaba yavrular,
Annem ve babam evlendiğimde bir zaman sonra torun torun diye tutturan iki insandı. Neyse yaptık bir torun. Bakarız ederiz de dediler sağolsunlar çalışıyordum çünkü. Ama pandemi vs olunca gerek kalmadı hep ben baktım evdeydim. Velhasıl kelam şu an çocuğum 4 yaşında ama daha bir kere bile onlara bırakabilmiş değilim. Hep babaanne bakıyor hastalığında fln. Çünkü çocuğum istemiyor onlarla kalmak. Çünkü hiç oturup da oyun oynayayım parka çıkarayım vakit geçireyim yok. 1 saat kesintisiz oynadıklarını bilmem mesela. Çabalıyorlar arada ama zoraki ben bazen çok yorulduğumda isyan ediyorum artık. Anca o zaman. Ama onda bile isteyerek değil anlıyorum yani. Çocuk da keyif almıyor. Şunu da söyliym ben sürekli sağda solda gezen çocuğu bırakayım diyen biri değilim. Bu yaşına kadar hastalık dışında neredeyse bırakmadım kimseye. O da sadece babaanne. Yaşlılar zor onlar için de anlıyorum ama şunu düşünüyorm. Torununu seven insan onunla vakit geçirmek ister. Bunlar hiç öyle değil. Mesela evdeyiz arabada bişey unutmuş oluyorum alıp gelicem onda bile çocuğum beni bırakmaz birlikte ineriz. Babam sadece anne 2 dk gelicek yapışma gel der. Ya da bırak anne yemeğini yesin gibi. Bazen söylüyorum. Oyuna çekin o bırakır beni ama böyle yetişkin insana söyler gibi laftan anlamaz ki çocuk. Babaanneye gün boyu oynar yanıma gelmez mesela.
Çok üzülüyorum. Neden böyle diye düşünüp duruyorum gitmek istemiyorum onlara. Özel gereksinimli bir kardeşim de var. O da çok ilgi alaka istiyor tabi ki ama gün içinde de genelde boşlar rahatlar. Ben zaten bırakayım demiyorum artık ama annemlere gidiyoruz kendi evimde oturmaktan farkı yok. Çocuğum biraz ses yapsın babam hemen başka odaya kaçar. Ki benim çocuğum da çok sakin oturup oynar arada heyecanlanırsa sesi yükselir sadece. Haftada 1 anca gideriz annemlere çok sık da değil. Sizler ne diyorsunuz ben çok üzülüyorum ve bunalıyorum

Genişletmek için tıkla...

Ben sizi acımasız buldum
Yaşını başını almıs insanlardan oynasın baksın sevsin hoplasın ıstıyorsunuz amenna( ki ben bunu bu yaşta bıle yapamam, oyun uretebılen bırı degılım.)
Ama ama ama bırde cok yorulmus halen bebek gibi bakmak zorunda oldukları ozel gereksinimli bır evlatları var dınlendıklerı tek bir an yok.
Yok hanımefendı gun boyu boslar demeyin lutfen.

Bırakın da bırde sızın cocugunuzu eğlemek zorunda kalmasınlar
Ki herkes kendi cocuguna baksın bu ne anneanneye bırakayım babaanneye öteleyım, noluyoruz?

Onlar sıze kardesıni al da azda sen bak yorulduk ısımız var kafa dınlıcez deseler sizde onu tam Yapamazsınız mesela.

Herkes kendi işinin ehli.

Yaşlı ve özel gereksinimli bir evlat sahibi insanlar için fazla alıngan değil misin ? Boslar diyorsun da kafaları dolu. Dinlenmek onlarin da hakkı. Babaanne ilgileniyormus işte.

Eskilerdivanii .!.:

Arkadaşlar şöyle ki biliyorum evet ömür boyu bunun eksikliğini yaşadım. İhmal edilmiş ve yalnız kalmış bir çocuğum. Bilinç düzeyinde bilişsel olarak biliyor olsam da duygularıma hakim olamıyorum. Bu yaşıma gelmişim hala yalnız ve ihmal ediliyor hissetmek istemiyorum. Zordu evet ama şu an gün içinde boşlar mesela bomboşlar. 4 yılda hiç mi oynamazsın hiç mi vakit geçirmek istemezsin diye düşünüyorum. Zaten dediğim gibi bırakmıyorum etmiyorum ama çocuğum artık annemlere dahi gitmek istemiyor. Kötü davranmıyolar her şeylerini ortaya koyarlar ama sadece maddi olarak. Manevi olarak bişey yok çocuğum da bağ kuramıyor haliyle.

Genişletmek için tıkla...

Eski konularınızda anne babanızdan ilgili ve bilinçli ebeveynler diye bahsetmişsiniz. Eşinizin ailesinden bolca dert yanmışsınız.

Demek ki insanların iyi ve kötü ya da eksik tarafları olabiliyor öyle değil mi? Sizin mükemmel olmadığınız gibi anne babanız da mükemmel değil. Bir çocukla ilgilenmek konusunda eksik tarafları var, olabilir. Sizi tatmin etmedikleri ilk durumda bu derece yermeniz ne kadar doğru?

herkes becericek oyun oynatmayı diye birşey yok.
sevmemekten kaynaklanmaz ki bu.

Eskilerdivanii .!.:

Arkadaşlar şöyle ki biliyorum evet ömür boyu bunun eksikliğini yaşadım. İhmal edilmiş ve yalnız kalmış bir çocuğum. Bilinç düzeyinde bilişsel olarak biliyor olsam da duygularıma hakim olamıyorum. Bu yaşıma gelmişim hala yalnız ve ihmal ediliyor hissetmek istemiyorum. Zordu evet ama şu an gün içinde boşlar mesela bomboşlar. 4 yılda hiç mi oynamazsın hiç mi vakit geçirmek istemezsin diye düşünüyorum. Zaten dediğim gibi bırakmıyorum etmiyorum ama çocuğum artık annemlere dahi gitmek istemiyor. Kötü davranmıyolar her şeylerini ortaya koyarlar ama sadece maddi olarak. Manevi olarak bişey yok çocuğum da bağ kuramıyor haliyle.

Genişletmek için tıkla...

Belki de özel gereksinimli kardeşiniz olduğu için siz büyürken biraz geri planda kaldınız. Kötü niyetli değildir aileniz eminim. Çok zor bir durum ailede böyle bir durumun olması. Herkes psikolojik olarak ayrı ayrı etkileniyor. Bence hem ebeveynler hem varsa kardeş psikolojik destek almalı.

Ben sizi bira anlıyorum. Eşimin ve yakın arkadaşımında özel kardeşi var. Kayınvalidem eksik sevgisiz bırakmamış eşimi. Sadece sürekli sen en iyisisin havasına sokmuş. yakın arkadaşım 9. Sınıftan beri arkadaşız onun yaşadığı eksikliği ben bile hissettim. Şimdi kendisine gösterilmeyen ( onun istediği kadar diyeyim) sevgiyi kendi çocuğuna gösterilmesini istiyor. Onda da yetmiyor ailesi ne yapsa çocuğumu da sevmiyorlar diyor. Ailede tabiki de yorgun bütün ömürlerinde çocuk bakmışlar hala da bakıyorlar. O yüzden o istenilen sevgiyi veremiyorlar

bebeklinick .!.:

Ben sizi acımasız buldum
Yaşını başını almıs insanlardan oynasın baksın sevsin hoplasın ıstıyorsunuz amenna( ki ben bunu bu yaşta bıle yapamam, oyun uretebılen bırı degılım.)
Ama ama ama bırde cok yorulmus halen bebek gibi bakmak zorunda oldukları ozel gereksinimli bır evlatları var dınlendıklerı tek bir an yok.
Yok hanımefendı gun boyu boslar demeyin lutfen.

Bırakın da bırde sızın cocugunuzu eğlemek zorunda kalmasınlar
Ki herkes kendi cocuguna baksın bu ne anneanneye bırakayım babaanneye öteleyım, noluyoruz?

Onlar sıze kardesıni al da azda sen bak yorulduk ısımız var kafa dınlıcez deseler sizde onu tam Yapamazsınız mesela.

Herkes kendi işinin ehli.

Genişletmek için tıkla...

Siz eve kamera kurdunuz ve tüm günü biliyor her şeye hakim gibi konuşuyorsunuz. Ben her hafta bir iki gün alıyorum onu evime zaten. Hastanede işi olduğunda gece gündüz kalıyorum. Her işini kendim yapıyorum zaten. Onların gideceği yer olduğu zaman bırakır giderler. Siz ne sanıyorsun ki yargısız infaz.
Aramızda 1 yaş farkı var ve birlikte büyüdük ben hiç evden ayrılmadım evlenene kadar ve evleneli de çok olmadı. Onun için şehir dışına okumaya bile gitmedim. Ne demek bunlar ya. Biraz insaflı olun.