Annane dedenin torun sevememesi

Ben sizi anladım ya. Engelli olmasa da tedavi süreci ağır olan bir kardeşim vardı. Ailem beni sağlamım diye lise dönemime kadar ihmal etti. Zaten o saatten sonra da büyümüş oldum haliyle.
Şimdi istiyorsunuz ki bari torunlarına haftada bir bir saat ilgi göstersinler.
Ama işte olmuyor, böyle kabullenin. Eğer çocuğunuz gitmek istemiyorsa da götürmeyin, çocuğu boşuna sıkmayın derim.
 
Eskilerdivanii .!.:
Merhaba yavrular,
Annem ve babam evlendiğimde bir zaman sonra torun torun diye tutturan iki insandı. Neyse yaptık bir torun. Bakarız ederiz de dediler sağolsunlar çalışıyordum çünkü. Ama pandemi vs olunca gerek kalmadı hep ben baktım evdeydim. Velhasıl kelam şu an çocuğum 4 yaşında ama daha bir kere bile onlara bırakabilmiş değilim. Hep babaanne bakıyor hastalığında fln. Çünkü çocuğum istemiyor onlarla kalmak. Çünkü hiç oturup da oyun oynayayım parka çıkarayım vakit geçireyim yok. 1 saat kesintisiz oynadıklarını bilmem mesela. Çabalıyorlar arada ama zoraki ben bazen çok yorulduğumda isyan ediyorum artık. Anca o zaman. Ama onda bile isteyerek değil anlıyorum yani. Çocuk da keyif almıyor. Şunu da söyliym ben sürekli sağda solda gezen çocuğu bırakayım diyen biri değilim. Bu yaşına kadar hastalık dışında neredeyse bırakmadım kimseye. O da sadece babaanne. Yaşlılar zor onlar için de anlıyorum ama şunu düşünüyorm. Torununu seven insan onunla vakit geçirmek ister. Bunlar hiç öyle değil. Mesela evdeyiz arabada bişey unutmuş oluyorum alıp gelicem onda bile çocuğum beni bırakmaz birlikte ineriz. Babam sadece anne 2 dk gelicek yapışma gel der. Ya da bırak anne yemeğini yesin gibi. Bazen söylüyorum. Oyuna çekin o bırakır beni ama böyle yetişkin insana söyler gibi laftan anlamaz ki çocuk. Babaanneye gün boyu oynar yanıma gelmez mesela.
Çok üzülüyorum. Neden böyle diye düşünüp duruyorum gitmek istemiyorum onlara. Özel gereksinimli bir kardeşim de var. O da çok ilgi alaka istiyor tabi ki ama gün içinde de genelde boşlar rahatlar. Ben zaten bırakayım demiyorum artık ama annemlere gidiyoruz kendi evimde oturmaktan farkı yok. Çocuğum biraz ses yapsın babam hemen başka odaya kaçar. Ki benim çocuğum da çok sakin oturup oynar arada heyecanlanırsa sesi yükselir sadece. Haftada 1 anca gideriz annemlere çok sık da değil. Sizler ne diyorsunuz ben çok üzülüyorum ve bunalıyorum
Genişletmek için tıkla...
ne kadar bencılce ya. Özel gereksınımlı kardesım var ama genelde boslar yazmıssınız el ınsaf yani. Yaslı ınsanlar. İnsanın kafası kaldırmıyordur. bu demek degıl kı torunu sevmıyor. O zaman sızde alın kardesınıze sız bakın mesela sevıyorsunuz ya ama bakmıyorsunuz mesela.
 
Dahliadivin .!.:
Benimde kvde cok guzel bakar annemler okadar oynamaz ama bu sebepten onlara hicbisey demem diyemem tabiki cok seviyorlar ama sizin istediginiz gibi bakmak zorundada degiller herkesin ilgi alakasi farkli benim cocuklar yinede cok seviyor ve gidiyolar duruyolar cunku bir suru sevdikleri yiyecek falan oluyor oyuncaklari falan var orda durmayi yinede seviyolar yani
Genişletmek için tıkla...
Ben de demiyorum zaten ne diyim, bakmaktan kastım sevgi göstermek ilgi göstermek. Mesela babam bi tane erik yıkamış gelmiş. Çocuk yiyemedi ısırarak kesersen yiyebilirim dedi. Babam ne diyo "sen de amma masraflısın"
Ben bunu hoş görmüyorum çünkü zaten hiç bişey yapıp da getirmiyorsun oturup dinlemiyorsun çocuğu ayda yılda bir bişey yapıyosun onu da söylenerek. Çocuğum da dedeye hiç yanaşmaz mesela
 
Cherry92 .!.:
İnsanlar içinmi çocuk yaptınız?
Ben bu çocuğu dede - anneanne veya babaanneye kitleme olayını asla anlamıyorum.
Kendinize güvenmiyorsanız yapmayın.
Anne baba sizin çocuğunuza bakmak zorunda değiller. İsterse tüm hayatları boş olsun.
Genişletmek için tıkla...
Ona bakarsanız kimse kimseyle ailevi, sosyal, duygusal bir ilişki kurmaya mecbur değil. Yani bir arkadaşınızla dertleşmek bile duygusal bir yatırımdır, vaktinizi verirsiniz. Anne, baba, kardeş, eş ve ailesi bu insanlar için de yeri gelir mecbur olmadığınız şeyler yaparsınız, destek olursunuz. Çünkü bir bağ var arada. Aile büyükleri de ayda bir birkaç saatlerini torunlarına verebilir heralde.

Ayda, iki ayda bir birkaç saat ilgilenince çocuğa aile büyükleri bakmış olmuyor. Ailelerden bakıcı/kreş görevi görmelerini beklemiyor konu sahibi zaten.
 
gulbeyaz13 .!.:
Ona bakarsanız kimse kimseyle ailevi, sosyal, duygusal bir ilişki kurmaya mecbur değil. Yani bir arkadaşınızla dertleşmek bile duygusal bir yatırımdır, vaktinizi verirsiniz. Anne, baba, kardeş, eş ve ailesi bu insanlar için de yeri gelir mecbur olmadığınız şeyler yaparsınız, destek olursunuz. Çünkü bir bağ var arada. Aile büyükleri de ayda bir birkaç saatlerini torunlarına verebilir heralde.

Ayda, iki ayda bir birkaç saat ilgilenince çocuğa aile büyükleri bakmış olmuyor. Ailelerden bakıcı/kreş görevi görmelerini beklemiyor konu sahibi zaten.
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim anlaşıldığımı hissettim. Çalışıyorum ve zaten kimseye bırakmadım. 2 yıl ücretsiz izin hakkım vardı bitince kreş zaten. Sağa sola gittiğimde hep çocuğumla gidiyorum. Ama evde ailece otururken bile vakit geçirmezler çocuğumla sanki o yokmuş gibi
 
zxshermine .!.:
Aileniz mi zorladı; siz mi bu yönde bir tercihte bulundunuz ? Çünkü şu anda ailenizi ve hatta kardeşinizi bu tercihinizden sorumlu tutuyor gibi duruyorsunuz.
Genişletmek için tıkla...
Arkadaşım çok teşekkür ediyorum psikolojik desteğe girdik galiba 😅 ama ne fark eder ki. Karmaşık bir hayatımız oldu. O an öyle gerekti. Bu ayrı bir konu bana göre
 
Siz çocuğuma bakmıyorlar demiyorsunuz ki ilgi göstermiyorlar diyorsunuz. Arada dağlar kadar fark var. Yani mesela hasta oluyor çocuğum annem en az 3 kere arıyo günde. Soruyo nasıl diye. Merak edip önemsiyor. Siz bu yok diyorsunuz bence büyük eksik. Ama malesef yspıcak bişry yok. Derdinizi anlıyorum ama ne yazıkki bi çözümü yok. Sizin yapacağınız çocuğunuzu düşünmek. İstemiyorsa istemiyordur. Ailenizi sevsin diye çocuğu itmeyin. En iyi ihtimal bişey söylerse çocuğunuz işte sevmiyorum, onlar beni sevmiyor falan bu gibi durumda sevdiklerini ama oyun oynamanın onların tarzı olmadığı gibi şeyler söyleyip çocuğu rahatlatabilirsiniz. Zaten psikolojik eğitim almışsınız biliyorsunuzdur ne yapmanız gerektiğini. Üzülmenizi haklı buluyorum ama yapacak bişryiniz yok ne yazık ki.
 
gulbeyaz13 .!.:
Ona bakarsanız kimse kimseyle ailevi, sosyal, duygusal bir ilişki kurmaya mecbur değil. Yani bir arkadaşınızla dertleşmek bile duygusal bir yatırımdır, vaktinizi verirsiniz. Anne, baba, kardeş, eş ve ailesi bu insanlar için de yeri gelir mecbur olmadığınız şeyler yaparsınız, destek olursunuz. Çünkü bir bağ var arada. Aile büyükleri de ayda bir birkaç saatlerini torunlarına verebilir heralde.

Ayda, iki ayda bir birkaç saat ilgilenince çocuğa aile büyükleri bakmış olmuyor. Ailelerden bakıcı/kreş görevi görmelerini beklemiyor konu sahibi zaten.
Genişletmek için tıkla...

Konuyu okuduğumda hiçte öyle beklemiyor gibi gelmedi. Farkındaysanız sürekli onlardan olan beklentilerini dile getiriyor ve kendinin nekadar yorulduğunu bunaldığını söylüyor .
Yetişkin insanlar öncelikle kendine ve eşine güvenmeli. Tabi yeri geldiğinide destek beklemek nasıl onun hakkıysa karşıdaki insanlarında istememeleri kendi tercihleri. Bu yüzden insanlara kızıp sanki çocuktan dolayı olan sorumlulukların sahibi onlarmış gibi davranamazsın. Heleki konu sahibinin söylediği gibi pedagogsan.
 
Benim annem kızımı çok sever ama yaşından dolayı 10 dakika anca oynatabiliyor ağzıyla da söylüyor beynim uyuştu ben beceremiyorum diye, bu durumdan dolayı hiç sevmediğini düşünmedim. İnsanlar belirli bir yaşa gelmiş artık kafaları kaldırmıyor olabilir ileride büyük ihtimal bende böyle olurum uzaktan torun torba severim yeter bana uğraşamam şimdiden bıktım 50 yaşımı düşünemiyorum :KK70:
 
Herkesin karakteri farklı ben de çocuklarla oyun oynayamam onların seviyelerine inmekte güçlük çekiyorum dillerinden anlamıyorum mutlu edemiyorum ama kimi insan çok güzel anlaşıyor oyunlar oynatıyor çocuklar da sıkılmıyor. Bu sebepten canınızın sıkılmasını saçma buldum
 
bebeklinick .!.:
Ben sizi acımasız buldum
Yaşını başını almıs insanlardan oynasın baksın sevsin hoplasın ıstıyorsunuz amenna( ki ben bunu bu yaşta bıle yapamam, oyun uretebılen bırı degılım.)
Ama ama ama bırde cok yorulmus halen bebek gibi bakmak zorunda oldukları ozel gereksinimli bır evlatları var dınlendıklerı tek bir an yok.
Yok hanımefendı gun boyu boslar demeyin lutfen.

Bırakın da bırde sızın cocugunuzu eğlemek zorunda kalmasınlar
Ki herkes kendi cocuguna baksın bu ne anneanneye bırakayım babaanneye öteleyım, noluyoruz?

Onlar sıze kardesıni al da azda sen bak yorulduk ısımız var kafa dınlıcez deseler sizde onu tam Yapamazsınız mesela.

Herkes kendi işinin ehli.
Genişletmek için tıkla...
Ne aileler var eşitsizlik saygısızlık sevgisizlik dolu olan.Ben ailenizi böyle bulmadım konuda.Sizin tavriniz hoş değil çocuğumla yeterince ilgilenmiyor annem diye aynı tepkiyi görsem sizin gibi bir evlat yetistirdigime üzülürdüm fikrim bu cokda ustelerse görüşmesinde yani onunda evladı büyüyecek hayat hiç belli olmaz şimdi torunla oynarim bakarım dersiniz Ama Allah işte bilinmez gelecek.Yerinizde olsam daha az şikayet daha çok anlayış tavrında olurdum.Yorumum bu
 
KudrAlobar .!.:
Eski konularınızda anne babanızdan ilgili ve bilinçli ebeveynler diye bahsetmişsiniz. Eşinizin ailesinden bolca dert yanmışsınız.

Demek ki insanların iyi ve kötü ya da eksik tarafları olabiliyor öyle değil mi? Sizin mükemmel olmadığınız gibi anne babanız da mükemmel değil. Bir çocukla ilgilenmek konusunda eksik tarafları var, olabilir. Sizi tatmin etmedikleri ilk durumda bu derece yermeniz ne kadar doğru?
Genişletmek için tıkla...
Her zaman yorumlarinizi hayranlıkla okuyorum ağzınıza sağlık
 
garciaas .!.:
Ne aileler var eşitsizlik saygısızlık sevgisizlik dolu olan.Ben ailenizi böyle bulmadım konuda.Sizin tavriniz hoş değil çocuğumla yeterince ilgilenmiyor annem diye aynı tepkiyi görsem sizin gibi bir evlat yetistirdigime üzülürdüm fikrim bu cokda ustelerse görüşmesinde yani onunda evladı büyüyecek hayat hiç belli olmaz şimdi torunla oynarim bakarım dersiniz Ama Allah işte bilinmez gelecek.Yerinizde olsam daha az şikayet daha çok anlayış tavrında olurdum.Yorumum bu
Genişletmek için tıkla...
Sız nıye bana yorum yaptınız be konu sahibi degılım😳😳😳
 
Ben sizi anlıyorum. Ama gerçekte öyle olmuyor. Annem 2.çocuğu doğur bakarız ederiz der. Ama babam kesin konuştu. Bizden geçti. Bakıcı ile büyüteceksen sen bilirsin dedi... Yine de oğluma bakarlar Allah razı olsun... Gün geçtikte yaşlanıyor yorgun oluyorlar... Onları da anlıyorum. Babam oğlumla oynar vakit geçirir. Ama kız kardeşimin 3 yaş küçük oğlu ile vakit geçiremiyor... Aradaki 3 yaş bile fark ediyor.

Sizde engelli kardeş de var... Zihnen bedenen yorgunlardır... Kişisel algılamayın. Çocukla da ilgili değil. Sık getirip götürün çocuğunuzu. Alışırlarsa karşılıklı uyum sağlarlar.
 
Annem biraz oynar ama babam çocuklarla hiç oynamaz. Sevdiğini de biliyorum ama yok adamın tabiatında oyun oynamak. Esimin babası ise tam tersidir, tüm torunlarıyla oyun oynayan bir dededir. Oyun üzerinden anne babayı şikayet etmek garip geldi bana açıkçası. 1 saat oyun oynayan anneanne dededen daha fazlasını beklemek fazla bence. Kayinvalidenizle kıyas etmenizde haksızlık.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
annemle olan ilişkim
Yorumlar
4
Görüntüleme
488
kahvekek
K
M
  • Kilitli
çocuğum var aldatıldım
2 3
Yorumlar
54
Görüntüleme
2K
yasminsay
yasminsay
H
Kocamın ailesi özellikle kız kardeşi yuvamızı yıkacak nasıl kurtarırım…?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
5K
honeyoatlatte
H
gamzeligunler
Annemle babamın hali, evleniyorum ama vicdanım sızlıyor
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
5K
girlinred
girlinred
yasayipgorelim
Neden böyle hissediyorum? Çocuk isterken hiç böyle düşünmemiştim
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
KIR PAPATYASII
K
X