anne -baba bağımlılığı

Ccelik .!.:

Pedagog falan degilim, sadece okudugum bolume ve kendi fikirlerime dayanarak soyluyorum.

Calisan anne babalarda bu durumun gorulmesini ben normal buluyorum. Cunku cok arada kaliyor cocuklar. Anneanneye anne gorevleri yuklenmis ama sevgi anne sevgisi degil. "Kaliteli zaman" onemlidir coklugu degildir derler. Pek inanmiyorum. Her an her seye ihtiyaci olan cocugun buyurken her aninda size ihtiyaci var.

Suan ne yapabilirsiniz, doktora goturebilirsiniz. Aranizda guvenli baglanma yok cunku. Kaygili baglanmaniz var. Bunu cozumlememek ilerde daha buyuk sorunlara yol acabailir

Genişletmek için tıkla...

benim annem babam çalışıyordu. Başta beni bakiciya birakirlardi sonra eve gelmeye başladı bakıcı. Ben dayımı çok severim. 6 yaşındayken evlendi. Farklı bir ilçede oturuyorlardi yarım saat 45dk mesafe vardı. Basta annemler bıraktı, dayimlarla gittim zaman zaman bir kaç yıl sonra kendim otobüse binip gitmeye başladım. Kuzenim doğdu yine gittim. Yengem ev hanımı. İkiz kuzenim var şimdi biri 14 yaşında daha bir gece ayrı kalmadılar. Annesinden babasından ayrılamıyor ikisi de.

Upthestorm .!.:

benim annem babam çalışıyordu. Başta beni bakiciya birakirlardi sonra eve gelmeye başladı bakıcı. Ben dayımı çok severim. 6 yaşındayken evlendi. Farklı bir ilçede oturuyorlardi yarım saat 45dk mesafe vardı. Basta annemler bıraktı, dayimlarla gittim zaman zaman bir kaç yıl sonra kendim otobüse binip gitmeye başladım. Kuzenim doğdu yine gittim. Yengem ev hanımı. İkiz kuzenim var şimdi biri 14 yaşında daha bir gece ayrı kalmadılar. Annesinden babasından ayrılamıyor ikisi de.

Genişletmek için tıkla...

Bu soyledigim sey "her" cocuk icin gecerli degil. Soyledigimin tam zitti anneanneye babaanneye anne diyen cocuklarda var. Anne ve babasindan daha duskun buyuyenler var. Baglanma 3 sekilde olur. 3 farkli insan cikip ornek verebilir burda.

Olmasi goreken, 3 yasina kadar anneden ayrilmamasi, okul yasina kadar yarim gunlu ayrilmalar, okul caginda okul zamanli ayrilmalardir. Kalma meselesi de "bana gore", aile buyuklerinde 8-10 yas arasi cocuga gore degisir. Baska yerlerde kalmaksa hicbir zaman mumkun olmayan bir durumdur. Benim bunlari saglanaya imkanim var. Hayat sartlarindan dolayi mumkun olmayanlarda cocukla gecirilen vakti cok iyi degetlendirmeli ki ayrilma, kaybetme, ölum korkulari olmasin.

darkwomen .!.:

10 yaşında bir kızım var.
Bugüne kadar biz yanında olmadan hiçbir yerde yatılı kalmadı.
Yani en yakın anneanne ve babaanne dahil yatılı kalmadı.
Bazı durumlar oluyor mesela annemler tatile gidecek.Yanında götürmek istiyorlar.Kızımda gitmek istiyor.
Gideleceği gün vazgeçiyor.Günler öncesinden bunu kafasına takıp gitsem mi , gitmesem mi ya seni özlersem diye sürekli bunu düşünüyor. Halbuki anneannesini çok sever. Ben çalıştığım için o büyüttü zaten.
Geçen kendisi bu gece kalacağım dedi. Bizde tamam dedik. Eve gider gitmez aradı. Nasıl ağlıyor telefonda beni alın kalamayacağım ben. Sizi çok özlüyorum diye hüngür hüngür ağlıyor. Neler söylediysem de fayda etmedi.
Bu hafta tatile gidecekler 1 haftadır düşünüyor. Ben karışmıyorum sen bilirsin ister git,ister gitme dedim. Artık ikna etmek için uğraşmıyorum. Dün gece ağlama sesiyle uyandım. Ben tatile gitmeyi çok istiyorum ama anne seni bırakıp gidemiyorum. şimdi orda ağlarım anneannemi de üzerim diyor.artık ne diyeceğimi , nasıl davranacağımı şaşırdım. Kızımın bize olan bağımlılığı artık beni korkutuyor.

Genişletmek için tıkla...

Küçükken ben de öyleydim özellikle geceleri annemi babamı çok özlerdim yatılı bir yere gidince (ki sabahına o annemi babamı göreceğimi bildiğim halde) buyuyunce geçiyor tabiki ama o yaşlarda normal bence

darkwomen .!.:

10 yaşında bir kızım var.
Bugüne kadar biz yanında olmadan hiçbir yerde yatılı kalmadı.
Yani en yakın anneanne ve babaanne dahil yatılı kalmadı.
Bazı durumlar oluyor mesela annemler tatile gidecek.Yanında götürmek istiyorlar.Kızımda gitmek istiyor.
Gideleceği gün vazgeçiyor.Günler öncesinden bunu kafasına takıp gitsem mi , gitmesem mi ya seni özlersem diye sürekli bunu düşünüyor. Halbuki anneannesini çok sever. Ben çalıştığım için o büyüttü zaten.
Geçen kendisi bu gece kalacağım dedi. Bizde tamam dedik. Eve gider gitmez aradı. Nasıl ağlıyor telefonda beni alın kalamayacağım ben. Sizi çok özlüyorum diye hüngür hüngür ağlıyor. Neler söylediysem de fayda etmedi.
Bu hafta tatile gidecekler 1 haftadır düşünüyor. Ben karışmıyorum sen bilirsin ister git,ister gitme dedim. Artık ikna etmek için uğraşmıyorum. Dün gece ağlama sesiyle uyandım. Ben tatile gitmeyi çok istiyorum ama anne seni bırakıp gidemiyorum. şimdi orda ağlarım anneannemi de üzerim diyor.artık ne diyeceğimi , nasıl davranacağımı şaşırdım. Kızımın bize olan bağımlılığı artık beni korkutuyor.

Genişletmek için tıkla...

Aceba sizi hatirlatacak bi kisisel esya mi verseniz kiziniza? Bi fular olabalir, ne biliyim, kokunuzun olacagi bise. Belki o esyanin varligi rahatlatir kizinizi. Ben babama asiriii duskunum. Ya'i oyle boyle degil. Ondan ayri kamlaktan cok korkardim sanki ben olmayinca basina bise gelcek ve son nefesinde yaninda olamiycam gibime gelirdi. Bir turlu ayrilamazdim onda. Işe gittiginde kisin bile donarak penverelerde beklerdim ne zaman gelcek diye. Sonra buyudum ve okulum geregi yurtta kalmam gerekti. Ilk bir ay kabus gibiydi. Paranoïak olmustum resmen. Hafta sonu gelip beni okuldan aldiginda boynuna sarilio kokusunu icime cekerdim. Babam da uzuliyirdu halime. Babam da halile uzulunce bu cozumu buldu ve bana parfumunu verdi koklayinca ozlemin bir nebze diner dedi. Yastigima sikmistim kokuyu gece yatarken guvenli kollarinda hissederdim kendimi bana cok yardimci olmustu bu yontem. Belki kizinizla da ise yarayabilir.

Bugün anne ben gideceğim tatile dedi. tamam kızım sen bilirsin dedim.
o kadarda zor bi şey değil bence. 3 gün sonra geleceğiz zaten demi anne diyor :)
(kendini teselli ediyor yavrum)

bakalım fikri değişmezse

darkwomen .!.:

aynen kendine bir duvar koymuş.mesela bazen gece 12 ye kadar orda kalıyoruz. sabah işe gideceğim babası anneaneye bırakacak tekrar. kal kızım sabah uyanmak zorunda olmazsın diyorum . yok illa eve geliyor. sabah 8 de tekrar anneme geliyor

Genişletmek için tıkla...

bene boyle ıdım kımsee kalmazdım banada anneanenm baktı , akşam oldugunda saat kaç olursa olsun evıme gıtmek ısterdım ta kı lıse vaglarına kadar sonrada ev harıc her yer benımdır modunda takıldım... bence abartılacak bırsey yok cocukta bılınclı kendısının farkında sızı kaybetmekten korktugundan degıl ama sızden ayrı kalmaktan hosnut olmuyor cunku sızı ozluyor ve kendı evınde daha huzurlu oluyor.
ben hala kendı evımde kendımı daha rahat hıssederım, evıme geldıgımde yatagıma yattıgımda benden mutlusu yoktur..