- Konu Sahibi heytbengeldim
- #1
günaydın :) o kadar sinirlerim bozukki.
yaşım olmuş 27. 7 8 yıldır aynı işte çalışıyorum artık yıldım bıktım yuzum gulmez oldu bu ayın sonunda işten ayrılıyorum.bir taraftanda iş araştırıyorum bıraz kafamı dınleyıp tekrar baslayacam bır işe. dün arkadasım bahsettı eskıdende çalıştıgım işyeri kasıyer ve muhasebeye eleman alıyorlarmıs 1500 tl maas. babama soyledım iş var dıye olmaz hayır çalışamazsın diye bagırdı durdu.neden dıyorum nedenı yok baba bana gecerlı bır neden söyle nedenı yok calısma.patronları tanıyor ayrıca babam. galerıde iş buldum satış muhasebe onunda maaşı ıyı prim veriyor tam istedıgım iş onada hayırrrrr diyecek.
ben kucuk değilimki bu zamana kadar her ne yaptıysam babama soyledım hakkımda birşey düşünmesin işten eve evden işe gittim geldim ne arkadaslarımla sık sık bıryere gittim ne birşey yaptım. neden bu kadar hayata mudahele. ben kabuğumu kırayım istiyorum arkadaslarıma bakıyorum iş değiştiriyorlar begenmeyıp başka işlere giriyorlar hayatlarına birileri girip cıkıyor kimi hamile. kendıme bakıyorum 8 yıldır anca işten ayrılabılmişim. neden bu kadar mudahele ediliyor aklı başında insanım. ben kendı kararlarımı neden veremiyorum. sürekli kontrol edilme nerde ne yapıyor dur kapıdan dinleyim kiminle konuluyor eve şu lazı gelırken alırmısın anneni muayeneye goturcez randevu al kardesının toplantısı var sen git. geçenlerde eve gorucu geldi istemedıgım bir evlılık yapacaktım az daha tamam dıyordum hiç içime sınmedıgı halde babam kacırdın cocugu aılesı ıyı diye baskı yaptı ben sevmedım dıyorum yaşın geldi evlen artık demeye basladı bu seferde.
bende mı hata yoksa saglıklı düşünemıyormuyum aılemın yaptıgımı dogru.ne yapmalıyım ben nasıl davranmalıyım. neşeli insan gitti yüzü somurtgan saçma sapan bir insan oldum çıktım artık.
uykusuz işe gelıyorum uyumadıgımı gece gorduklerı halde nasıl işte duracaksın diye soran bile yok.ay sinir oldummm
yaşım olmuş 27. 7 8 yıldır aynı işte çalışıyorum artık yıldım bıktım yuzum gulmez oldu bu ayın sonunda işten ayrılıyorum.bir taraftanda iş araştırıyorum bıraz kafamı dınleyıp tekrar baslayacam bır işe. dün arkadasım bahsettı eskıdende çalıştıgım işyeri kasıyer ve muhasebeye eleman alıyorlarmıs 1500 tl maas. babama soyledım iş var dıye olmaz hayır çalışamazsın diye bagırdı durdu.neden dıyorum nedenı yok baba bana gecerlı bır neden söyle nedenı yok calısma.patronları tanıyor ayrıca babam. galerıde iş buldum satış muhasebe onunda maaşı ıyı prim veriyor tam istedıgım iş onada hayırrrrr diyecek.
ben kucuk değilimki bu zamana kadar her ne yaptıysam babama soyledım hakkımda birşey düşünmesin işten eve evden işe gittim geldim ne arkadaslarımla sık sık bıryere gittim ne birşey yaptım. neden bu kadar hayata mudahele. ben kabuğumu kırayım istiyorum arkadaslarıma bakıyorum iş değiştiriyorlar begenmeyıp başka işlere giriyorlar hayatlarına birileri girip cıkıyor kimi hamile. kendıme bakıyorum 8 yıldır anca işten ayrılabılmişim. neden bu kadar mudahele ediliyor aklı başında insanım. ben kendı kararlarımı neden veremiyorum. sürekli kontrol edilme nerde ne yapıyor dur kapıdan dinleyim kiminle konuluyor eve şu lazı gelırken alırmısın anneni muayeneye goturcez randevu al kardesının toplantısı var sen git. geçenlerde eve gorucu geldi istemedıgım bir evlılık yapacaktım az daha tamam dıyordum hiç içime sınmedıgı halde babam kacırdın cocugu aılesı ıyı diye baskı yaptı ben sevmedım dıyorum yaşın geldi evlen artık demeye basladı bu seferde.
bende mı hata yoksa saglıklı düşünemıyormuyum aılemın yaptıgımı dogru.ne yapmalıyım ben nasıl davranmalıyım. neşeli insan gitti yüzü somurtgan saçma sapan bir insan oldum çıktım artık.
uykusuz işe gelıyorum uyumadıgımı gece gorduklerı halde nasıl işte duracaksın diye soran bile yok.ay sinir oldummm
