selam arkadaşlar. anne ve babam yaşlı. çok yaşlı sayılmazlar ama genede baya var yaşları. annemin çok fazla rahatsızlığı var. işe güce bakamıyo. babam yapıyo çoğu işleri. aynı şehirde iki ablam var. onlar yalnız bırakmıyolar sağolsunlar. ama herkezin bi evi var. tüm vakitlerini onlara veremiyolar tabi. 3 abim var ama ayda yılda bir gelir hanımları oda bin bir nazla. bende mümkün olduğunca gitmeye çalışıyom. her gittiğimde üzülere ayrılıyom yanlarından . yaşlıların sonu böyle olmanmalı diyom ama elimden gelen bişey yok. allah ele avuca düşürmesin diye dua ediyom sürekli. aybnı durumda olanlar varsa dertleşebiliriz. onlara daha fazla nasıl yardım edebiliriz bu konuda fikir alışverişi yapabiliriz belki
onu istemiyoruz canım. o zamna kendilerini çok kötü hissederler. evlatlarımız bakmıyor elin eline kaldık diye . herkez bir gün yaşlanacak. ama hiç yaşlanacakmışız gibi gelmiyo. tekrar ediyom allah kimseyi ele avuca düşürmesin.aynı duruma bende çok üzülüyorum malesef benim de anneannem var teyzemlerle çok yakın oturuyor ama kadınla ilgilenmeyi bırak o gidince bile rahatsız oluyorlar. bunlar gelin değil evlat bir de düşün yani...inşallah ileride onlar da aynı duruma düşerler belki ozaman anlarlar yaptıkları hatayı.siz 6 kardeşsiniz sanırım. herkes bütçesinden biraz para ayırsa ve 3-4 gün gelecek bir hizmetçi tutsanız en mantıkı çözüm bu olur bence.
onlara siz yardım etmelisiniz evlatları olarak, abilerin yardım ediyorlar mı peki?? eşleri değil abilerin yani??
benimkiler daha genç ancak yaşlanınca böyle bir sorun yaşanmaması için onların yanından ayrılmayı hiç düşünmüyorum. eeenn fazla yakın bir sokakta başka bir evde yaşarım.
annem çok yaşlı değil, babam 1.5 yıl önce verat etti biz 2 kız kardaşiz. annemize her şekilde bakarız. oturduğu ev babaannem üzerine ve kendisi yaşlı şimdi bütün çocukları babaannemi annemin üzerine atmaya çalışıyorlar. ablam ve ben izin vermiyoruz. çünkü babaannem tam bir kaynanadır. ne söylediğini bilir ne yaptığını herkesin kötü olmasını ister. ağzına geleni söyler. durum böyle olunca da annemin bakmasını istemiyoruz. sakın annnenizi ve babanızı ezdirmeyin. onlara en iyi biz bakabiliriz ve biz savunabiliriz.
Benimde annem babam aynı durumda ve Allah korusun kötü haber gelecek diye çok korkuyorum
Telefonlara korkarak bakar hale geldim diyebilirim
Küçüklükten beri var bu korku bende
Herkesin ailesi genç benim annem babam yaşlı ve hasta
Yakında ölecekler diye oturup ağlardım
Annem zaten ben kendimi bildim bileli hasta ,doktora desen gitmez
Yatağa düşsün yine gitmek istemez sinir olurum bu duruma
Babam desen o da aynı ikisinde de tansiyon mansiyon herşey var
Allah onları başımızdan eksik etmesin
haklısın canım ama babannende bir anne değilmi. onun hali ne olacak peki. insan huysuzda olsa insan. yaşlanıyo ve bakıma muhtaç hale geliyo. yengelerim annemleri yeğenlerime öyle kötülemişler ki sofraya gelip yemek yemiyolar düşün yani. oysa onların iyiliğinden yardım etmekten başka bişey yapmamışlardır. ama gelin farklı düşünüyo tabi. eğer yüz verirsem başıma kalır diyo. benim annemi babamı kimsenin başına koymak gibi bi düşüncem yok ama misafirliğe gelmiş bi insanada evladının bu şekilde davranmasının önüne geçmeli. bu abim içinde geçerli , yengem içinde geçerli.
tabikide o da bir anne ama anne gibi davrandığı sürece. insan yaşlılığını düşünerek hareket etmeli gençliğinde. ne kadar verirsen o kadar alırsın. anneme kalsa gelsin der ama ablam ve ben torun olarak istemiyoruz. çünkü babam kanserden vefat etti annesi hiç arayıp sormadı. bana ettiği beddualarda cabası. annemin babaannemi kötülemesine gerek yok (öyle birşeyi hiç bir zaman yapmadı) herşeyi anlayıp algılayabilecek kapasitedeyim. kızına ve en büyük yengeme farklı davranıp annem ve diğer yengeme (aynı zamanda teyzem olur) çook farklı davrandığını görebiliyorum.
ben bekarım kızlar, annemin tek çocuğuyum inanın eşim annemi sorun eder mi diye evlilikten korkuyorum. Evlen belki iyi biri olur lafları zaman zaman beni harekete geçirse de, bu tür sorunlar beni korkutuyor. bak gene korktum
size ne mutlu ki farkındasınız, günün birinde hepimiz yaşlanacağız. ama bu zamanda kimse bunu düşünmüyor. ölmeyecek, yaşlanmayacak gibi yaşıyor herkes.
Allah yardımcınız olsun. umarım anlayışlı bir eşe sahipsinizdir. bana göre meselede en önemli faktör bu çünkü. arkadaşların da söylediği gibi, yakın bir ev tutmak iyi bir çözüm gibi görünüyor.
anlıyorum canım. gurbetteykken bende öyleydim. çok gece ağlayarak uyanırdım. şimdi biraz olsun yakınlarındayım. sen uzaktamı oturuyosun ailene
evet canım uzaktayım...
işin garip tarafı şuan annemlerdeyim ve kadıncağıza etmediğim kalmadı
Her söylediği batıyor çok kalbini kırdım ve kırmaya devam ediyorum(((
cadu seni çok ii anlıyorum ..aynı duygulara ben de kapıldım zamanında babam çok büyük rahatsızlıklar geçirdi ,o zaman burda değillerdi ,bi süre gittim yanlarıma ama aklım hep onlardaydı ,yeni atanmıştım yalnızdım ,sürekli tel elimde gezerdim bişey olacak da ararayacaklar diye paranoyaktım resmen ,sonra buraya göçettiler ,çok şükür şimdi babam ii ,gidiyorum tabi ,bişeye başları sıkışsa yanlarındayım ama yine de hep korku var içimde ,bişey olacak korkusu ,yatağa düşerler ALLAH korusun elimden geleni yapamam ,onlar kalır öylece yalnız vs. duyguları oluyor insanda ister istemez..ALLAH kimseyi o duruma düşürmesin inş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?