Anne olarak kızım beni çok üzmeye başladı..

SEHER YILDIZI .!.:

Sanki benim oğlumu anlatmışsınız. Fazlası var eksiği yok. Öz bakımı , odası , temizliği , ödevleri dersleri umrunda değil. Hiç odası toplanmasa umru olmaz. Nasılsa tekrar yatacağız neden toplayalım der. Koridorda başlar elbiseleri, çanta bir dağda , pantolon bir dağda. ortalıkda doka saça yer eğilip almaz. Yemek yedikten sonra ellerini yıka demesem yıkamaz. Yerde dunya eşya olsun üstüne basar geçer eğilip almaz. Say say say bitiremem. Tek fark notları iyi. Onu da yazılıya son gün çalışır benim ittirmemle iyi not alır. Zeki bir çocuk. Ama hiperaktif. Ben mi yaptım hayır. Babayla kadın erkek işi ayrımı olmayan , babasının benim gibi her işi yaptığı bir aileyiz. Asla erkek oturur anne yapar kafasında olmadım. Kendini ifade etmeye başladıgından beri sürekli oğlum hadi kalk. oğlum babana yardım et sofrada , oğlum söyle oğlum böyle. Ama yok yok yok .Olmuyor. 4 yaşına daha basmamış kızım birşey yeyince tabağını mutfağa götürür abisininkini de alır. Aynı anne baba ama kişilik farklı. Tüm enerjisi arkadaş oyun tel. Varsa bi çaresi alırım ama malesef. Bu arada oğlum 11 yaşında 7.sınıfa gidiyor.

Genişletmek için tıkla...

Milana22 .!.:

Oglum 11 yasinda , ayni bu halde hatta daha beter
On ergenlikteler ve cok normal bu davranislari
Biz olabildigince anlayisli yaklasiyoruz , kendisiyle oturup konusuyoruz surekli
En son bana " anne icimden bir ofke geliyor cok agir konusuyorum size karsi sonra cok uzuliyorum cok pisman oluyorum " dedi
Onemli olan cocugunuzla bu yakinligi kurabilmeniz , birakin hislerini size aciklasin
Ona bol bol sarilin , anladiginizi , bunun bir surec oldugunu soyleyin
Odasini toplamayin , birakin kendisi nasil istiyorsa oyle yapsin

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

11 yas gozunden yaziyorum: cok dirdircisiniz. O cocuk mu herseyine karisiyor neyi nasil yapmasi gerektigini soyluyorsunuz?

Tekrar 28 yasima donup yaziyorum: cocuk ne görürse onu alir. Benim annemin ani tepki verme huyundan kurtulmam mesela yillarimi aldi. Bu kisacik yazda anladığım cocugunuza devamli tepeden tepeden konusuyorsunuz. Herseyin en iyisini bilip onun hayat hakkinda hicbir fikri yokmus gibi odevine,giyindigi dona,odasinin daginikligina ,katlamadigi pijemasina... siz ona boyle tepeden tepeden konusunca o da bunu gormus, sizin gibi herseyin en iyisini bilen biri gibi tepeden tepeden cevap vermis.
Bence iletisim dilinizi degistirin.
Siz tam icinizden "birazdan kalkar utu yaparım" diye dusunurken esiniz odaya dalsa "utu yapsana! Iki gundur duruyor camasirlar" dese, siz oturdukca gelip gidip "utu yapmadin mi? Utu yapmayacak misin? Utu yapmalisin. Bu senin gorevin" dese ütüyü onun kafasina atmak istemez misiniz??? Peki neden aynısını cocugunuza yapıyorsunuz?
Boyle devam ederseniz ergenlik sorunlari kapida demektir.
Ayrica dolap onun pijema onun. Birakin daginik kalsin pijemasi. Ya da yatağını toplamasin. Onun odasi degil mi? Kapatin kapisini ,gormeyin o yokken.
Su koca dunyada ona ait hicbirsey yok. Bu kötü bir his. Ona ait tek sey (okuyorsa kitaplari-varsa posterleri ve) odasi. O dolap o yatak o hali... ona ait olan tek sey. Tapinak desem dogru olmaz ama temple derler ya ingilizcede. Hani mabet gibi... yani icinde bulunup kendini ait hissettigi tek yer o oda. Ona da devamli mudahale ediyrosunuz. Hayir yani,gercekten pijemasi katli olsa ne olmasa ne? Kendi pijemasi değil mi sonucta? Bu kadar hayatina müdahil olmaya calismaniz onu sizden uzaklastiracaktir

Bunca elestiride bulundum, bir de ben olsam ne yapardim onu soyleyeyim:
Ben olsam once onun ergenlige girdigini, bu surecte hormonlarinin inanilmaz çalıştığını, nasil benim hamilelik zamanlarimda gereksiz alinganliklar yapip -aglakliklar ve ofke patlamalari yaptiysam - beni o hale getiren hormonlarsa su an onun da bunlarla bogustugunu ve bu degisime cok yabanci oldugu icin bu sürecin onun icin cok zor bir surec oldugunu farkina varirdim.
Onun fikrini onemser , sık sık ona da fikrini sorardım.
Ergenlikle ilgili kitaplar alirdim-okurdum
dirdiri keser- sen sen sen sen sen sen sen olan dilimi degistirmeye çalışırdım. Bugun ona karsi dilim nasılsa yarin ondan ayni seyi duyacağımı bilirdim. (Annem mesela bizi sever ama saygi duymazdi. Anlik bagirtisi cagirtisi cok olurdu. Babam ise odamiza girerken bile kapimizi calar,bizi kirmaktan imtina eder ve bizim fikrimizi onemserdi. Bu nedenle ergenligim ve sonrasi annemle it gibi dalasmakla gecti. Ama babama bunca sene ne bir kriici laf soyledim ne de sesimi yükselttim. Demek ki olay ergenlikle degil sana nasil davranildigiyla alakali)
Ona odani topla sunu yap bunu yap demezdim ve harclik sistemine gecerdim.
Mesela ona gunluk 10 lira mi veriyorsunuz? Haftalik 70 tl yani . Odasini toplamadan ciktigi her gun icin 5 tl düşün. Sofrayi hazirlayip kaldirdigi her gun icin 5 tl ekleyin.bunun gibi seyler.. Ama oyle sozel olarak degil. Guzel bir cizelge hazirlayin ve biraz yaris biraz oyun gibi olsun. Hem kendi parasinin kontrolu onda olur hem de birşey almak istedigi zaman evde cok calisip parasini kendi biriktirebilir.
Simdilik alina gelenler bunlar.... ergen annesi olmak zordur ama inanin ergenlik daha zordur. Ve bu yillar cok hassastir. aranizdaki bag bir koparsa bir 12 sene daha onu duzeltmeye calisirsiniz. Bunu bilin-dikkatli davranin. Anlik ofkelere ve dirdis isteginize yenik düşmeyin

Genişletmek için tıkla...

turuncupijama .!.:

Şaşırdım şu an
Ben senin kız cadaloz, oğlun melek diye hayal etmiştim.
O da mı ergen oldu yahu

Genişletmek için tıkla...

saripatili hipo .!.:

cok iyi anliyorum sizi, ayni yaslarda bir kizim var benim de, Allah bagislasin hepsini..saglikla akillica buyutmek nasip olsun..
ben, siz ne verdiyseniz cocuk o oldu sozune katilmiyorum, neticede bir anne baba, 2 ya da daha fazla cocuk yetistiriyor fakat hepsi birbirinden farkli karakterde birer yetiskine donusuyor.
o sebeple ben; anne olarak 6 yasinda cocuga hicbir sorumluluk vermediniz, 11 yasinda da hic bir isini yapmaz, diyemiyorum . o yasta oz bakimini yapamiyordu ama su anda gayet guzel yapabilir ve kendini rahatsiz hissedebilir.. 11 yasina gelince is yapmamasi neden annelerin sucu oluyor ?

birincisi bu cag; ozellikle egitim sistemi, bizi ve cocuklarimizi oyle tuhaf bir hale getirdi ki, 2000 li yillarda dogan cocuklara ana babalari pof dese psikolojisi bozulur ilan edildi... kucuk birer prens prensescik olmalari yonunde itildik hep.. tamam belki 90'larda cocuk olanlar yani bizler de cok iyi sartlarda yetismedik fakat bu donemin cocuklari gibi simarik olmadik hic bir zaman, sorumluluklarimizi kendimiz bildik, ben ogretmen cocuguyum, bir gunden bir gune annem babam bana, odevini yap yahut kitabini cantana koydun mu demedi...

fakat simdi: cocugum 3.sinifa giden kocaman bir cocukken, ders kitabinin ikincisini cantasina 3 gun koymadigi icin , okuldan beni ariyorlardi? pardon da ders benim degil, kitap benim degil, dersi oturup dinleyen ben degilim , ama kitabi cantasina koymasi gereken neden ben oluyorum ??
ingilizce ogretmeni bir proje veriyor, veli toplantisinda bize anlatiyor odevin detaylarini ,
hocam cocuklarin haberi yok diyoruz, " ben size anlatiyorum diyor " e odev de bana veriliyor :). haliyle 6 -7 . sinifa gecince de cocuk bu konforun devamini bekliyor haliyle..

1.-2.-3. siniflarda karne gunu oluyor, bebelerden once anneler sinifa dolusuyor. biz karnemizi siradan bir gun gibi gidip alir eve getirirdik. en bssit bir karne gunu bile veli solenine donusmus vaziyette gunumuzde.. halbuki bence,velilere ne :)

ben son bir iki senedir y.disindayim ,tipki bizim cocuklugumuzdaki gibi disiplinli, kendi isini kendi yapabilen cocuklar yetistiriyorlar masallah, birileri bizim cocuklarimizin neslini , aman cocuklarin psikolojisi diye diye kurban etti simdi toparlamaya calisalim bakalim..

allah yardimcimiz olsun ...

Genişletmek için tıkla...

humanistmira .!.:

11 yasinda odami toplayip sofrayi kaldirip camasrlarimi katliyomuydum diye dusundum bi an. fazla mi gidiyorsunuz ustune? hersey gort dortluk olmak zorunda degil.

Genişletmek için tıkla...

LiveYourLifeee .!.:

Siz derslerine katkıda bulunuyor musunuz? Kendi kendine mi çalışıyor?

Genişletmek için tıkla...