Yahu arkadaşlar bende bir problem var galiba. Öncelikle zor bir hamilelikten ötürü işten çıktım. 60 kilo idim 83 kilo oldum. selülit ve çatlaklardan bahsetmek istemiyorum bile. cocuğum kalp rahatsızı doğdu. işe dönemedim. ameliyat vs derken 22 aylık oldu şimdi bir anjiomuz daha var. hiç emziremedim. sezeryan oldum. dikişlerim patladı.ben evde oturup ev kadını olacak biri değildim hala da kendimi öyle hissetmiyoruum ama mecburum. ne yemek yapmaktan ne temizlikten hoşlanırım ben. bunaldım. mali müşavir olacaktım. son sınav hakkım ocakta muhtemelen onuda kazanamam çünkü 3 yıldır çalışmıyorum. pratik yok. ayrıca bebişimde yoğun bakım sendromu oluştu hala konuşmuyor doktorumuz kesinlikle yapışık ikiz gibi olacaksınız diyor.. bazı arkadaşlar çalışma hayatlarına devam edebilmişler ne mutlu onlara canlı hayatın içinde bulunuyorsunuz kıymetini bilin bence. annelik mi bence kendinden vazgeçmek demek bebeğim oldu hayatımda neler mi değişti. hala 80 kiloyum. monoton bir hayatım var. Bence bebek yapmak herkese göre bir şey değil. insanları o kadarda özendirmeyin. işin birde bu yönleri var. ne malum sizinde çocuğunuzun hasta olmayacağı. hamilelik bir risk. sonrasıda başka bir risk. hiçbir şey planladığınız gibi olmayabilir. bebek elbette güzel birşey. evin içinde size her zaman gülerek bakan asla küsmeyen bir canlı. ama geceleri 15 kere kalkmakta var. sırf uyku saati bozulmasın diye dışarıda ki güzelim havayı görmezden gelip evde onu uyutmakta var. canı çekmesin yemesin içmesin diye çikolatadan ve asitli içeceklerden vazgeçmekte var. konuşması olumsuz etkileniyor diye tv açamamakta var. tüm bunların yanında evet bebek sahibi olmak güzel mi. bence vazgeçtiklerinizin sizin için önemine ve ağırlığına bağlı.Herkese Sevgiler mirmirmirmir
çok zor bir durumda olduğun kesin arkadaşım.
Herşey normal olduğunda bile, lohusalık sendromu geçiren, depresyona giren,
bebeğine zarar veren yada hayatına son veren çok kadın var.
Bir sınavdan geçiyorsun, Allah yardımcın olsun.
Bunaldığın zaman kendini suçlama, ağla, bağır çağır.
Sonuçta annede olsan herşeyden çok insansın,
bu duygularda çok insani duygular.
İnşallah bu zor günler çabuk geçerde sende bebeğinle hayatın tadını çıkara çıkara yaşarsın.
Bende ne mi değişti?
Bilmem, belki biraz kısıtlanma oluyor ilk 1 sene, ama sonra herşey eskiye dönüyor.
Çok seviyorum evlatlarımı ama hayatımda olması gereken şeyler yine var.
Gezmek, tatil, kız arkadaşlar, hepsi aynı şekilde gidiyor....