- Konu Sahibi coco_cambo
- #61
Canimsinn ya,senin suanki durumun benim ilerki duumum desene..cok zor.esim izin gunlerinde benimle olmasa iyice kirarim kafayi.7 yasindan beri okul kurs sonra aktif is hayati daha sonra da boyle eve kapanmak beni cok etkiledi. Hic alışık değilim. O kdr yipraniyor ki insam.esler anlayışli olmayinca genelde bosaniyorlar ztn.sonumu dusundukce korkuyorum. .
Psikolojik destek almayi dusunur musun. Ben düşünüyorum. baska turlu cikamayis bu isin icinden
ben de düşündüm psikolojik yardım almayı, kendimi beğenmiyordum, asabi tahammülsüz olmuştum, minikler 9 aylıkken başladım işe, sırf bir bardak çay içebilmek, öğlen insan gibi yemek yiyebilmek ve birileriyle sohbet edebilmek için :) sosyal hayatım olsun diye işe döndüm yani. sonraki bi iki ay da aradım ama iyi bir psikolog seansının 250 lira olduğunu ve ayda en az 500 lira vermem gerektiğini öğrenince vazgeçtim

dedim ki oo o parayla ne kadar bez mama alınır, ayda bi akşam da çocukları bırakıp yemeğe gidebilirsek benden sağlıklısı olmaz


hem çalışmak iyi geldi, hem minikler büyüdü derken atlattım şükür. herşeyin ilacı gerçekten zaman.... eşiniz de evde oldukça kendinizi dışarıya atın. ev ortamı dışında olmak da çok iyi geliyor