Kafandan attığında olur, oyalanacak şeyler bul, düşünme, vazgeçince gelir diyen arkadaşlar, nasıl vazgeçiyoruz? Nasıl unutuyoruz bu sorunu? Ben unutamıyorum iyi günde kötü günde kafam inanılmaz doluyken bir köşede hep bu düşünce var. İşe girdiğimde var, işten çıktığımda var. Ben vazgeçemiyorum. Bu isteği içinden al diye ağlıyorum bazen. Bazen de ağlamıyorum akışına bırakmış gibi yapıyorum. Çok zor konu sahibi çok zor. Rabbim tüm bekleyenlere sana bana ve herkese en kısa sürede en kolay şekilde hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin


yoran insanlar bizden uzak olsun bi de..