Anne olmak çok zor yada ben beceremiyorum

Daha dün pedagogla görüştüm, hem hastalık ve mecburi ilaç kullanımı,kreşe başlama süreci, bir de ufak bir kaza geçirip dikiş atılma durumları birleşince ne yapacağımı bilemedim.
Çok değerli bilgiler verdi ve oradan çıkıp kreş yolunu tutunca oğlum 2 haftadır ilk defa ağlamadı çünkü ben gergin değildim. Aklımda yine ağlayacak, acaba beceremiyor muyum, sevmedi kreşi, erken oldu gibi sorular yoktu, oğlum güzel vakit geçirecek diye düşündüm. Bu basit bilgi bile günümü kurtardı.
Gergin olduğunuz sürece sorunlar çözülmeyecek.
kızım babasına çekmiş biraz eşimde böyleymiş küçükken annesi çok zorlukl çekmiş hala öyledir eşim mızmızdır çok sallamam onu ama konu çocuk olunca çok zorlanıyor insan
 
Benim cocugum yok. Olmasini da dusunmuyorum cok zor geliyor ama instaya bakiyorum butun arkadaslarim cocugu dogurdugu gibi aşk yaşamaya basliyorlar. El kadar bebeyle gezip tatil filan bile yaptilar. 🙄
Burda yazilanlara bakiyorum içim karariyor instaya bakiyorum o kadar da zor degil anlamadim. 😕
Kim instagrama sinir krizi geçirirkenki halini atar ki :D arkadaşm çocuğun fotoğraflarına methiyeler düzer ama evde iki dk tek başına katlanamaz oraya inanmayın
 
burada okuduklarımdan sonra 3-5 yıl anneliği erteleneceğim çok üzüldüm adınıza Rabbim yardımcınız olsun
yok ya her çocuk aynı olacak diye birşey yok belki siz çok sabırlı olacaksınız bizim katlanamadıklarımız çerez gelecek belli olmaz o
 
10 yıl sonrasından yazıyorum. Hepsi geçiyor, O günler çok güzel hatıralar oluyor. Oğlumun bebeklik videolarında bazen yorgunluktan yere serilmiş uyuyor çıkmışım. Şimdi izlerken gülümsüyoruz hep ☺ Çok tatlı zamanları, çok yorucu zamanları. Ama hepsi geçecek emin olun. Bir kaç küçük sene, kolay değil, bir insan yetiştiriyoruz. arkasından arkadaş oluyorlar size. Bütün o özgürlükler geri geliyor. O zamana dönsek de sevsek diyorsunuz.
İnşallah düzelsek de özlesek :D böylede sevemiyoruzki cadıyı
 
Annelik zor😁
Hele uykusuz bebekle daha zor .
Kilosu da düşük deyince alerji yönünden değerlendirildi mi ?2 çocuğum da alerjikti 2yasitan önce düzelmedi uykuları ,katı diyet yaptım süt ürünlerine. Ya da reflu olabilir mi ?2 yaş milat oldu benim 2 çocuğum da da .Sonra başka zorluklar geliyor sıra sıra.Gun sonunda hep vicdan azapları. Kolaylıklar diliyorum zamanla azalacak ya da alışıp kabulleneceksiniz az daha sabir .
biraz alerjikti ama sonradan düzeldi bir sıkıntısı kalmadı yemek yemiyorki birşey alerji yapsın havayla besleniyor bildiğiniz
 
bence bi sorunu olabilir cocuk neden yurumuyor? doktora gotur ihmal etme..aglarsa aglasin bence birak umursama..ogrensin bazi seyleri..biraz daha buyuk olsa kres tavsiyesi verecektim..mizmiz cocuktan nefret ederim ama benim ortanca cocukta mizmizdir ..bugun mesela abisi cikolata istedi verdim..onunkinide hazirladim mutfakta bekliyorum biliyorum isteyecek..suratini asmis mizmiz aglayarak geliyoduki anneaaaa bende istiyorum derken..dedim bak hazirladm seninkini ama bir daha birseyi isterken aglamadan iste..vs..ha o gene aglayacak biliyorum..

buarada benim cocuklarin uykulari 2-2,5 yas gibi duzene girmeye baslamisti.
yürüme konusunda fiziksel bir sıkıntısı yok götürdük psikolojik korkuyormuş
 
20aylik oglum var. Bir suredir o da aglama krizleri geciriyor. Bulasik makinasini bosaltirken bana yardim etmeyi seviyor. Kosarak geliyor sesini duyunca. Ama kirlileri yerlestirmesine izin vermedigimde kiyamet kopuyor. Buzdolabini her acisimda gelip dolabin icine bakiyor. Kapagini kesinlikle kapattirmiyor basliyor aglamaya. Bu aralar altini degistirirken cok zorlaniyorum. Cok cabuk sikiliyor. Alti ciplak kacip oynama, pipisine dokunup gulme huyu edinmeye basladi. Aslinda normal seyler bunlar ama benim sabrim yok. Sorun bende belki de.
sanırım demir gibi bir sabır lazım bende de çok sabır yok akşama doğru sinirlerim iyice gevşiyor zorlanıyorum
 
tüm mesajları baştan sona okudum..inanın yazılanları birebir yaşıyorum..benimde kızım 17.5 aylık..yeni yeni huyları çıkmaya başladı öfke krizleri geçiriyor eline aldığını fırlatıp atıyor katılırcasına ağlıyor istediği olmayınca...uyku deseniz hamileliğide katarsak 2 senedir hiç yok..sabaha kadar emmek istiyor iştahı sıfır hiç bişey yemek istemiyo..alt değişmek zulüm üst giydirmek işkence..yani bi insan üst değişrken neden kıyamet koparır ki?evde kırılmadık bişey kalmadı..dolap çekmeceler hergün on defa aşağı iner dün gece saat 10 da ev süpürdüm mesela tuzluğu alıp heryere dökmüş peçeteleri küçük küçük parçalayıp atmış etrafa..ve sabah 6 buçukta kalkıp işe geldim..kendimi bazen iğrenç bi anne gibi hissediyorum başarısz yetersiz..çünkü bazen öfkeleniyorum dayanamıyorum..
üstüne babası ilgili bi baba olmamasına karşın sizede her fırsatta müdahale eden biri..nerden düştüm bu hale diyorum bunun içinde sonra kendimi suçluyorum...herşey geçecek güzel günler gelecek inşallah merak etmeyin
çok üzüldüm annelik insanın en zor sınavı sanırım çok güzel bir duygu ama zor yalan yok
 
Çocuğumuz olsun diye heba olan bir çiftiz.
Bu yazılanları okuyunca gözüm korkmadı değil 😂😂
Gerçekten ilerde İNŞALLAH çocuk sahibi olursam sizin gibi çıldırma noktasına geliceğime eminim ilerde ki kendimi görüyorum sizde.
Ama yine de her gün evlat sahibi olabilmek için dua ediyorum sanırım buna evlat sevgisi deniyor 🙏🏻
Dualarım sizinle zorlu dönemleri gün gün geçiyorsunuz ve ilerde bu zamanlara dönemeyeceksiniz o yüzden çocuğunuzun bu dönemlerini doyasıya yaşayın belki bu şekil de düşünmek biraz rahatlatır sizi.
Teşekkür ederim Allah sizede yaşatsın biran önce inşallah :KK200:
 
Anne olamamak çok daha zor lütfen şükredin hep eksik hissediyorsunuz çevredekilerin acıyarak bakmalari ,bir bebek görünce ic çekmeler ,her sabah ben Anne olamadan öleceğim belki de duygusu veya Anne olmaya layık değilim düşüncesi inanın çok cok zor 😔 o yuzden şükredin ve Allah yardımcınız olsun inşallah uysallasir çocuğunuz
Teşekkür ederim en yakın zamanda sizede nasip etsin rabbim inanın her evre kendine göre çok zor :KK43:
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Benim küçük oğlum da doğduğundan beri öyle. Şuan 22 aylık ve ben daha son bir aydır bir nebze düzelme görüyorum. Düzelme dediğim hala herşeye ağlıyor inatlaşıyor ama ara sıra oyuncaklarına dalıyor ya da abisiyle oynuyor da bir nebze nefes alıyorum işte. Mesela biberonla süt istedi. Hazırlıyorum verme diye ağlıyor, vermiyorum vermedin diye aģlıyor. sonunda kızıp ulaşabileceği şekilde masanın üzerine koyuyorum. Neden oraya koydun diye sinirlenip aldığı gibi mutfak taşına fırlatıyor. Bu sefer mutfak taşına ulaşamadığı için alamıyorum diye ağlıyor. Bir de benim evde bol bol ders çalıştırmam gereken bir başka çocuğum, tuvalet dışında hiçbir ihtiyacını tek başına göremeyen hasta bir annem, bana hiçbir yardımı olmayan bencil bir eşim var. Off dertlendim.
Sizede çok sabırlar diliyorum okurken gülüyor insan yaşarken çok zor sakin kalmak :)
 
18.5 aylık bir oğlum var ve son bir buçuk aydan beri geceleri sürekli ağlayarak uyanmaya başladı. 2 yaş sendromu? 16 tane diş çıktı ama belki diş? 18 ay uyku gerilemesi? Bende neden olduğuna ve ne zaman geçeceğine dair cevaplar arıyorum. O dönemlerden geçen var mı acaba? Ne kadar sürdü ne zaman geçti yada daha iyisi geçti mi?
geçmesi lazım çünkü üç ay sonra kardeşi geliyor. Ve ben ne yapacağım hiç bilmiyorum 🤷‍♀️
Yorumlara bakarsak 3 yaşına kadar gideri var bu sendromun umarım çok kolay olur sizinki aslında kalabalık ortamda daha kolay oluyor herkes ilgisini çekiyor tek bakarken iyice anneye bağımlı oluyorlar sağlıkla doğsun bebeğiniz
 
Yirmi yıl sonradan bildiriyorum. Buralar günlük güneşlik. Öncesinde ergenlik fırtınası, lise giriş sınavı sağanakları, üniversite sınavı kasırgası sonrası hava açtı 😄😄😄
Evlenmeye karar verene kadar kafam rahat diye düşünüyorum 😄😄😄
Şunun şurasında ne kalmış az dişimizi sıkalım 😅
 
Anneniz kızım bebekle ilgili sıkıntı yaşarsan haber ver geliriz diye bir cümle kurmadılar mi?
O yaşta düğün de neymiş kalabalık, gürültü , korona, ???ben bu yaşımda nefret ederim düğün ortamından tam olarak bu sıkıntıları annenize anlattınız mi?
Akrabaları kıramıyorlarmış o konuda karışmıyorum artık ne diyebilirimki çok zorlanırsam çok ağlarsam gelip bir iki saat bakıyor annem o kadar sonra hemen kaçıyor evine
 
Bizde de bu ara gece uyanması çıktı. Yanında yatmamızı istemiyor ama beni çağırıyor, gidiyorum şuuu çık diyor kapıyı gösterip. Şuradan çık git yani... Çıkıyorum uyuyor ne bu şimdi :KK70: bazen bana bağırıyor gidiyorum yanına tük bayyyyaaa. Deli deli hareketler türk bayrağı demek için mi çağırdın:KK70:
ağlıyorum ama neden bilmiyorum ağlaması :D
 
Yirmi yıl sonradan bildiriyorum. Buralar günlük güneşlik. Öncesinde ergenlik fırtınası, lise giriş sınavı sağanakları, üniversite sınavı kasırgası sonrası hava açtı 😄😄😄
Evlenmeye karar verene kadar kafam rahat diye düşünüyorum 😄😄😄
yatcaz kalkcaz hop ordayız geliyoruz :D:D bitmeyecek napalım kafayı yemesek bari
 
3 yaşı gözden çıkarmak gerekiyor sanrım :)
Herkes için farklı olabilir bazı yaş gündönümleri milat gibi.... Ay ay bakmalı belki olaya..... Zamanla anımsamıyor insan geçiyor geçmez gibi gelsede. Hatta komik özlüyorum o bebeği 🙏bilsem daha tadını çıkarırdım daha az üzülürdüm diyorum
 
Back
X