- 25 Ekim 2020
- 107
- 225
- 18
- 31
İki hamileliğimde de doğum yaptıktan sonrada cidden salmadım. Annem veya bakıcım da yoktu. Bence bu durumlar psikolojik. Ben yorgunluktan keyif alan bi insanım mesela. Boş boş oturduğumda uykum gelir,mayışırım hiç bişey yapmak istemem. Ama yorulduğumda oh be bi işe yarıyorum diyip daha mutlu oluyorum. Bebek içinde öyle oldu. Uykusuzluk,yorgunluk her zaman keyif verdi. Çünkü geçecek bu günler sonra özlicem bu günleri diye düşündüm. 40 günüm bittiği gibi spora attım kendimi 50 dakika eşime bıraktım 2 çocuğu. Ha ben salmadım kendimi ama salan sonuna kadar haklı. Biraz hayata nasıl baktığımızla alakalı gibi geliyor kimisi o tempoyu o yorgunluğu kaldıramıyor kimisi bi şekilde idare edebiliyor. Küçük olan çocuğum uyumuyor bu arada öyle rahat bi bebek olduğunu düşünmeyin. Benden başkasında durmuyor ve cidden uyumuyor. Yapcak bişey yok ya güdeceksin ya gideceksin demişler ben gütmek için yollar aradım.İlk seneler değişmedim, salmadım diyenlerin yatılı bakıcısı yada annesi vardır. Aksi mümkün değil. Lohusalıkta gebelikte almadığım kiloyu aldım. Stres yüklü, gergin, uykusuz bir insandım ve akşam bebeyi uyutup çikolata yemezsem mutsuzum gibi gelirdi. Süreç bitti kendime bakmaya başladım.
Ha şu da var, erkekler de yaş aldıkça göbek fln salıyor ama onların üstünde karın beğenmez, gözü kayar baskısı yapmıyor toplum.
Kadının üstündeki bu yük çok sinir bozucu.
Erkek evlenince göbeklenirse karısı bakmış derler kadın göbeklenince salmış, kocası arzulamaz, gözü kayar. Yok ya diyorum sadece ben bu ikililiğe
