- 28 Kasım 2020
- 23
- 9
- 1
- Konu Sahibi birprofilhesabi
-
- #1
Kıyaslamak demeyeyim de onları görünce içimde ki boşluk daha da artıyor gibi hissediyordum kendimi çok değersiz hissediyorum ailemin annemin gözünde...Başkalarına bakıp üzülmek bence ahmaklık.
Hayatınızın insanlarla bir olmadığını, senin hikayenin böyle olduğunu, hayatınızın böyle olduğunu kabullenip kendi yolunuzu çizdiğinizde hayatın değerini bence anlayabilirsiniz.
Hayatta, nihai olarak, kimseye ihtiyacınız yok. Vazgeçemyeceğiniz tek şey kendinizsiniz.
Ne olursa olsun evlat icin saglam bir aile temeli lazim..Binde bir bazi cenderelerden saglam insan cikar..Anne baba sevgisi destegi bence cok muhimBaşkalarına bakıp üzülmek bence ahmaklık.
Hayatınızın insanlarla bir olmadığını, senin hikayenin böyle olduğunu, hayatınızın böyle olduğunu kabullenip kendi yolunuzu çizdiğinizde hayatın değerini bence anlayabilirsiniz.
Hayatta, nihai olarak, kimseye ihtiyacınız yok. Vazgeçemyeceğiniz tek şey kendinizsiniz.
Gerçekten öyle çünkü insan en çok ailesinin yanında zaman geçirir onlarla büyür onlardan en çok destek alır...Ne olursa olsun evlat icin saglam bir aile temeli lazim..Binde bir bazi cenderelerden saglam insan cikar..Anne baba sevgisi destegi bence cok muhim
Babamla çok sağlıklı bir ilişkileri yok. Ama ne olursa olsun bir anne evladına nasıl sevgi göstermez yeni evlenicek kızına nasıl hadi sen evine git şimdi gibi şeyler söyleyebilir.. Ben şuan kendimi evimde fazlalık olarak hissediyorum bu hissim nasıl geçer bilmem.. Ben annemin hep yanında olan ve her işine yardımcı olmaya çalışan bir insanım üstelik..Bu tarz annelerin ne travmaları var, neler yaşadılar da böyle oldular diye düşünürüm hep.
Üzücü gerçektenGeçen başka konuda da yazmıştım.
Evlendikten sonra ilk kez tek başıma annemlere uzun süreli kalmaya gittiğimde annem yaptığı böreği bana yedirtmemişti
Akşama kardeşi gelecekmiş ondan artarsa yersin demişti
Benim annem de öyle biridir yani
Hala düşündükçe ağlayasım gelir o dediğine
Bazı anneler sevmiyor niyeyse sebebini ben de bilmiyorum
40 a merdiven dayadım daha hoşgeldin faslı hariç öpmemişimdir oda beni. Ha çok telefonla konusur uz filan ama yok yani ben iyisem iyi yaşıyorsam annem iyi. Sorunum olsa konuşsam kendini düşünerek üzülür. Bende anlatmıyorum artık. Halamlarla beraber kaldığımızda küçüğüz daha tabi halamın kızı kalktığında halam kalkmişmı prensesim deyip öpmüştü kızını. Çok ilginçtir benim için meselaAnnemin bana güzel şeyler söylediğini beni sevdiğini gelip bana sarıldığını öptüğünü doğru düzgün hatırlamam. Ben onu sevmeye çalışıncada beni geri iter hep. Yakın zamanda da evleneceğim bu virüs sürecinde genelde evdeyim dışarıda çıkmıyorum çıksam mı diye bir şey konuştuk ki ben çook dikkat ederim maskeye ve temizliğe. Ben kendimi düşünüyorum git kendi evin hazırlanıyor orda kalırsın dedi. Hiç mi üzülmez bir anne kızı evlenirken? Benimki beni erkenden göndermeye çalışıyor Kendime bir eşya alacağım yok alma evlenince sana alırlar zaten yapıyor. Çevreme bakıyorum arkadaşlarımın annelerine bakıyorum kızları için neler yapıyorlar. Bu şekilde büyümek ve bu muameleleri görmek çok zor gerçekten
Nişanlımın ailesi arar annemi hal hatır sorar annem numaralarını dahi kaydetmemiş hasta oldular o zaman bile arayıp bi geçmiş olsun demedi. Mahcup oluyorum nişanlımın ailesine karşı onlar bir şey demiyorlar tabi bu konuyla ilgili.
Benim etrafımda gördüğüm çoğu anneler de mesela önce böreği çocuğuna verir gerekirse kardeşini sonra çağırır ya da başka bir şey ikram ederÜzücü gerçekten
Öyle yapılıyor maalesef...Benim etrafımda gördüğüm çoğu anneler de mesela önce böreği çocuğuna verir gerekirse kardeşini sonra çağırır ya da başka bir şey ikram eder
Bizde tam tersi oluyor niyeyse ama
Sizin dediğiniz gibi onlarla yaşadığım yıllarda da her şeye kendi evinde yaparsın diye ortak yaşadığımız aile evimizde hiç söz hakkım olmamıştır
Dünyaya gelirken getirdiğimiz şans veya şanssızlık olarak bakıyorum olaya
Bİr yerden sonra sürekli sorgulamak hiçbi şey çözmüyor.
Kendi yolunu çiziyorsun ve kendini içsel olarak iyileştirmeye çalışıyorsun
Bu tarz anneler o kadar sıkı tutunmuş oluyor ki zaten kalıplarına aksini kabul ettirmek pek mümkün olmuyorÖyle yapılıyor maalesef...
Ben bu konuda kırıldığımı söylediğimde de yine ben suçlu çıkıyorum bir şekilde...
Her annenin zor zamanları olmuştur anlıyorum ben şuan anne değilim ama annelik çocuğu yedirip içirmek büyütmekten ibaret olmamalı bir evladın anne şefkatine ilgisine olan ihtiyacı o kadar çok ki anne ne yaşarsa yaşasın evladına bunları yaşatmamalı
Başkalarının aile ilişkilerine bakıp annene cephe alman cok acımasızca. Benim annemde soğuk birisi ama asla basklarina bakıp ne kendimi üzerim ne de anneme bilenirim benim annemin yapısı bu demekki aksine bende duygusuz degil tam tersi cok duygusalım ama asla anneme karşı boyle düşünmem sende yapma bunuAnnemin bana güzel şeyler söylediğini beni sevdiğini gelip bana sarıldığını öptüğünü doğru düzgün hatırlamam. Ben onu sevmeye çalışıncada beni geri iter hep. Yakın zamanda da evleneceğim bu virüs sürecinde genelde evdeyim dışarıda çıkmıyorum çıksam mı diye bir şey konuştuk ki ben çook dikkat ederim maskeye ve temizliğe. Ben kendimi düşünüyorum git kendi evin hazırlanıyor orda kalırsın dedi. Hiç mi üzülmez bir anne kızı evlenirken? Benimki beni erkenden göndermeye çalışıyor Kendime bir eşya alacağım yok alma evlenince sana alırlar zaten yapıyor. Çevreme bakıyorum arkadaşlarımın annelerine bakıyorum kızları için neler yapıyorlar. Bu şekilde büyümek ve bu muameleleri görmek çok zor gerçekten
Nişanlımın ailesi arar annemi hal hatır sorar annem numaralarını dahi kaydetmemiş hasta oldular o zaman bile arayıp bi geçmiş olsun demedi. Mahcup oluyorum nişanlımın ailesine karşı onlar bir şey demiyorlar tabi bu konuyla ilgili.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?