- 17 Kasım 2015
- 1.741
- 4.140
- Konu Sahibi visneperisi07
- #21
Bende de var o duygu eziklik değil belki ama garip bir duygu. Sevgisizlik. Görüyorum avmlerde kızlarıyla alışveriş yapıyorlar, ınstagramda tatillerde beraber eğlenceler v.s. bir kac ay once sporda bir kızla tanıştım annesiyle yazılmış. Kız benimle yasit. Annesiyle nasıl ama tam bir arkadaş. Herseyini anlatıyor. Anne asla yargılamıyor. Hatta biriyle bir problem yaşadı kız. Annesi hemen dağ gibi arkasında durdu. Müdürle konuştu. Kızını savundu v.s. Kız asla yalnız olmadığının her durumda annesinin arkasında olduğunun o kadar farkında ki. Bu başka bir özgüven. Tabi ben dışarıda kimseye anlatmıyorum annemle olan sevgisiz durumumu. Asla belli etmem ama aşırı da özenmedim değil. Ben her sorunumu derdimi kendim hallettim çünkü bu gune kadar. Baba da olmayınca insan kimsesiz hissediyor gerçketen. Ama bunu kimseye belli etmemek lazım. Çünkü bu devirde belli edersen ne olacağı da hiç belli olmaz malesef.
