annemi okadar cok üzdüm ki onu okadar cok aglatim ki pismanim cok pismanim onu aramaya kapisina gitmeye bile yüzüm yok artik... Kendimden okadar cok utaniyorumki her gün her gece agliyorum keske annem beni dövseydi sövseydide ben suan yaptigim hatalarin hic birini yapmasaydim annem o benim beni dokuz ay karninda tasimis onun hakkini asla ödeyemem biliyorum ... Simdi gidipte boynuna sarilipta annecigim hakkini helal et beni affet demek icin neler vermezdim ama gelip görünki yüzüm tutmuyor...
anne kelimesini kullanmayalı 6 sene olduu acısı hiç geçmiyor her sabah kalktığımdaa içimde öncee onun burukluğu oluyor.anne kızı beraber görmek bana en acı veren şey ben hiç doyamadımm hatırladıklarımm hep ksit kesit 16 yaşımda kaybettim annemii nefesinii son verişini gözlerimle gördümm çaresizliğini bana bakışını dili dolaşarak söylemeye çalıştığı son sözlerii. böle hatırlamakmı kötü hiç hatırlamamakmı bilmiyorum. günlerce ağladığım tek şeyy can çekişirken anne dediğimde zar zor ağzından çıkan hııı sesiydii sonrasında dili dolaştıı o kelimeleri çok duymak istedimm günlerce sadece onu düşündüm acaba ne derdi diyee kokusu sarılmasııı çok ayrı bi özlemmmm. şuann deselrki annen i 2 saniye göreceksin öpüp koklıcaksınn nelerimi vermemkii küsmek de ne demekk affetmesede kapısından ayrılmazdımm sizin yerinizde olsamm. onsuzluk büyük boşluk kimse dolduramazz hiç kimsee. bazen tavırlarımı gülüşümü anneme benzetiyorum ve o ann ağlamaya başlıyorum Allahım kimseye göstermesin nolur sizde azcık kıymet biln Rabbim annelerinize ömür bağışlamışsa benim gibi bi ömür gözü yaşlı hayalle yetinmeyin sandığa koyduğunuz 3 parça elbiseye sarılıp ağlamayınn kıymetini bilinn
ölenle ölünmüyor lafı tamamen avuntuölüyorum ben her günn en baştan yaşıyyorum geçmiyor unutulmuyorr olmuyoo iştee bi yaşayan biliyor... umursamaz beni evlatlıktan reddeden hatta telefonlarıma çıktığında bağısada sesini duyabileceğim bi annem olsa keşke diyorum bende insan düşmanına bile ölsede öle derdim demez yapmayın bu kadar yaşamdan konuşmayınn. ben annemle bi kaç anım daha olsun diyee herşeyden vazgeçerdim bırakmazdı benim annem beni kendi annesini göreye bile gittiğinde çok ayrı kaldım tek başına kalmayım diye hemen gelirdi rabbimmm bu dünyada yaşayamadıklarımı öbür dünyada istiyorum ben
Kendi açından sende haklısın canım ne diyeyim bilemiyorum.Kendini üzme yalnış yapan sen değilsin annen canımannemle aynı şehirde olmama rağmen gidemedim yanına, önce aradım telefonu açmadı
1 saat sonrada arayıp ''ay cemre ne arıyosun sabah sabah bişey olmuş gibi korkutuyosun insanı'' dedi açar açmaz. evde misin dicektim dedim, evdeyim ama sakın gelme bi olay daha kaldırabilcek durumda değilim dedi (babamla hiç anlaşamıyorum), hımm gelsem dışarı çıkar mısın bi kahve içelim yarım saat otururuz geri dönerim ben dedim, hiç uğraşamam dedi. 1 ay öncesinden ne heveslerle aldığım hediyeye bakıp bakıp duruyorum şimdi...
böyle anne olacagına, vefat etti anneciğim, onu çok özlüyorum diye ağlamayı tercih ederdim
aramız yarım saat bile yokken ağlamaktan, ve annenizin size bu kadar bile değer vermemesinden iyidir değil mi?
en azından sevgiyle anabildiğiniz anneleriniz var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?