Anneler tecrübelerinize ihtiyacım var :(

Amazing family

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2016
4.036
10.437
208
Herkese merhabalar..
Derdim oğlumla ilgili
Oğlum 4 yaşına girecek ve hala bizim odamızda beşiğinde yatıyor. Tam olarak beşiğinde yatıyor da diyemem aslında çünkü bu ara sık sık gece kalkıp yanımıza yatağa atlıyor ve geri yerine yatıramıyorum ağlıyor.
2,5 yaşında bir oda ayırmaya teşebbüsümüz oldu ama gece sık uyanmaları korkmaları derken hazır olmadığını düşünüp vazgeçtim,
Şimdi hamileyim ve 4 ay sonra inşallah ikinci evladımız gelecek. Bende bebek gelince oğlum kıskanmasın dışlanmış hissetmesin diye şimdiden odasını ayırayım diyorum. Geçen gece kendi isteğiyle de ödül koyarak yatırdım odasına 1 saatte uyudu sık sık uyandı bunlar olacak sorun değil ama korktuğunu hissediyorum. Benden ayrılmak istemiyor. Yine kıyamadım eşimin de beni vazgeçirmesiyle yanımıza aldım geri :(
Hadi şimdi böyle kardeşi gelince ne olacak bebeğimi beşikte yatırsam oğlumuz yanımızda mı yatacak?
Eşimle ben rahat da edemiyoruz bir yerine birşey olacak diye kasıyoruz kendimizi.
Benim durumumda olan anneler vardır illa ki veya olmuştur
Nasıl bir yol izlediniz tecrübelerinize ihtiyacım var :anne:
 
en doğru yol kararlı olmak
odasına koyup yalnız mı bırakıyorsunuz öyleyle bunu yapmayın
o uyuyana kadar bekleyin odada yanında yatın masal okuyun (dinliyorsa) vs

bu arada sakın kardeşin gelecek hadi sen odana izlenimi vermeyin haa yanlışlıka falan :)
 
en doğru yol kararlı olmak
odasına koyup yalnız mı bırakıyorsunuz öyleyle bunu yapmayın
o uyuyana kadar bekleyin odada yanında yatın masal okuyun (dinliyorsa) vs

bu arada sakın kardeşin gelecek hadi sen odana izlenimi vermeyin haa yanlışlıka falan :)
Yok uyuyana kadar yanında bekliyorum yoksa imkansız durmaz yatağında
Zaten sürekli elimi tutuyor gitmeyeyim diye
Gece de uyanıp gittiğimi anlayınca dakika başı uyanıyor :(
 
Ben varim.Uykuya dalana kadar odasinda uyuyarak cozduk biz.Simdi hastayken filan yanima almak istiyorum gelmiyor kendi yatagini istiyor.Buyugunu 3-3bucuk yasinda ufakligi da 4-5aylikken odalarina alistirdim kucukken daha kolay. Yer yatagi varsa yataginin hemen yanina koyup orada uyu,masal anlat veya yataginin yanina da oturabilirsin.Zaten alisinca 5 dk da uykuya dalacak
 
Yok uyuyana kadar yanında bekliyorum yoksa imkansız durmaz yatağında
Zaten sürekli elimi tutuyor gitmeyeyim diye
Gece de uyanıp gittiğimi anlayınca dakika başı uyanıyor :KK43:
kardeşinin olacağını biliyor mu?
eğe kardeş haberinden sorma oda ayırma gündeme geldiyse kedini dışlanmış hissediyordur
o yüzden huzursuz uyuyor ve yanınızdan ayrılmamak istiyordur
 
Herkese merhabalar..
Derdim oğlumla ilgili
Oğlum 4 yaşına girecek ve hala bizim odamızda beşiğinde yatıyor. Tam olarak beşiğinde yatıyor da diyemem aslında çünkü bu ara sık sık gece kalkıp yanımıza yatağa atlıyor ve geri yerine yatıramıyorum ağlıyor.
2,5 yaşında bir oda ayırmaya teşebbüsümüz oldu ama gece sık uyanmaları korkmaları derken hazır olmadığını düşünüp vazgeçtim,
Şimdi hamileyim ve 4 ay sonra inşallah ikinci evladımız gelecek. Bende bebek gelince oğlum kıskanmasın dışlanmış hissetmesin diye şimdiden odasını ayırayım diyorum. Geçen gece kendi isteğiyle de ödül koyarak yatırdım odasına 1 saatte uyudu sık sık uyandı bunlar olacak sorun değil ama korktuğunu hissediyorum. Benden ayrılmak istemiyor. Yine kıyamadım eşimin de beni vazgeçirmesiyle yanımıza aldım geri :KK43:
Hadi şimdi böyle kardeşi gelince ne olacak bebeğimi beşikte yatırsam oğlumuz yanımızda mı yatacak?
Eşimle ben rahat da edemiyoruz bir yerine birşey olacak diye kasıyoruz kendimizi.
Benim durumumda olan anneler vardır illa ki veya olmuştur
Nasıl bir yol izlediniz tecrübelerinize ihtiyacım var :anne:
Kırkı çıkar çıkmaz direkt kendi odasında kendi yatağında yatırdım hiç böyle bir derdim olmadı. Benim oğlum da 4,5 yaşında geçen Temmuzda boşandığım için kış gelince sadece 1 odada doğalgaz yansın diye yanımda yatırmaya başladım , başlarda kendi odamda uyumak istiyorum annecim diyordu , şimdiyse yaz gelince kendi odasında kendi yatağında yatacağını söylediğimde seninle yatsam olmaz mı , ranza alalım sen de benim odamda uyu diyor :halay:Yani alıştırmamak lazım.
 
Bu ay 3 yasinda ki kızımı ayıracağım odamızdan. Benim avantajım galiba doğduğundan bu güne hep yatağında yatmış olması. Ben çoktan ayiracaktim eşim kıyamadı kızının ayrı odada yatmasına. Burada tek iş sizin değil eşiniz de destek olmalı ve istikrarlı olmanız ben de bu konuyu takip edeyim güzel tüyolar gelebilir :)
 
Epey geç kalmışsınız. 4 yaşına kadar anne babamla yatmış olsaydım ben de ayrılmak istemezdim :) Aa hatta durun evet ben ilkokula kadar annem ve babamla yattım :KK53:

Anne olarak yardımcı olamıcam ama çocuk gözünden faydam dokunur belki. Ben de tıpkı oğlunuz gibi uyuyana kadar annemi esir alır, uyanıp annemi yanımda göremeyince küplere binerdim. Zamanla çeşitli korkular geliştirdim. Karanlık korkusu, yalnız kalma korkusu, odamda böcek var korkusu ve hatta sessizlikten bile korkar olmuştum.

Her neyse bi gün babam bana bi teyp ve bi tane de masal kaseti getirdi. Hadi şimdi yat, masalını dinle, bi şey olursa biz içerdeyiz dedi. Hiç unutmuyorum televizyonun sesini de biraz açmışlardı, ben duyayım diye herhalde. Masalları dinlerken uyumuşum. Uzun bir süre o kaset sayesinde odamda yalnız uyudum. İçerden de hep tv sesi geldi. İşin püf noktası odamda yalnız olsam bile evde yalnız olmadığımı bilmemdi galiba.

Telefondan masal açmak pek doğru olmaz sanırım ama siz de böyle bir cd çalar ve masal cd’leri alabilirsiniz. Siz gittiğinizde bile anlatmaya devam eder. Bilmem işe yarar mı? Kolay gelsin :)
 
aslında hamileliğiniz iyi bir bahane.
babası annen artık rahat edemiyor desin, onun odasına yere yatak yapın, eşiniz bir iki gün orada kalsın.

tracy hogg böyle durumlarda yavaş yavaş yatağı kapıya doğru uzaklaştırmayı öneriyor. 3-4 gün sonra da bugün artık kendin yatabilirsin deyip yine uyuyana kadar bekleyip ayrılsın odadan.

bunları eşiniz yapsın, sizde biraz dinlenin. hem sizin durumunuzu da daha iyi anlamış olur oğlunuz.
 
Acil çözmen lazım bebek olunca daha beter oluyor bizim odasında yattığı halde kıskanıp geliyordu yatağa iki yıl kadar 4 kişi yattık yatakta.
Bizde o uyuyana kadar yaninda yatarak alistirdik. Tüm evin ışıklarını ve tvyide kapatırsanız daha kolay uyur. Bizde yatırıyoruz diyerek
 
Herkese merhabalar..
Derdim oğlumla ilgili
Oğlum 4 yaşına girecek ve hala bizim odamızda beşiğinde yatıyor. Tam olarak beşiğinde yatıyor da diyemem aslında çünkü bu ara sık sık gece kalkıp yanımıza yatağa atlıyor ve geri yerine yatıramıyorum ağlıyor.
2,5 yaşında bir oda ayırmaya teşebbüsümüz oldu ama gece sık uyanmaları korkmaları derken hazır olmadığını düşünüp vazgeçtim,
Şimdi hamileyim ve 4 ay sonra inşallah ikinci evladımız gelecek. Bende bebek gelince oğlum kıskanmasın dışlanmış hissetmesin diye şimdiden odasını ayırayım diyorum. Geçen gece kendi isteğiyle de ödül koyarak yatırdım odasına 1 saatte uyudu sık sık uyandı bunlar olacak sorun değil ama korktuğunu hissediyorum. Benden ayrılmak istemiyor. Yine kıyamadım eşimin de beni vazgeçirmesiyle yanımıza aldım geri :KK43:
Hadi şimdi böyle kardeşi gelince ne olacak bebeğimi beşikte yatırsam oğlumuz yanımızda mı yatacak?
Eşimle ben rahat da edemiyoruz bir yerine birşey olacak diye kasıyoruz kendimizi.
Benim durumumda olan anneler vardır illa ki veya olmuştur
Nasıl bir yol izlediniz tecrübelerinize ihtiyacım var :anne:

İki çocuk annesi olarak cevaplamak istedim sorunuzu.
İlk oğlum 4 yaşına geliyor, diğeri ise 13 aylık.

İlk oğlumu 2. yaşına girdiği gün odasını ayırdım.
İlk akşam çok korktum ve korkularım şunlardı:

  • Kendisini yalnız hissedecek
  • Dışlanmış hissedecek
  • korkacak ve tedirginlik duyacak
  • ya ağladığında yetişemezsem, uykum ağır basarsa (çalışan anneyim)
Ama sonra baktım ki, o benden daha hazırmış ve yatırış o yatırış.
Ağladığında da duydum yetiştim vaktinde, çişi geldiğinde de yetiştim kalktık beraber lavaboya hiç sorun yaşamadık.
Ancak hamile kaldım sonrasında ve beklenmedik bir hamilelikti.
İkinci oğlum doğana kadar odasında yatma konusunda hiç bir problem yaşamadık.
Ancak zaman geçtikçe büyük oğlum anladı ki kardeşi bizim odamızda o ise kendi odasında uyuyor.

Zamanla geceleri uyanıp bir defa yanımıza gelmeler başladı.
Sonrasında gece uykuya yatacağı zaman "anne yatağında yatacağım ben" demeler başladı.
Bizim yatağımızda uyuyakalınca odasına taşıyor eşim, ancak gecenin yarısında uyanıp yine yanımıza geliyor.
Kendi odasında uyutmaya çalıştığımız zamanlarda: "Annecim bak senin odan çok güzel, burada çok güzel uyursun, hem tam sana göre odan araba yatağın var" diye ikna etmeye çalışınca bana dönüşü şu şekilde oldu "ben odamda yalnız mı kalayım? Senle uyumayayım mı?"

Yine yukarıdaki sıralamış olduğum kaygılar içerisinde olduğum için onu zorlamıyorum şimdilik.
Ne zaman ki kardeşinin yatağını odamdan ayıracağım (ki inşallah 2 yaşına gelince o da sorunsuz ayrılır) ondan sonra bi daha odamda yatmasına izin vermeyebilirim.
Çünkü 4 yaşındaki bir çocuğun hayal dünyasında ne yaşadığını bilmek çok zor.
Hayal dünyaları uçsuz bucaksız, senin düşünemeyeceğin bir şeyi kafasında kuruyor olabilir.
Hele ki bizde kardeş faktörü var, kendisinin dışlandığını hissetmesi beni kahreder.
O yüzden şimdilik müdahale etmiyorum ben, akışına bıraktım.

Evet insanin özel hayatı kısıtlanıyor, rahat yatmaları azalıyor ki ben bir de çalışıyorum.
Gerçekten zorlanıyorum, uzun zamandır dinlenik bir uykum olmadı malesef.
Ancak geçici bir süreç bu, bunun farkındayım, o yüzden kendi rahatımdan ödün veriyorum.

Tavsiyem, tabii ki çocuğunuza uyku eğitimini verin, kendi odasında yatmasını teşvik edin.
Aynı zamanda kendi odasında yatması onda özgüven de oluşturacak bu da bir gerçek.
Ancak verdiğiniz bir karardan geri adım atmayın.
Siz kararsız davranırsanız, çocuğunuzdan kararlı bir davranış beklemeniz yanlış olur.
Gel - git yaşatmayın ona.
En önemli noktalar bunlar.
Bunun haricinde eğer hazır olmadığını hissediyorsanız bırakın akışına, büyüyorlar, hem de çok çabuk büyüyorlar...
Hiç birşey onların huzurundan ve mutluluğundan daha değerli değil.
 
Epey geç kalmışsınız. 4 yaşına kadar anne babamla yatmış olsaydım ben de ayrılmak istemezdim :) Aa hatta durun evet ben ilkokula kadar annem ve babamla yattım :KK53:

Anne olarak yardımcı olamıcam ama çocuk gözünden faydam dokunur belki. Ben de tıpkı oğlunuz gibi uyuyana kadar annemi esir alır, uyanıp annemi yanımda göremeyince küplere binerdim. Zamanla çeşitli korkular geliştirdim. Karanlık korkusu, yalnız kalma korkusu, odamda böcek var korkusu ve hatta sessizlikten bile korkar olmuştum.

Her neyse bi gün babam bana bi teyp ve bi tane de masal kaseti getirdi. Hadi şimdi yat, masalını dinle, bi şey olursa biz içerdeyiz dedi. Hiç unutmuyorum televizyonun sesini de biraz açmışlardı, ben duyayım diye herhalde. Masalları dinlerken uyumuşum. Uzun bir süre o kaset sayesinde odamda yalnız uyudum. İçerden de hep tv sesi geldi. İşin püf noktası odamda yalnız olsam bile evde yalnız olmadığımı bilmemdi galiba.

Telefondan masal açmak pek doğru olmaz sanırım ama siz de böyle bir cd çalar ve masal cd’leri alabilirsiniz. Siz gittiğinizde bile anlatmaya devam eder. Bilmem işe yarar mı? Kolay gelsin :)

ben de odasında yatmaya şöyle alıştırdım;

işte ohazırlaanıyor, kitabını okuyoruz sonra yatırıyorum.
şimdi annenin kitap okuma zamanı diyorum, onun odasının karşısındaki koridora kendime yer ayarlayıp orada kitap okuyorum.
kafasını kaldırsa benim kitap okuduğumu görüyor. hatta ola ki telefonla falan uğraşırsam anne kitabını okusana diyor. neyse öyle yavaş yavaş uyuyor.

şuan büyüdü de 2,5 yaş civarı böyleydi.

kardeşi abiyle aynı odada yattığı için o daha kolay alıştı odasına.
 
Acil çözmen lazım bebek olunca daha beter oluyor bizim odasında yattığı halde kıskanıp geliyordu yatağa iki yıl kadar 4 kişi yattık yatakta.
Bizde o uyuyana kadar yaninda yatarak alistirdik. Tüm evin ışıklarını ve tvyide kapatırsanız daha kolay uyur. Bizde yatırıyoruz diyerek
Benim kucuk oglum ole yatiodu bizim odada..kizim olunca gece boyu agliodu dayanamadi kacti odasina... ole alisti :)
 
Konu sahibi hayırlısı olsun.Ben bebeklerin bir yaşına kadar aynı odada başka yatakta,bir yaşından sonra da ayrı odada olmasından yanayim.Kizlarima da bu doğrultuda düzen kuruyorum. Oğlunuza kardesi dogacagi için odasını ayirmaniz gerektiğine yönelik mesaj verirseniz ilerde sıkıntı yaşarsınız.Bebegi daha çok sevip onu tercih ettiğinizi düşünecektir.Aklinizda olsun kreş,anasınıfına baslama sureci de kardeşinin doğmasına denk gelirse çocuk ailenin kendisini evden uzaklastirdigini,bebeğin onun yerini alacağını dusunebiliyor
 
8 ve 3 yaşlarında kızlarım.
Büyüğü 7 aylıkken,küçüğü de 4 aylıkken yan odaya ayırmıştım.
Ara ara ikisi de gelir geceleri korktuklarında falan.

4 yaş çok olmuş geç olmuş biraz inşallah kolaylıkla atlatırsınız.
 
Oğlum dört yasinda ama bizimle yatıyor .. odasini 4 ayıkken ayirdim 2 yasina kadar kendi yatti ama o zaman da bakicimizin ayağı kırıldı ve 3 ay babasi bakti oda yatağa alistirmis simdi bensiz uyur ama baba olmadan uyumaz ..
Rahatmiyiz değiliz belki ama ortamizda yatmasinin huzuru bambaşka zaten çalışıyorum bende gündüz beraber değiliz ... bize yer kalmıyor dağınık yatiyor ben hep yan yatıyorum gardolabim olmasa her gece yerdeyim ... kisi atlayayım da yaza kendi yatagin da yatar yavaştan
 
İlk çocuğum yatagımızda hiç yatmadı, hep beşiğinde idi, odasını ise 5 aylıkken ayırdık.
Emmeye vs sık uyanıyordu, biraz bana zor oldu ama doğru olduğunu düşünüyorum.
2 yaşında kardeşi doğdu.
Kardeş Benimle bizim odada abi baba ile odasında uyudu 40 gün.
Sonra kardeşi de yanına koyduk.
Şimdi ikisi birlikte yatıyor. Başta geceleri bebek ağlayınca, emzirirken vs büyük uyandı ama alıştı zamanla
Bizim odada kalmaya devam etse neler yapardı emin Değilim.
Şimdi tek korkum geçen uykusundan kalkıp zarar verme ihtimali. Kıskançlıktan bazen kendini kaybediyor :(
Uykum çok hafif ama insanız. Yorgun olduğum günler bende yanlarında yatıyorum önlem olarak :)
 
Back
X