Kısmetse bu pazar günü sözüm olacak. Ama hala evdekiler benim erkek arkadaşımı kabullenmiş değiller. Nedeni de arada mesafenin olması.
2 yıldır ne yapsam da her zaman aynı konuyu açıyolar.işte uzağa gidicen (350km), tek kalıcan orda, canın sıkılcak, bi daha bızım yanımıza gelemiyceksinh. özliyceksin, biz hasta olsak gelemiycen de ve daha bi sürü şey. Bu zamana kadar hep sustum hala susuyorum. Tabi buarada erkek arkadaşım geldi tanıştılar, ailesi geldi onlarla da tanıştılar. Bişeyler düzelir dedim ama yok hep aynı. Kıyamıyor bir türlü beni uzağa vermeye. Konu açılınca da ağlıyo. Şurda 4 gün kaldı ama benım ne sozde gıyecegım kıyafet bellı, nede yapılması gereken diğer hazırlıklar yapıldı. Ne yapılması gerekiyor gerçi onu da bilmiyorum.
Neden bu kadar bağımlı olurlar anlamıyorum ki? O buraya gelsin burda oturun demeye başladı şimdi de. Ne yapağımı bilmiyorum. Kendimi çok ama çok yalnız hissediyorum. Burda eminim evli yada evlenmek üzere olanlar vardır. Sizinde mı anneniz böyle yaptı yada yapıyor?



2 yıldır ne yapsam da her zaman aynı konuyu açıyolar.işte uzağa gidicen (350km), tek kalıcan orda, canın sıkılcak, bi daha bızım yanımıza gelemiyceksinh. özliyceksin, biz hasta olsak gelemiycen de ve daha bi sürü şey. Bu zamana kadar hep sustum hala susuyorum. Tabi buarada erkek arkadaşım geldi tanıştılar, ailesi geldi onlarla da tanıştılar. Bişeyler düzelir dedim ama yok hep aynı. Kıyamıyor bir türlü beni uzağa vermeye. Konu açılınca da ağlıyo. Şurda 4 gün kaldı ama benım ne sozde gıyecegım kıyafet bellı, nede yapılması gereken diğer hazırlıklar yapıldı. Ne yapılması gerekiyor gerçi onu da bilmiyorum.
Neden bu kadar bağımlı olurlar anlamıyorum ki? O buraya gelsin burda oturun demeye başladı şimdi de. Ne yapağımı bilmiyorum. Kendimi çok ama çok yalnız hissediyorum. Burda eminim evli yada evlenmek üzere olanlar vardır. Sizinde mı anneniz böyle yaptı yada yapıyor?



Son düzenleme: