Anneler ve Kızları

kızlar annelerimiz ve kızlarımızla ilgili duygularımızı yazalım istedim bu köşeye.

endisecegim benim kizim yok ama annem var rabbim ona uzun ve saglikli ömürler versin babamin ölümünden sonra hem babam hemde annem oldu yeri gelir arkadasim dertdasimdir. Onu cok seviyorum dilerim herkesin annesi böyledir selamlar

benim bu aralar annemle aram hiç iyi değil beni çok üzüyor bende onu aramıyorum

emcan cığım çok üzüldüm bak şimdi. umarım önemli bir sorun değildir. ama her ne olursa olsun anneni aramalısın.

sinirli oldugumda hep anneme patlıyorum şu dünyada bir tek benim nazımı o cekiyo sonradan çok pişman oluyorum allah annecime uzun ömürler versin babamada kardeşimede

ben alıştım canım artık üzülme
bayrama kadar aramam zaten bayramda gidicez

anneler ve kızları nerdesiniz?

emcan01 .!.:

benim bu aralar annemle aram hiç iyi değil beni çok üzüyor bende onu aramıyorum

Genişletmek için tıkla...

Emcancığım ,annenle arandaki durumun ne olduğunu bilmiyorum ama ben bayan endişeye katılıyorum ,her ne olursa olsun ,ne kadar kötü olursa olsun hayattayken annelerinizin kıymetini bilin,sonra keşkeler arka arkaya gelmesin hayatınızda.Ben annemi on sene önce kaybettim ve keşke hayatta olsaydı da ona sımsıkı sarılıp seni çok seviyorum diyebilseydim.Benim de bir kızım var onunla diyaloğumuz hem anne kız hem arkadaş gibi ve böyle olmalı bence ,henüz hiç bir şey geç değil vakit varken sarılın birbirinize.Sevgiyle kalın.

Benim annem evrendeki en güzel, en muhteşem varlık derdim anne olmadan önce. Meğer anne olmak insandışı bir varlık olmak (melek olmak) demekmiş. Kızımı kucağıma aldığımda yine her zor anımda olduğu gibi annemin gözlerine baktım ve o oradaydı, istediğin her an yanındayım dedi yine sessizce sadece bakışlarıyla. Herzaman benim için iyi planlar yapan, adım attığım yeri sağlamlaştıran annem artık gururla beni seyrediyor çünkü aynı şeyleri ben kızım için yapmaya başladım. Annem yani klavuzum, karanlığımı aydınlatan fenerim elimi uzattığımda tutabileceğim noktada ve onun orada olduğunu bilmek inanılmaz bir güç, rahatlık veriyor bana. Artık annemin ışığından faydalanmıyorum kendi fenerimi yaktım kızıma ışık tutuyorum. Ama biliyorumki tanrının bana hediyesi olan annem hep arkamda. Kızımsa; kimse beni onun kadar mutlu edemez ve kimi zaman da üzemez. Onun için hiç düşünmeden canımı, kanımı veririm, var mı daha ötesi!..

bende annemi kaybedeli 7 yıl oldu ve acısı hala içimde aynı.bende çok üzülüyorum.keşke şimdi hayatta olsaydı da anneme onu ne kadar çok sevdiğimi tekrardan söyleyebilseydim.arkadaşlarım annelerinizin değerini çok iyi bilin. :çok üzgünüm:

moondance, acının büyüklüğünü anlayabiliyorum. ama hayat böyle be güzelim..

benimde16 yaşında bir kızım var.aynı zamanda arkadaşım ve sırdaşım.
şimdiye kadar beni üzecek hiçbir hareketi olmadı. geçirdiğim çok zor zamanlarda bile yaşının küçüklügüne bakmadan bana en büyük desteği veren kızım oldu.her zaman anlayışlı bir çocuk oldu.şimdiyse bir genç kız onu çok seviyorum.

sizlere sordum ,kendim yazmadım:benimde iki tane kızım var. elimden geldiğince onlarla iyi iletişim kurmaya çalışıyorum. ne derece başarılıyım, o tartışılır. bazen kendimde annemi görüyorum;ne oluyor, kendine gel diyorum. bazende klasik kardeş kavgalarının ortasında avaz avaz bağırırken buluyorum kendimi. artık ergenliğe girdiler. öok şükürki öyle sorunlu çocuklar değiller.onlarla her zaman gurur duyacağım. eminim canım annemde benimle ilgili aynı duygular içindedir...

benimde iki kızım var biri 8 diğeri 1 yaşında büyük kızıma küçük anne diye hitap ediyorum çok hoşuna gidiyor.kardeşiyle oyun oynadığı zaman onları izliyorum bazen bende katılıyorum aralarına.aynı zamanda kızı olanlar bilir kaynanalık yapıyorlar bana mesela büyük kız benim alışverişime gezmeme arkadaşlarıma bile karışır.ufaklıkta şimdidn başladı ben saçımı tarasam saçını gösteriyor onunkinide tarıyorum seviniyor.tatlı şeyler ya .iyiki doğurmuşum onları

...
içeri girdin.. biraz dinlenseydin?? olmaz.. annesin sen.. hemen mutfağa koştun be annem. hani ben sana hizmet edicektim geldiğinde, sen koltuğa kurulacaktın?
yine dayanamadın. dolapta ne varsa bir anda yemeğe dönüştü. benim bir tencere yemeği binbir zahmetle saatlerce pişiremediğim o mutfakta, 1 saatte 2 tencere yemek pişti. hiç mi dağınıklık olmaz, hiç mi tezgah tabaklar kirlenmez.. kirlenmez işte. Annemin sihirli eli değdi çünkü.. şimdi ben o yemeklere bakıp ağlıyorum. yeseydin bari bir tabak? olmaz dedin, onlar sizin için ve oturdun kendine kahvaltı hazırladın. hani ben sana güzel yemekler yapıcaktım? elim ayağıma dolandı işte yapamadım. sen geliyosun die öyle bir heyecanlandım ki hiçbirşey yapamadım..
bu evliliğin hasret kısmı çok zormuş be annecim..mutfağa gidip gelip ağlıyormuş insan... rondo varya hani bana aldığın..onu bile çok seviyormuş, gidip gelip dokunuyormuş, nereye koyucağını bilemiyormuş insan annesi aldı die..
geçen gün, hani bana bir yağlık almıştın ya, onu kırdım yanlışlıkla tencerenin kapağına çarptı..her yer yağ oldu ama benim gözüm görmedi bile pisliği.. oturdum ufacık cam bir şey için ağladım.. ben yine ağladım anne..sen aldın ya onu!!
evimizde kırdığım onca şey içinde bunun lafı bile olmaz aslında..ne tabaklarını kırdım, ne vazolarını sen hiç bir şey demedin. bilmiyordum o zamanlar eşyaların gün gelipte bu kadar değerli olabileceğini, cam bir yağlığa bu kadar anlamlar yüklenebileceğini.. oysa kendi evimde de neler kırdım, yemek takımımı bozdum, bayıla bayıla aldıgım salata kasemi kırdım umurumda bile olmadı. sadece temizledim yenisini alırım dedim..
ama o yağlık için 1 saat ağladım. sen aldın ya onu.. senin elin değdi ya..
bu kadar düşünceli olma anne ne olur.. gelmiyorsun kalmıyorsun. yeni evlisiniz diyorsun. rahatsız ederim diye korkuyorsun.Annem sen bana sadece mutluluk verirsin.
ben gelip kalayım diyorum. olmaz eşinin yanında ol, onunla gel, onunla dön diyorsun.
biliyorum aslında çok istiyorsun gelmemi ama dönerken çok ağlıyorum di mi? çok üzülüyorsun.
Alış diyorsun, kendi evin var artık, kendi ailen var. alışamadım annem ya alışamadım.. hala çok özlüyorum..
Evden eşyalarım çıkarken da çok ağlamıştım..sen sadece " gözyaşlarının bile bu kadar anlamsız olduğu başka bir an yoktur herhalde " dedin sustun..
kızın büyüdü evlendi.. 3 ay oldu ama hala ağlıyor..
yalnız olmasaydım, sana yakın olsaydım belki bu kadar dokunmazdı, bu kadar çok acıtmazdı..
mutluyum çok iyiyim ama içimde bir yer var işte hep acıyor geçmiyor...
kimse anne gibi olmuyor..

angelica..

Annemi Seviyorum Ve Özlüyorum...yanim Da Olsaydi Ja Hep

Kelimeler yetmezki onu anlatmaya.

ya angel daha ilk cümlende başladım ağlamaya bir annemi düşündüm birde ilrdeki halimi şimdinin beceriksizi olan benim içinde kızımda aynı şeyleri hissedecekmi?
annelik çok güzel birşey bunu yazarken bir taraftanda oğlumu emziriyorum bir yandanda ağlıyorum
çok teşekkürler angelica

oooo1978 .!.:

ya angel daha ilk cümlende başladım ağlamaya bir annemi düşündüm birde ilrdeki halimi şimdinin beceriksizi olan benim içinde kızımda aynı şeyleri hissedecekmi?
annelik çok güzel birşey bunu yazarken bir taraftanda oğlumu emziriyorum bir yandanda ağlıyorum
çok teşekkürler angelica

Genişletmek için tıkla...

bence düşünür.. sanırım zamanla insan anne olunca, evliliğe, evine, mutfağına alışınca tecrübelerle bi beceriklilik geliyor.. galiba genlerimizde var zamanı gelince ortaya çıkıyor..
bak ben bile artık dolma yapabiliyorum :)

annemin bana ilk geldiği gün, akşam o gittikten sonra yazdim o yaziyi.. ağlaya ağlaya yazdim hala her aklima geldiğinde ağlarım..