Annelerin Erkek Evlat Düşkünlüğü

Tövbe estağfirullah, olmayan abiye ev almak bu anneler nasıl bi kafa yaşıyor acaba,
Benimki de ameliyat olalı 3 gün olmuş dikişli ağrıdan kıvranıyor eve geçmiş olsuna gelen oldu kardeşimin bilgisayarına gitti kuzenim o haliyle yataktan kalkıp odaya gitti oğlunun bilgisayarı bozulurmus😳
Erkeklerin varliklari da eşyalari da değerli onlar için...
 
sen yine erken farketmışsın, 42 yaşımdayım bu yıl çektim resti, ben varlık içinde yoklukla büyüdüm,tek başıma okudum, köpek gibi çalıştım, evlendim, çocuk büyüttüm, yine de elimi üstlerinden çekmedim, anamdır dedim ne isterse yaptım, verdim, ne zaman dara düşsem maddi manevi sırtını döndü ailem...en son iş mirasa gelince sen ne yaptın ki dediler, erkek kardeşim hepsine kondu...sorumsuzluğundan okumayan, doğru düzgün çalışmayan, evlenmeyen adamın İzmir gibi yerde şu anda 3 kışlık 1 yazlık evi bankada bilmemkaç milyon nakdi var, anam babam ölmeden miras diye hepsini aldı...görüşmüyorum hiçbiriyle, paraları da onların olsun ama hayatımı hiç ettiler ,yeni farkettim , ona yanıyorum
 
Son düzenleme:
aradaki yorumları okumadım

bu anlattığınız olayda ayrımcılık vurgunuz var ama annenizin yok öyle bir vurgusu

aradan zaman geçmiş şartlar değişmiş olabilir, ailenin geleceğe dair bakışı değişmiş olabilir yine kız okumasa yani çalışmasa da olur ama oğlumuzun mutlaka bir baltaya sap olması gerektiği düşüncesi de olabilir

örneğin en büyük çocuk genelde en zor şehirdışına gönderilendir

bu cinsiyetten bağımsızdır hatta gönderilenlerde de yakın şehir akraba olan şehir vs aranır

çünkü aile daha önce deneyimlememiştir böyle bir şeyi, keza para sa geride kalan çocuklar ana baba ve okuyacağa paylaştırılacaktır

ancak en küçük çocuğa gelindiğinde ailenin bakması büyütmesi gereken çocuk sadece o kalmıştır, yine aile okul yaşantısına, çocukların başka şehirde olabileceğine alışmıştır

bir de burada dahi genç kızlar ben evlenince çalışmayacağım, çalışmak zorunda değilim, erkek evi geçindirmeli diye sayfalarca yazıyor

bu durumda da toplumsal algımız erkek iş sahibi olmalı diye ailelerin de erkek çocuklarının iş sahibi olmasını daha fazla önemsemesi olağan

elinizden gelecek olan ise gelecek nesillerde bu kalıp düşünceyi engellemek

inadına kızların okuması için daha fazla çaba göstermek

daha çok KPSS çalışıp atanıp daha çok kız çocuğuna ve tabii okutmak istemeyen aileye dokunmak
Kız daha 23 yasındaymış, 10 20 sene once olsa ben de öyle derdim.
 
sen yine erken farketmışsın, 42 yaşımdayım bu yıl çektim resti, ben varlık içinde yoklukla büyüdüm,tek başıma okudum,evlendim, çocuk büyüttüm, yine de elimi üstlerinden çekmedim, anamdır dedim ne isterse yaptım, verdim, ne zaman dara düşsem sırtını döndü ailem...en son iş mirasa gelince sen ne yaptın ki dediler, erkek kardeşim hepsine kondu...sorumsuzluğundan okumayan, doğru düzgün çalışmayan, evlenmeyen adamın İzmir gibi yerde şu anda 3 kışlık 1 yazlık evi bankada bilmemkaç milyon nakdi var, anam babam ölmeden miras diye hepsini aldı...görüşmüyorum hiçbiriyle, paraları da onların olsun ama hayatımı hiç ettiler ,yeni farkettim , ona yanıyorum
Çok üzüldüm,umarım bir gün kiymetinizi anlarlar.
 
Sevgili KK kadınları,anlatacağım hikaye belki birçoğumuzun hikayesi,birçoğumuzun yarası.Nedendir bilinmez bu toplumda kız çocukları hep ikinci planda,evin misafiri olarak görülmekte.Evin derdini,tasasını yüklenmek hep kız çocuklarının omzunda,aman erkek çocuğu bir şeyi duyup üzülmesin.Onun istekleri hep olsun,kız çocukları azla yetinmeyi öğrensin.Şehirdışında üniversiteyi kazandığımda annem-babam biz seni şehirdışında okutamayız derken erkek kardeşim kazandığında annem" gerekirse evi satar,onu okuturuz." demişti.Kırgınım bana ve kızkardeşime gösterilmeyen ilgiye,sevgiye,değere.Onları değiştiremeyeceğimi anladım,ne kadar anlatsam da annem anlamayacak?Peki ya ben nasıl değişeceğim?Nasıl görmemezlikten,duymamazlıktan geleceğim?Tepkisiz kalmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum.Sizlar nasıl tepkisiz kalmayı başarıyorsunuz?
Değişmiyorlar inan üstelik kendi oğullarının yükünü birde sana atmaya çalışıyorlar erkek kardeşime sırf bu ay 2 bi tl gönderdim işi gücü var ama paranın kendisinimi ağzına atıp yiyor napıyor bilmiyorum dedemden anneme kalan 500 bin civarı nakit parayı da annem oğluna yedirmiş şimdi babamın mirası var kızkardeşim asla ona verilmiycek bişey diye tutturdu benim son zamanlar da en delirdiğim konuyu açmışsın anlat anlat bitmez nefret ediyorum artık kendi annemden ya
 
İnsan yine de kiyamiyor ki
Evet ama bazı aileler gerçekten hak ediyor mesela ben babama ilerde zor durumda olursa sahip çıkmayı düşünmüyorum isterse sokaklarda yatsın.Ama siz ailenize kızmayın onların yetişrilme tarzı kafa yapısı bu ama sonradan kızların değerini anlıyorlar .
 
En gelişmiş bölgelerde bile var bu durum maalesef, İçgüdüsel bir şey mi anlamadım hep bir kız çocuğuyla kendini kıyaslama, kısıtlama, erkek çocuğuna düşkünlük. Bizde de var aynı durum. Ben çalışır kazanırım ev masraflarına harcanır abim bir şey alacak olsa aman oğlum para sana lazım olacak. Değer gördüğüm kadar değer veriyorum artık ben de, siz de öyle yapın. İleri de değer verdiklerinden gerekli değeri göremediklerinde onlarda anlayacaklar kaybettikleri değeri.
 
Sevgili KK kadınları,anlatacağım hikaye belki birçoğumuzun hikayesi,birçoğumuzun yarası.Nedendir bilinmez bu toplumda kız çocukları hep ikinci planda,evin misafiri olarak görülmekte.Evin derdini,tasasını yüklenmek hep kız çocuklarının omzunda,aman erkek çocuğu bir şeyi duyup üzülmesin.Onun istekleri hep olsun,kız çocukları azla yetinmeyi öğrensin.Şehirdışında üniversiteyi kazandığımda annem-babam biz seni şehirdışında okutamayız derken erkek kardeşim kazandığında annem" gerekirse evi satar,onu okuturuz." demişti.Kırgınım bana ve kızkardeşime gösterilmeyen ilgiye,sevgiye,değere.Onları değiştiremeyeceğimi anladım,ne kadar anlatsam da annem anlamayacak?Peki ya ben nasıl değişeceğim?Nasıl görmemezlikten,duymamazlıktan geleceğim?Tepkisiz kalmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum.Sizlar nasıl tepkisiz kalmayı başarıyorsunuz?
Ağzına mıçardım ben.
Benimde anneme sizin gibi davranılmış istemedigi adamla evlendirilmis sonuç annemle babam boşandılar ve annem ananeme sana bisey olursa asla bakmam o kayırdığın oğulların baksın asla bakmam diyo beni evden göndermek için evlendirdiniz diyo yuzune karsi
 
sen yine erken farketmışsın, 42 yaşımdayım bu yıl çektim resti, ben varlık içinde yoklukla büyüdüm,tek başıma okudum, köpek gibi çalıştım, evlendim, çocuk büyüttüm, yine de elimi üstlerinden çekmedim, anamdır dedim ne isterse yaptım, verdim, ne zaman dara düşsem maddi manevi sırtını döndü ailem...en son iş mirasa gelince sen ne yaptın ki dediler, erkek kardeşim hepsine kondu...sorumsuzluğundan okumayan, doğru düzgün çalışmayan, evlenmeyen adamın İzmir gibi yerde şu anda 3 kışlık 1 yazlık evi bankada bilmemkaç milyon nakdi var, anam babam ölmeden miras diye hepsini aldı...görüşmüyorum hiçbiriyle, paraları da onların olsun ama hayatımı hiç ettiler ,yeni farkettim , ona yanıyorum

Ne diyeceğimi bilemiyorum. Hani insan biraz utanır. Ne dediler bütün malı mülkü oğullarına verirken gerçekten merak ediyorum. Kızım sana vermeye gerek görmedik mi dediler mesela
 
Malesef anlıyoruz. Brnım hıc oyle bı aıleım olmadı babam dedem amcalarım annem daha cok kız cocugu severler bana erkekler daha cok duskunler ayrımcılık degıl ama benı daha cok korumaya mutlu etmeye calıstılar hep. Oyle bı aılem olsaydı bende onları gormezden gelırdım ne yaptılarsa okadar evlatlık yapardım neden dedıklerındede her fırsatta soylerdım. Gormezlıkten geleceksın cunku yapacak bısey yok o yuzden vur yuzlerıne zaten bırgun hata ettıklerını anlayyacaklar. Nekadar cok gorduysem oyle aıle bın pısman oldular. Kendı esın cocugun varsa onlarla mutluluguna bak yoksa hayatına bak umursama
 
Yazmak isteyipde yazmaya varamadigim konu😔
2 erkek kardesim var annemle babam ayri annem bir erkek kardesimle yasiyo. Ama her isini ben gorurum.
Diger kardesim benim yasadigim seyi yasadi, ayrilik. Ama ben cok zor yollardan gectim bir cocukla ayrildim, ayri evde yasadim Maddi manevi yikintidaydim ama birgun bana "kizim iyimisin bosanma davan nasil gidiyo ne durumda gececek atlatacaksin" demedi ama abim ayrilirken dizlerine vurdu ogluyla oturdu agladi ona cok destek cikti, ne dersek onun psikolojisi bozuk dedi. O arada bende tam 10 yil sonrasindan 2.evliligimi yapiyordum burnumdan getirdiler. Esim cok iyi tam 10yildir bekledigim es hayali buydu ama annem hep soguk davraniyo cunku esim ugursuzmus o gelmis abim ayrilmis vs vs...
Su son 1aydir artik takmiyorum hic karismiyorum cunku dedigim hersey yanlis onlarin gozunde. Ayrilali 1bucuk yil olmus evliligi dusunuyo, ki buna bence hic hazir degil, 25 bilezik istiyomus kiz tarafi dugunu cok ozel istiyomus tanismayi restoran kapatma yapacakmis falan asiri uclarda. Ben uyardigimda sen kiskaniyosun evlenmesini istemiyosun gibi agir seyler soylediler. Artik bu laflardan sonra hic biseye karismamaya karar verdim oturup izlicem, ki suanda oyle yapiyorum
Onlarla gorusuyorum ama artik karismicam kararlarina yaptiklarina...
Cok uzucu gercektende 😔
[/QUOTE]
Karışma canım iyiliklerini istesen de kötü sen olursun bırak yaşayıp görsünler sadece kendini ve eşini düşün bundan sonra
 
Back
X