seni cok iyi anliyorum. malesef. ben kücüklügümden beri anneme cok düskündüm. onsuz bir hayati düsünemiyorudum bile. her gece onun icin dualar ederdim. annem beni hic sevmezdi. bunu simdi anliyorum. artik kendim anne oldum. 6 yasinda oglum var ve gercek anne sevgisi ne oldugunu simdi anladim. annem ve babam beni kendimi bildigimden beri döverler ve azarlar. okul da ve üniversitede herzaman cok basariliydim fakat hic benimle gurur duymadilar. onlarin gözüne girmek icin elimden geleni yaptim. maddi ve manevi destegimi ben ve kocam hic eksik etmedik. fakat onlara hic yaranamadim. bir ablam ve bir kardesim var. onlar herzaman cok sevgi gördüler. tüm hatalarina ragmen. simdi ikinci cocuguma 7 ay hamileyim. ailemle o zamandan beri küsüm. bundan önce iki tane düsük yaptim ve su an cok zor bir hamilelik geciriyorum. annem bunlari bildigi halde ve ayni binada oturdugumuz halde hic bir arayip sormuyor. bir kac ay önce cok zor durumda kalip aradim. hastnede yatiyorudum ve ogluma bakmasini isticektim. fakat telefonlarima cevap vermiyor. annem herzaman insanlari kullanir ve onun isine gelenlere veya faydasi olanlari iyi davranir. beni artik kullanamadigi icin beni sildi ve cok cok cok aci olsada ve her gün ben aglayip üzülsemde bende onlari sildim
Allah yardımcınız olsun nolursunuz siz üzülmeyin hamileymişsiniz.İnşallah sağlıcakla kucağınıza alırsınız bebeğinizii.
Bu arada sizde ben geleceğimi gördüm sanki aynen benim durumumu yazmışsınız.Acaba ben mi yazmışım diye düşündüm mesajın başını.Anneme her nekadar kızsamda ben seviyorum aslında onu ama o beni hiç sevemedi nedense.Benim kız kardeşimin yaptığı hatayı ben yapsam evlatlıktan red ederleridi ama ona daha sıkı sarıldılar.
Ablacım n'olur kendinizi üzmeyin sizin tutunacak oğlunuz var.Daha da önemlisi 7 aylık hamileymişsiniz.Sağlıcakla kalın..