ANNELIK VE BITMEK BILMEYEN STRES

Neden saglikli oldugu icin sükür etmek yerine ondan bundan dert yaniyorsun,bebeklerinin senin sikayetci oldugun seyleri yapmasi icin bekleyen insanlarla dolu etraf

Lutfen yapma daha 6.5 aylik fazla beklentin olmasin o bir bebek dur dersen durmaz sus dersen susmaz dogasi bunu gerektirir hepimiz boyle buyuduk

3 yildan evvel duzene girmiyor
 
Son düzenleme:
Merhaba
Hepimiz bir sekilde zorlaniyoruz. Ama unutma bugunler de geçecek ve bir gün baskalarina ani diye anlatacaksin. Her ne olursa olsun unutma bunlar eşsiz anlar. Cocuk annenin tum duygularini hissediyor bunu sakin unutma. Sen stresli olursan cocugun da aynisi olur. Kendi cocugumdan biliyorum. 3 aylikken sabahtan aksama kadar disarda parklarda gezdirirdim aksam bitmis vaziyette eve gelirdim. Cunku surekli aglardi ve cok huysuzdu. Doktora götürdüm. Cocuk doktorum bendeki stresi fark edip sen sakin olmazsan cocugun da olamaz dedi. Ve gercekten oyleydi. Sakin ve huzurlu ol ki bebegin de olsun. Elinde kasik surekli pesinde dolasma. Cocuklar duzeni sever. Uyku yemek vs duzeni olsun. Bir seyi yemiyorsa baska bir sey dene. Az az ver. Ama dedigim gibi en onemlisi senin sakin olman.
 
Demek ki bebegin henüz ek gıdaya hazır değil. Çok ısrar etme. Zorla asla verme. Her bebeğin geçiş dönemi olur, bazen çok iştahlı olurlar bazen birşey yemek istemezler.. Stres yapma. En nihayetinde yemek zorunda kalacak :) ama sen zorlama asla."O tabak bitecek mi" isimli bir kitap var tavsiye ederim.
 
Küçükmus daha yemiyorsa zorlamayin zaten bir tatlı kasigi bile yeter şimdilik....
Uyku problemi zor, benim kizlar da sık uyanirdi ama emdikleri için daha rahat olurdu...
Ama şunu söyleyeyim ki sizin stresiniz de bebeğe geçiyor. Daha rahat olmaya çalışın...
 
Ben de dahil butun anneler yasiyor ayni sıkıntıyı. bazen "bundan sonra hep boyle yoğun boyle yorgun mu gececek zamanim" diye ben de bunaliyorum ama cok cabuk buyuyorlar bu zamanlari geri gelmeyecek bol bol sev kokla...
Illaki yiyecek yemegini benim kizimda yemedi ek gidaya baslayinca hic bir seyi ama simdi masallah bi sıkıntımız yok. Sen stres yapma dene sık sık gunde 3 farkli corba yaptigim oluyordu... bütün günüm emzir altini degistir ek gidayi yedirmeye calis uyutmaya çalış boyle geciyordu. Ama bitti o günlerde birazcik sabir annesi...
 
GE-ÇE-CEK:KK51:inAnması zor ama içini ferah tut..ben o günlerde ikinci mi asla ,bitti, bu kadar diyordum..eski hayatım avuçlarımın arasından kaydı gitti bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak dedim:KK61: Şimdi mi? Oğlum 14 aylık ve ben ikinciye hamileyim:KK53:
 
Ayni benim verdigim cevap bende ne yazikki gamsiz degilim ama bana hep denilen sen rahat olmazsan bebekte olmaz sendeki negatof enerji ona geciyor haklilar belkide ama yemeyen gece uyumayan surekli alti ay agladi kolikti gelde rahat ol.....illa yicek ogunlerini asla atlamam zorda olsa yedirdim hep simdiye kadar bir saat yemek yedirmeye calistigim zamanlarda oldu...kasik mamalari varya tahilli gece yatmadan onlardan yedir aksam ustu yogurt sabah yumurta sarisi kasik mamasiylada yapabilirsin oglen meyve puresi bol bol emzirmeye calis bide acken ek gidalari ver emzirmeden once reklamlarla falan dalip yer belki baska cagre olmayinca maalesef bunlara basvurdun ben telefondan bilgisayardan
Ben tv telefonla alistirmak istemiyorum bana cok yanlis geliyo yanlis anlamayin.Oyle cocuklar bu sefer tv telefon duskunu onlar olmadan sakinlesmeyen cocuk oluyolar
 
Ben de dahil butun anneler yasiyor ayni sıkıntıyı. bazen "bundan sonra hep boyle yoğun boyle yorgun mu gececek zamanim" diye ben de bunaliyorum ama cok cabuk buyuyorlar bu zamanlari geri gelmeyecek bol bol sev kokla...
Illaki yiyecek yemegini benim kizimda yemedi ek gidaya baslayinca hic bir seyi ama simdi masallah bi sıkıntımız yok. Sen stres yapma dene sık sık gunde 3 farkli corba yaptigim oluyordu... bütün günüm emzir altini degistir ek gidayi yedirmeye calis uyutmaya çalış boyle geciyordu. Ama bitti o günlerde birazcik sabir annesi...
Biticekmi gercwkten.Mahvoluyor her gun.Gunes dogumca yine kabus basliyo diyorum
 
GE-ÇE-CEK:KK51:inAnması zor ama içini ferah tut..ben o günlerde ikinci mi asla ,bitti, bu kadar diyordum..eski hayatım avuçlarımın arasından kaydı gitti bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak dedim:KK61: Şimdi mi? Oğlum 14 aylık ve ben ikinciye hamileyim:KK53:
Gercekten iyi yapmisiniz 2.Ben uzuluyorum acaba 2. olurmu diye
 
Kızlar annelerin kıymetini bilinmez ,anne olmadıkça demi
Yok bilinmiyo.Bekarken hep annemin yaptiklarini deilde yapmadiklarini gorurdum.Halbuki bizi buyutmeleri o sorumluluk bile yeter onlara.Simdi kiz kardeslerim oyle ve ben cok kiziyorum onlara
 
Kolay Bebek çok çok azdır canım. O yüzden kendine hiç stres yapma. Her annenin yaşadığı şeyleri yaşıyorsun. Önümüz bahar,atarsın bebişini arabasına alırsın yemeğini de yanına açık havada parkta bahçede yedirirsin.

Biraz anlamaya başlayınca koy tabağını önüne kendi yesin. Ben öyle yaptım şu an kendi yemeklerini kendileri yiyorlar. Biraz döküp saçacaklar ama alışacaklar.
 
Bu psikolojiden hemen kurtulmaya bak yok seni bi elegecirir cocuk buyusede hep dert edecek bunalip daralacak bisey bulmaya baslarsin ben oyleyim dogum sonra depresyon olmustu aglamasi uyumasi yemesi yoktu yardim eden yok uyku yok sanki hayat durmus gibiydi keske o zaman destek alsaydim diyorum size yardim edebilecek bi yakininiz varsa yaniniza gelsin bunlari tavsiye ediyorum cunku 7 sene gecti ben hala ilk gunku kadar zorlaniyorum bunalip daraliyorum yetmek yetismek konusunds yetersiz hissediyorum onun icin biran once bu ruh halinden cikmalisin istersen bi arkadas gurubun varsa sık sık gorus icni dok aile yakinlarin varsa yardim iste bu sure yaninda olsunlar yada bi uzmanla gorus
 
Bit kadar boylarıyla anne babayı telef ediyorlar ya, gülelim ağlanacak halimize. =) Bende de henüz 2 aylık bir bücür var. Reflüsüne ve koliğine rağmen şükürler olsun mükemmel gece uykuları uyuyor. Ancak gündüzleri tam bir canavar. Sürekli kucakta kalmak istiyor, ağlıyor, kusuyor, emiyor, kusuyor, tekrar emmek istiyor. Bak diyorum çocuğum anneyi böyle hor kullanma, ileride de lazım olacak. Ya da böyle davranmaya devam edersen camii avlusu seni bekliyor. :KK53: Özellikle akşam bu huysuzluk tırmanışa geçiyor, ta ki zaman gece yarısına yaklaşırken yorgunluktan sızana kadar. Şükürler olsun vardiyalı çalışıyor diyorum eşime, ya geceleri de çalışsaydı, duman ederdi iyice bizi. Bir de benim sesimi duymadan asla susmuyor, hani şöyle biraz eşim ilgilense, ben de azıcık uyusam desem mümkünatı yok. Bir süre sesimi duymayınca da yaygarayı basıyor. 2 aylık çocuk nasıl bu kadar anneci olur bilmiyorum. Dolayısıyla sürekli kucakta teselli edilen bir bücürle yaşadığımdan, bel ağrım tavan yapmış durumda, doktor yolları göründü bana. Her gece yorgunluktan, Allah'ım bu çocuk neden böyle diye ağlama eşiğindeyken, her sabah Allah'ım bu ne mükemmel bir yavru, iyi ki bana verdin diye dua ediyorum. Kısa keseyim; anneliğin her anı toz pembe değil, hatta bazen çok yıpratıcı, delirticiymiş ben de yeni yeni öğreniyorum. Ama nihayetinde daha büyük bir mutluluk da yokmuş. Zor zamanlarda desteğini alabileceğiniz kim varsa alın mutlaka. Kendinize ayıracağınız 1 saat bile insanı çok rahatlatabiliyor.
 
Bit kadar boylarıyla anne babayı telef ediyorlar ya, gülelim ağlanacak halimize. =) Bende de henüz 2 aylık bir bücür var. Reflüsüne ve koliğine rağmen şükürler olsun mükemmel gece uykuları uyuyor. Ancak gündüzleri tam bir canavar. Sürekli kucakta kalmak istiyor, ağlıyor, kusuyor, emiyor, kusuyor, tekrar emmek istiyor. Bak diyorum çocuğum anneyi böyle hor kullanma, ileride de lazım olacak. Ya da böyle davranmaya devam edersen camii avlusu seni bekliyor. :KK53: Özellikle akşam bu huysuzluk tırmanışa geçiyor, ta ki zaman gece yarısına yaklaşırken yorgunluktan sızana kadar. Şükürler olsun vardiyalı çalışıyor diyorum eşime, ya geceleri de çalışsaydı, duman ederdi iyice bizi. Bir de benim sesimi duymadan asla susmuyor, hani şöyle biraz eşim ilgilense, ben de azıcık uyusam desem mümkünatı yok. Bir süre sesimi duymayınca da yaygarayı basıyor. 2 aylık çocuk nasıl bu kadar anneci olur bilmiyorum. Dolayısıyla sürekli kucakta teselli edilen bir bücürle yaşadığımdan, bel ağrım tavan yapmış durumda, doktor yolları göründü bana. Her gece yorgunluktan, Allah'ım bu çocuk neden böyle diye ağlama eşiğindeyken, her sabah Allah'ım bu ne mükemmel bir yavru, iyi ki bana verdin diye dua ediyorum. Kısa keseyim; anneliğin her anı toz pembe değil, hatta bazen çok yıpratıcı, delirticiymiş ben de yeni yeni öğreniyorum. Ama nihayetinde daha büyük bir mutluluk da yokmuş. Zor zamanlarda desteğini alabileceğiniz kim varsa alın mutlaka. Kendinize ayıracağınız 1 saat bile insanı çok rahatlatabiliyor.
Evet tarifi anne olmadan anlatilamoyacak bi duygu.Bnmde kizim kolikti ilk aylar hep aglardi simdi aglamalari yok hamdolsun ama yinede zor
 
Bu psikolojiden hemen kurtulmaya bak yok seni bi elegecirir cocuk buyusede hep dert edecek bunalip daralacak bisey bulmaya baslarsin ben oyleyim dogum sonra depresyon olmustu aglamasi uyumasi yemesi yoktu yardim eden yok uyku yok sanki hayat durmus gibiydi keske o zaman destek alsaydim diyorum size yardim edebilecek bi yakininiz varsa yaniniza gelsin bunlari tavsiye ediyorum cunku 7 sene gecti ben hala ilk gunku kadar zorlaniyorum bunalip daraliyorum yetmek yetismek konusunds yetersiz hissediyorum onun icin biran once bu ruh halinden cikmalisin istersen bi arkadas gurubun varsa sık sık gorus icni dok aile yakinlarin varsa yardim iste bu sure yaninda olsunlar yada bi uzmanla gorus
Inan8m bebekle insan arkadaslariyla dahi girusemiyo.Sana gelmek istiyolar ev isi bebege zor yetisiyoken misafir agirlayamiyorum bike.Yada ben bi yere gitsem tat alamiyorum oturamiyorum bike yerime.Annmlerde hic kalmiyorum.2-3 saatligine otuaya gidiyorum o bile bazen zor oluyo
 
Kizim 6.5 aylik .Sanki cok zor bi bebek sanki normal bi bebek deil.Hep zorluk cikartiyo.Uyku meme ek gida konusunda Cok sukur saglik problemi yok ama onun disindada aman ne versem yer oturur durur bi cocuk deil.Zaten ne yaptiysam emmedi geceleri ya uyumaz ya zirtta bir uyanir. Ek gida debiyorum bi aydir yemez eliyle iter agzini kilitler surekli aglar.Yada zorla bi iki kasim veririm fazlasiyla kusar. O kadar bunaldimki surekli agliyorum .Sanki hic bisey artik iyi olmiycak hep zor bi hayatim olcak bebegim hic duzelmiycek yemek yemiycek.Oyle bi kalbim daraliyoki kimseylede gorusemiyorum cok uzak olmasada kendi ortamima gayet uzak bi yere evlendim kimse yok.Kv. deler elti assagida ama yeterli olmuyo.Derdimi anlaticagim bi RABBim var.Icim cok kotu cok karanlik.Napcam ben boyle.Daha yasim 22.Ne umutlarla anne olmayi bekliyodum.Hamdolsun onu bana verene.Ama her Anne Boyle duygulara giriyormu.Sadece icimi dokmek istedim suan.
Canim uzaga evlendim diyorsun ama ben taa ABD deyim, ne ailem, akrabalarim ne de esimin ailesi, akrabalari var. Arkadas bile yok. Ustelik ogrenciyim bir suru dersim, odevim, sinavim var. Esim de ayni. Benim kizim da 10 aylik, ben de cok bunaldim, tamam cok seviyorum ama gercekten dayanamayacagim noktalara variyorum hem de hergun. Esimi ve bebegi terkedip gitmek bile geciyor icimden, o kadar bunaldim. Ama ne yapayim, anneyim ben, ustelik de Allah saglikli bir evlat nasip etmis, bu duruma ancak sukredilir. Her bebegin zorlugu var, canlari sagolsun, sukredip yasamaya calisiyoruz. Senin bebegin de extra huysuz degildir emin ol. Sadece alismalisin, sabretmelisin ve onu her haliyle kabullenip, mutlu olmaya calismalisin. Allah yardimcimiz olsun.
 
el kadar cocukla bu stresle basedemezsen ilerde mahvolursun.
kilitlesin agzini,savasma cocukla demek ki gercekten istemiyor.
hergun bi konun var bebeginle ilgili.
biraz akista yasa,ya o el kadar bebek sen ona sakin kalmayi ogreteceksin surekli stresli gezmeyi degil.
altta insanlar varmis git gel gorus,hava almaya cik,ver ellerine bebegi oynasinlar.
ben yurtdisinda bi basima esim disinda bi Allahin kulu tanidigim olmadan buyuttum oglumu.
 
Kizim 6.5 aylik .Sanki cok zor bi bebek sanki normal bi bebek deil.Hep zorluk cikartiyo.Uyku meme ek gida konusunda Cok sukur saglik problemi yok ama onun disindada aman ne versem yer oturur durur bi cocuk deil.Zaten ne yaptiysam emmedi geceleri ya uyumaz ya zirtta bir uyanir. Ek gida debiyorum bi aydir yemez eliyle iter agzini kilitler surekli aglar.Yada zorla bi iki kasim veririm fazlasiyla kusar. O kadar bunaldimki surekli agliyorum .Sanki hic bisey artik iyi olmiycak hep zor bi hayatim olcak bebegim hic duzelmiycek yemek yemiycek.Oyle bi kalbim daraliyoki kimseylede gorusemiyorum cok uzak olmasada kendi ortamima gayet uzak bi yere evlendim kimse yok.Kv. deler elti assagida ama yeterli olmuyo.Derdimi anlaticagim bi RABBim var.Icim cok kotu cok karanlik.Napcam ben boyle.Daha yasim 22.Ne umutlarla anne olmayi bekliyodum.Hamdolsun onu bana verene.Ama her Anne Boyle duygulara giriyormu.Sadece icimi dokmek istedim suan.
Her anne bunlari yasiyor diyebilirim rahatlikla.
Benim de kizim 10 aylik, ben de ailelerden uzakta yasiyorum, yasadigim ulkede kimsem yok esim disinda.
Hala arada senin gibi uzulup ya da korkup isyan ettigim oluyor ama git gide azalmaya basladi, sonra da tamamen bitecek.
Sabir biraz daha sabir..
Allah kolaylik versin.
 
Back
X