Konuya nereden gireceğimi bilemiyorum.
İçeriği annem ve kardeşlerim.
ben aslında çok iyi para kazanmıyorum ama ailemle yaşadığım için babama hep yardimcı oluyorum kira veriyorum mutvak alışverişi yaparım elimden ne geliyorsa . Anneme özel harçlık 200 lira veriyorum her ay. Bana geri kalan para 150 lira onunla bütün ay idare ediyorum.
Kız kardeşim benden iyi kazanıyor ve bütün parasını kendine harcar. Bir yere gitsek annem onun elini cebine atmasına kıyamıyor bekler ben ödeyeyim. Kardeşim ödemeye kalksa “ bende var der öder” bana gelince elini cebine bile atmaz. Bana ödeyir
Zoruma giden beni birde cimri ilan ediyor. Her ay başı ona kendimden daha çok para ayırdığımı bile bile. Bunu bir kaç kez yaptı en son olayda o gün verdiğim paramı geri istedim.
Aslinda konu para değil yaptığı haksızlık. Kardeşlerimle tartışsam hep beni yargılar. O kadar bağırır ki kardeşlerim ondan yüz alır. Ve sonra bütün ev halkı benle konuşmaz. Haftalarca böyle gider. Ben günlerce yemekten kesilirim stresten. Kardeş dediğim 34 yaş ve üstü ben ortancıyım.
sonra randevuları olunca doktorda benim işten izin almamı bekler. Bunu çok yaptım.
en son gelmedim ve o hep koruduğu kardeşim götürdü burnundan getire getire. Çalışıyormuş da işten sonra saatlerce doktorda bekleyecekmiş de diye diye.
ben götürünce lafını bile etmiyorum ve o hep koruduğu çocukları gene de daha çok değer görüyor. Gezmeye gidince haberim olmaz ama doktorda randevusu olunca ilk bana haber eder. Gezmelerini onlarla alışveriş ve doktor işlerini benle yapar. Onlar zahmete girmesin diye.
şimdi kızlar ben ne yapsam. Artık ailem ve annem demek istemiyorum hep morelim sifir. Ayrı eve çıkma gücüm de yok . Annem neden böyle?