- 7 Eylül 2020
- 358
- 507
- 23
- 39
- Konu Sahibi Mutlulukolsunartik
- #1
Boşandım evet boşandım ne utanıyorum ne korkuyorum ne de pişmanlık duyuyorum.Gurur duyuyuyorum kendimle .Verdiğim kararla amaaa işte kocaman amaaa tam 11 yıl bir psikopatla yaşadım annem gelinimizin yanında kalıyor kirada evi var ama gelinimizin ve abimin isteğiyle birlikte yaşıyorlar.Dayak yedim yüzüm gözüm mor kulak zarim delik anne ben rapor alayım boşanmak için basvurayim dedim dediği kelime e sen nerede kalacaksın bir çocuk yanımda .otellerde kalamadim rezillik geri döndüm.tekrar dövdü tekrar gittim aynı bakışı hiç unutamiyorum nefret dolu bakışları ve yapamadım tekrar döndüm .ve artık öğrenilmiş caresizlikle yapamacagima o kadar inandım ki ne yaparsa yapsın katlandim ama ben bittim sıra çocuklara gelince dayanamadım .sabır tükendi .Hiç kimse bana karışmasın bosanacagim dedim.ve tek celsede boşandım .Annem sözüm ona yardım etmeye destek olmaya geldi çünkü eski eşim evden çıktı rahat ederim diye düşündü sanırım .Ama şimdi hatırlıyorum apar topar neden evlendiğimi annemin saçma sapan baskıları üniversite bitti annemin yanına dönüp ne yapacağım telaşım.Gel gelelim bugüne evi satmam gerekiyor evimin yanında bir ev var adam takas olur demiş aradım benim eve baktı bende o eve baktım .durumuda açıkladım boşandığımi ve eşime para vermek için krediyi fazla çekmem gerektiğini açıklama yaptım .Vay efendim neden boşandığımi söylemişim .Saçma bir hal yani .dedim kii ben otuzbes yaşına kadar kendime sahip çıktım bundan sonra da aptal birşey yapmam bana karisma adam sadece esnaf dedim .Bu sefer de yok ben sana iftira mi attim da sen böyle yapıyorsun da. Anneni gönder diyenler kızım dört yaşında ona bakıyor bakmasa kreş falan zorlanirim .para biriktirmem lazım çünkü .En azından bu sene sabretmem lazım hayırlısı bakalım .Allah'ım kimsenin düzenini bozmasın .