Annem bana sürekli beceriksizsin diyor :(

Merhaba kızlar aranızda henüz yeniyim konumun başlığından da anlaşılacağı üzre annemle aramız hiç iyi değildir. Ben de isterdim annemle arkadaş gibi olmayı herşeyimi onunla paylaşmayı ama annem bana hep kötü gözle bakıyor. Hiçbir şeyimi beğenmiyor, yeterince zor bir okul dönemi geçirdim umruna gelmedi hiç umursamadı Neyse geldik yaz tatiline evi her gün ben temizledim topladım herşeyi ben yaptım ama yine de yaranamadım birşeyi unuttum ve yine içindeki kini kustu söyledikleri " Sen beceriksizsin uyuşuksun hayatta hiç birşey kazanamazsın sen hiç birşey yapmayı beceremezsin senin kadar aptal insan görmedim ..." vs. çocukluğumdan beri hep bu sözlerle büyüdüm yetiştim ve gerçekten de kendine güveni olmayan pısırık bir insan oldum bir ortama girdiğimde insanlarla konuşamıyorum mesela arkadaş bulmakta zorluk çekiyorum sanki herkes benim için öyle düşünüyor gibi geliyor kendime hiçbir güvenim yok gerçekten de hayatta birşey elde edemeyecekmişim gibi geliyor bazen de yatay geçiş yapıp farklı bir yere gitmeyi düşünüyorum ama onda da kendime güvenemiyorum ya yapamazsam ya onun dediği gibi beceriksiz biriysem diye of siz olsanız ne yaparsınız ne düşünürsünüz her türlü fikre açığım lütfen

Bazi ebeveynlerin kendilerinde gordukleri ve nefret ettikleri yanları hep çocuklarina söylediklerini biliyo musun.Mesela Kendisini başarısız hissediyosa muhtemelen bunun aksini ispatlamak için çok başarılar elde etmiştir sen bile inanmazdim onun başarısız hissettiğinde ama o duygu hala ordadır ve o kendini başarısız hissediyordur.Bu bi ornekti.Karşında eleştirdiğin yadirgadigin hic haz etmedigin insanlara bak hepsi senin kendinde nefret ettiğin bastirdigin hayatta yapmam dediğin parçaları tasiy kişiyi tanıyan başka bi insan onun o yönlerini sevebiliyor mesela buda kanıtıdır.Hepimiz nefret ettiğimiz yanlarimizi başka insanlarda gorunce şak diye tanırız.Ebeveynlerde çocukları mükemmel olsun istediği için rahatça ağzına geleni söyleme hakkını kendilerinde buldukları için çocuklara böyle kötülük yapabiliyorlar.Onlara sorsan kötü olmasın diye böyle davraniyorum der.Anneler babalar bilinclenmeli. Çocuğunun herhalini kabul ederek şefkatle kötü yanlarını torpulemeye çalışmalı.Yada haksız yere çocuklarına ithamda bulunmamalı tıpkı senin temizlik yaptıktan sonra aldığını eleştiriler gibi.Yapabileceğin en guzel şey annenin söylediği yakıştırmaları sahiplenmemek.Ki bi sure sonra ebeveynin fikri senin fikrinmis gibi geliyo sende öyle olduğuna inaniyosun sonra ortamlara girmeye cekiniyosun.Alakası yok sadece seni inandırmayı başarmış.İyiliğini isterken kötülük yapmış.İçinde devamlı seni yargılayan eleştiren o iç sesini ebeveyninin sesini susturmasini bil.Bak kendi hakkındaki fikrin değişince insanlarında senin hakkındaki fikri değişecek görürsün inan buna;-)

Sevgili littleengineer. Çok benzer bir ortamda yetiştim. Sonuçlarını çooook iyi biliyorum.
Eğer olanağın varsa bir uzmana gitmeni tavsiye ederim. Bir psikoloğun ya da psikiyatrın dinlemesi çok şey fark ettirebilir.
Bizi dünyaya getirmiş olabilirler ama anneler de insandır ve onlarında kötü huyları olabilir, çocuklarına kötü davranabilirler, hatta bazen bunu bilerek yaparlar, bunun nedeni de psikolojik sorunlarıdır. Kendi sorunları o kadar ağır basar ki çocuklarını göremezler, onları kendilerine kurban ederler. Aslında kendileri daha çocuktur.
Annen böyle konuşarak seni güçsüz kılıyor, kendine rakip görüyor, başarılı olup ondan ileri gitmeni istemiyor. Yeni bir ortama girdiğimde zorlanıyorum, arkadaş edinemiyorum diyorsun. Bu güvensizlik duyguları iş yaşamına, erkeklerle olan ilişkilerine de yansır. Bütün yaşamın olumsuz etkilenir.
Annene dışardan bakmaya çalış, akrabalık hislerinden sıyrılarak bak. Aslında çok farklı biri olduğunu göreceksin.
Ayrı insanlar olduğunuzu kabul et. Söylediği hiç bir şeye inanma. Onun sözlerinin ne kadar saçma olduğunu, kendini tatmin etmek için uydurduğunu bil. Düşün ki senin saçların uzun, ama biri tutmuş yırtınıyor, senin saçların kısacık diye, çünkü senin saçlarının onunkilerden güzel olmasından korkuyor. O öyle söyleyince saçların kısalır mı? Zor biliyorum ama güçlü olmaya çalış, yani etkilenmemeye, onun bu sözlerini umursamamaya ...
Kendini ona beğendirmeye çalışma, sana hakaret ettiğinde benimle böyle konuşmandan rahatsız oluyorum, istemiyorum de. Seni doğurmuş olması ona sana istediği gibi davranma hakkını vermez. O böyle konuştuğu zaman neler hissettiğini söyle, seni üzdüğünü bilsin.
Yatay geçiş yaptırsan bile ondan önce duygusal olarak uzaklaşmaya bak, yani onun etkisinden çıkmaya bak.
Sevgiler

Benim annemde beceriksizin der :) pasaklisin der .

L littlengineer narsistik kişilik bozukluğunu araştırır mısın internetten? belki sana yardımcı olacak bilgiler bulabilirsin.

banada annem dıyor sınır oldugum zamanlar oluyor cok takmamk lazım

Benim annem ben ergenlik döneminde ne hakaretler ederdi ooo anlatsam günde 4 posta ağlarsın ama ilerde çok güçlü bir yapım oldu