Annem boşanmamı istiyor ne yapmalıyım?

Mhendsanne

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2021
531
1.029
30
Merhabalar, ben 28 yaşında bi kadınım geçen yıl iş yerimden biri bana olan duygularını açtı bir süre görüştük daha yakından tanıştık ve bende hoşlandım ondan, çocukken geçirdiğim rahatsızlık dolayısıyla çocuğum olmayacaktı ona anlattım bu durumu o da kabul etti ve evlenmek istediğini söyledi evlenmeye karar verdik ama anneme söylemeye çekindim zaten ben özelimi anneme anlatmaya hep çekindim çünki hiç bir zaman kararlarıma saygılı olmadı hep eleştiri hep müdahale,.

Teyzelerim vasıtası ile konu anneme ulaştı ama annem bir türlü ısınmadı eşime boyunu kilosunu sarışınlığını bahane etti hep ve bana layık görmedi onu ama güç bela kabullendi sırf aynı yerde çalışıyor yüz yüze bakıyoruz diye

Eşimin ailesinin 7 yıl kadar önce bir kavgaları olmuş babası ceza almış uzun yıl ama 5 sene kadar yattıktan sonra mahkeme kararı ile dava ertelenmiş ve kayın pederim salınmış dışarı ailelerin tanışma sırasında kötü bir durum yoktu ama iş nişana gelince mahkeme oldu ve bu defa hem babası hem amcaları gene ceza aldı uzun yıllar, ama karara itiraz süreci başladı ve avukatlar çok kısa süre sonra kararın bozulacağını söyledi

Eşim ve annesi nişandan önce anneme olayları anlattılar ama tamamını değil yüzeysel olarak nasılsa karar bozulacak diye, ama karar bir türlü çıkmadı bu şekilde ilerledi herşey annemin ve ailemin kısıtlı bilgisi ile, 3 ay kadar nişanlı kaldım 3 ay ömründen 30 yıl aldı annem her gün burnumdan getirdi ne söz ne nişan, ne alışverişler ne nikah ne ev dizme, annem ısınmadı mı ısınmaz birine ve onu memnun etmek çok zordur, hep fazlasını ister çünkü bir gün bile karşısında durup evlenecem ben seviyorum demedim ama tamm evlenmem de demedim o üzerime geldiköe ağladım, herkese yemin verdirmiş (allah korusun) cenazesine beni istemiyormuş

Biz herşeye rağmen geçen sene kasım ayında evlendik eşim iyi biri ve bana değer veriyordu. Ama ben anneme olayları anlatmadım diye vicdanım hep sızladı çünkü sorular soruyor ama ben cevap veremiyorum Bazen yalan söylemek zorunda kalıyordum, evli olmama rağmen evde ne yemek yaptığımdan eşimin bana aldığı hediyelere kadar heşeye olumsuz yorum yaptı ve bana her fırsataa eşimi de ailesini sevmediğini söylerdi tamm eşimin ailesi de düşüncesiz annem çok ince eler sık dokur çünkü,

Ben 4 gün önce ne varsa anlattım anneme af diledim ama annem aşırı tepki verdi ve beni ve ailemi kandırdılar onlar sende buna izin verdin dedi bi daha beni istemediğini sildiğini söyledi aşırı aşırı sert dille, eşimi de beni de evden kovdu.

Şimdi bana diyorki bırak gel ya ben ya o diyor ben eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorım ama annem olmadan da yaşayamam ben hep evlendiğim adamın ailem tarafında sevilip saygı görmesini diledim annemin gurur duyacağı bir evlilik yapmak istedim ama olmadı annem eşimden nefret ediyor zar zor ısınmıştı. Ama bunları duyunca hepten gitti artık annem ömür boyu affetmez affetse bile başıma kakar hep çok uzun oldu kusura bakmayın ama içim çok dolu 😓😓😓
 
En iyi cevap
Ne kadar olmasa anne yüregi..bastan korkacak tedirgin olacak ama zamanla alışacak. Eger eş tarafından ve ailesi tarafından kötü bir muamele görmüyorsanız ayrilmayin zamana bırakin derim.zaman her derdin ilacı. Anneniz bosan dedikce bu konuda konusmak istemiyorum deyip baska konu acin.israr ederse kapatin telefonu ya da baska odaya gecin. Illa kabullenecek. Bu devirde dogru adami bulmak kolay degil.ama annenizin de gönlünü edin.gorusmeyi kesmeyin küsmeyin.Allah hanenize saadet versin mutluluk versin insAllah 😊 ha bir de kalpleri birbirine ısıtan esmayi çekin. Hergun ya Vedud ya Allah deyin bol bol.Allah annenizin gönlünü sakinletsin evliliginizi kabullensin saygi ve sevgi duysun diye.
Merhabalar, ben 28 yaşında bi kadınım geçen yıl iş yerimden biri bana olan duygularını açtı bir süre görüştük daha yakından tanıştık ve bende hoşlandım ondan, çocukken geçirdiğim rahatsızlık dolayısıyla çocuğum olmayacaktı ona anlattım bu durumu o da kabul etti ve evlenmek istediğini söyledi evlenmeye karar verdik ama anneme söylemeye çekindim zaten ben özelimi anneme anlatmaya hep çekindim çünki hiç bir zaman kararlarıma saygılı olmadı hep eleştiri hep müdahale,.

Teyzelerim vasıtası ile konu anneme ulaştı ama annem bir türlü ısınmadı eşime boyunu kilosunu sarışınlığını bahane etti hep ve bana layık görmedi onu ama güç bela kabullendi sırf aynı yerde çalışıyor yüz yüze bakıyoruz diye

Eşimin ailesinin 7 yıl kadar önce bir kavgaları olmuş babası ceza almış uzun yıl ama 5 sene kadar yattıktan sonra mahkeme kararı ile dava ertelenmiş ve kayın pederim salınmış dışarı ailelerin tanışma sırasında kötü bir durum yoktu ama iş nişana gelince mahkeme oldu ve bu defa hem babası hem amcaları gene ceza aldı uzun yıllar, ama karara itiraz süreci başladı ve avukatlar çok kısa süre sonra kararın bozulacağını söyledi

Eşim ve annesi nişandan önce anneme olayları anlattılar ama tamamını değil yüzeysel olarak nasılsa karar bozulacak diye, ama karar bir türlü çıkmadı bu şekilde ilerledi herşey annemin ve ailemin kısıtlı bilgisi ile, 3 ay kadar nişanlı kaldım 3 ay ömründen 30 yıl aldı annem her gün burnumdan getirdi ne söz ne nişan, ne alışverişler ne nikah ne ev dizme, annem ısınmadı mı ısınmaz birine ve onu memnun etmek çok zordur, hep fazlasını ister çünkü bir gün bile karşısında durup evlenecem ben seviyorum demedim ama tamm evlenmem de demedim o üzerime geldiköe ağladım, herkese yemin verdirmiş (allah korusun) cenazesine beni istemiyormuş

Biz herşeye rağmen geçen sene kasım ayında evlendik eşim iyi biri ve bana değer veriyordu. Ama ben anneme olayları anlatmadım diye vicdanım hep sızladı çünkü sorular soruyor ama ben cevap veremiyorum Bazen yalan söylemek zorunda kalıyordum, evli olmama rağmen evde ne yemek yaptığımdan eşimin bana aldığı hediyelere kadar heşeye olumsuz yorum yaptı ve bana her fırsataa eşimi de ailesini sevmediğini söylerdi tamm eşimin ailesi de düşüncesiz annem çok ince eler sık dokur çünkü,

Ben 4 gün önce ne varsa anlattım anneme af diledim ama annem aşırı tepki verdi ve beni ve ailemi kandırdılar onlar sende buna izin verdin dedi bi daha beni istemediğini sildiğini söyledi aşırı aşırı sert dille, eşimi de beni de evden kovdu.

Şimdi bana diyorki bırak gel ya ben ya o diyor ben eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorım ama annem olmadan da yaşayamam ben hep evlendiğim adamın ailem tarafında sevilip saygı görmesini diledim annemin gurur duyacağı bir evlilik yapmak istedim ama olmadı annem eşimden nefret ediyor zar zor ısınmıştı. Ama bunları duyunca hepten gitti artık annem ömür boyu affetmez affetse bile başıma kakar hep çok uzun oldu kusura bakmayın ama içim çok dolu 😓😓😓
Ne yorum yapılır bilmiyorum ama eşinin ailesi sağlam pabuç gelmedi.
 
Suç var suç var. Adam yaralamak falan hemde ailecek normal insanların karışacağı şeyler değil. Sadece babası olsa anlarımda ailecek ne yaptılar diye düşünmeden edemiyor insan.
Farklı olaylara ait davalar değil, düşüncelerinizde hak veriyorum sizede bakış açınıza da, ama dediğim gibi büyük bir olay çıkıyor kşm kime dum duma daha sonra verilen ifadelerde iki tarafında ifadelerine göre kişi ya da kişiler ekleniyor olaya, amcalarının elinde silah bile yokmuş ki bu dosyada da aynen geçiyor ama ne oluyorsa yıllar sonra amcalarda dahil oluyor.
 
Merhabalar, ben 28 yaşında bi kadınım geçen yıl iş yerimden biri bana olan duygularını açtı bir süre görüştük daha yakından tanıştık ve bende hoşlandım ondan, çocukken geçirdiğim rahatsızlık dolayısıyla çocuğum olmayacaktı ona anlattım bu durumu o da kabul etti ve evlenmek istediğini söyledi evlenmeye karar verdik ama anneme söylemeye çekindim zaten ben özelimi anneme anlatmaya hep çekindim çünki hiç bir zaman kararlarıma saygılı olmadı hep eleştiri hep müdahale,.

Teyzelerim vasıtası ile konu anneme ulaştı ama annem bir türlü ısınmadı eşime boyunu kilosunu sarışınlığını bahane etti hep ve bana layık görmedi onu ama güç bela kabullendi sırf aynı yerde çalışıyor yüz yüze bakıyoruz diye

Eşimin ailesinin 7 yıl kadar önce bir kavgaları olmuş babası ceza almış uzun yıl ama 5 sene kadar yattıktan sonra mahkeme kararı ile dava ertelenmiş ve kayın pederim salınmış dışarı ailelerin tanışma sırasında kötü bir durum yoktu ama iş nişana gelince mahkeme oldu ve bu defa hem babası hem amcaları gene ceza aldı uzun yıllar, ama karara itiraz süreci başladı ve avukatlar çok kısa süre sonra kararın bozulacağını söyledi

Eşim ve annesi nişandan önce anneme olayları anlattılar ama tamamını değil yüzeysel olarak nasılsa karar bozulacak diye, ama karar bir türlü çıkmadı bu şekilde ilerledi herşey annemin ve ailemin kısıtlı bilgisi ile, 3 ay kadar nişanlı kaldım 3 ay ömründen 30 yıl aldı annem her gün burnumdan getirdi ne söz ne nişan, ne alışverişler ne nikah ne ev dizme, annem ısınmadı mı ısınmaz birine ve onu memnun etmek çok zordur, hep fazlasını ister çünkü bir gün bile karşısında durup evlenecem ben seviyorum demedim ama tamm evlenmem de demedim o üzerime geldiköe ağladım, herkese yemin verdirmiş (allah korusun) cenazesine beni istemiyormuş

Biz herşeye rağmen geçen sene kasım ayında evlendik eşim iyi biri ve bana değer veriyordu. Ama ben anneme olayları anlatmadım diye vicdanım hep sızladı çünkü sorular soruyor ama ben cevap veremiyorum Bazen yalan söylemek zorunda kalıyordum, evli olmama rağmen evde ne yemek yaptığımdan eşimin bana aldığı hediyelere kadar heşeye olumsuz yorum yaptı ve bana her fırsataa eşimi de ailesini sevmediğini söylerdi tamm eşimin ailesi de düşüncesiz annem çok ince eler sık dokur çünkü,

Ben 4 gün önce ne varsa anlattım anneme af diledim ama annem aşırı tepki verdi ve beni ve ailemi kandırdılar onlar sende buna izin verdin dedi bi daha beni istemediğini sildiğini söyledi aşırı aşırı sert dille, eşimi de beni de evden kovdu.

Şimdi bana diyorki bırak gel ya ben ya o diyor ben eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorım ama annem olmadan da yaşayamam ben hep evlendiğim adamın ailem tarafında sevilip saygı görmesini diledim annemin gurur duyacağı bir evlilik yapmak istedim ama olmadı annem eşimden nefret ediyor zar zor ısınmıştı. Ama bunları duyunca hepten gitti artık annem ömür boyu affetmez affetse bile başıma kakar hep çok uzun oldu kusura bakmayın ama içim çok dolu 😓😓😓
Keşke anlatmasaydınız.. bilmeseydi ayrıntılı 😞
 
Hepimiz kendi pencerimizden bakıyoruz 🤷‍♀️🤷‍♀️
Bir insanın gündelik yaşam içinde suça karışması an meselesi.
Her gün trafiğe çıkıyoruz, bir canlının ölümüne sebep olabiliriz ya da sevdiklerimizi korumak adına bambaşka şeyler yapabiliriz.
Her şeyi geçtim kötü bir insanım, zarar ziyanım diyelim.
Lakin benim yaptığım bir şeyden ne ailemin ne evladımın ‘toplum’ gözünde yargılanması oldukça yanlış olur.
Benim iyiliğimin onların garantisi olmadığı gibi kötülüğümün de etkilememesi gerekir.

Farkındayım, başka düşünüyorsunuz ama anne bile evladına kefil olamaz, olmamalı.
İnsanız, beşer şaşarız, o sebeple çift taraflı bakmak gerek.
 
Farklı olaylara ait davalar değil, düşüncelerinizde hak veriyorum sizede bakış açınıza da, ama dediğim gibi büyük bir olay çıkıyor kşm kime dum duma daha sonra verilen ifadelerde iki tarafında ifadelerine göre kişi ya da kişiler ekleniyor olaya, amcalarının elinde silah bile yokmuş ki bu dosyada da aynen geçiyor ama ne oluyorsa yıllar sonra amcalarda dahil oluyor.
İnşallah durum size anlatıldığı gibidir. Ayrıca maddiyat konusunda çok fedakar olmayın derim. Beklentilerin sonu gelmez yoksa üzülürsünüz.
 
Bir insanın gündelik yaşam içinde suça karışması an meselesi.
Her gün trafiğe çıkıyoruz, bir canlının ölümüne sebep olabiliriz ya da sevdiklerimizi korumak adına bambaşka şeyler yapabiliriz.
Her şeyi geçtim kötü bir insanım, zarar ziyanım diyelim.
Lakin benim yaptığım bir şeyden ne ailemin ne evladımın ‘toplum’ gözünde yargılanması oldukça yanlış olur.
Benim iyiliğimin onların garantisi olmadığı gibi kötülüğümün de etkilememesi gerekir.

Farkındayım, başka düşünüyorsunuz ama anne bile evladına kefil olamaz, olmamalı.
İnsanız, beşer şaşarız, o sebeple çift taraflı bakmak gerek.
Tabiki başımıza ne geleceğinin garantisi yok. Ben burada fazlaca yalan olduğunu söylüyorum. Konu sahibi annesini suçluyor ama adamın aileside anlattığı gibi masum değil bence diyorum. Sanki annenin babanın işlediği suçtan çocukta sorumludur demişim gibi algılandı.
 
Bazen bende keşke diyorum ama bi taraftan da iyikş anlattım diyoruö ama ne yapacağım onu da bilmiyorum 😓
Eşinle sorunun yoksa mutluysanıx sana değer veriosa maddi manevi seni zorda bırakmıyorsa evliliği bitirmen için bi neden yok bence. Annenle eşini görüştürmezsin sen annene gider gelirsin ama önce annenin gönlünü al. Onunla konus
 
Evinizde olan biten herşeyi böyle bikbik anlatırsanız olacağı bu. Kusura bakmayın ama müstahak size. Ne diye kaç zaman öncesinin konusunu anlatıyorsunuz ki? Vicdan rahat değilmiş. Annenizle beraber psikolojik sorunlarınız var bence.
 
İnşallah durum size anlatıldığı gibidir. Ayrıca maddiyat konusunda çok fedakar olmayın derim. Beklentilerin sonu gelmez yoksa üzülürsünüz.
Sadece eşimden duymuş olsam inanın bende inanmam tam olarak ama daha aramızda bişey yokken eşim iş yerine yemi atanmışken, ki o zaman an evlilik durrumuz söz konusu değildi gelen gidenler bazen o yokken, temiz bir aileydi yazık oldu bunlara falan derlerdi, bu gibi şeyler kalmıştı aklımda,

Maddiyata gelecek olursak eşim evlenmeden önce kredi çekmişti ailesi için onu ve kiramızı ödüyor, bende faturalar, yakıt vemutfak masraflarını tamm birikim yapmak söz konusu değil ama her evlilşk böyle değil midir çalışan çiftler paylaşmaz mı giderleri? Ha kredi olmasaydı o parayı birikim olarak değerlendirebilirdik.
 
Birileri değil de annem, başka kimsenin ne istediği çok ta sarmaz ama annem farklı işte hayır diyemiyorum ona.
Dıfjfkkf şaka heralde ya. Hakim bey anam istiyor boşanmak istiyorum, evet dooru henüz anamla göbek bağım kesilmedi 🥲
 
Maaşımı direk vermezdim ama evin bazı ihtiyaçlarını ben karşılardım, alışverişr falan birlikte çıkardık nereye isterse oraya götürürdğm onu arabam vardı bekarken de, kendi arkadaş çevresi vardı tabi ama sık görüşmezdi

Tam tahmin ettiğim gibi.
Bazı iyi haberlerim var, küçük bir roman yazayım size. 😊

Öncelikle şunu belirteyim anneniz de bir insan ve her insanın (toz kondurmasak da) ciddi kusurları olabilir.

Anneniz kendi sosyal çevresini oluşturmayıp sadece size bağımlı kaldığı için aslında evlenmenize karşı.
Yok sarışındı yok kilosuydu diye söylenmesinin nedeni bu. Yani gurur duyacağı evlilik yapmanız zaten imkansızdı.

“Peki o zaman annem kabul etsin diye bekar mı kalayım? Annem boşanmazsam beni reddeder mi?” Cevabı elbette hayır. Blöf yapıyor.

Zaten annemsiz yaşayamam demenizden aranızda karşılıklı bağımlılık olduğunu belli olmuştu. Anneniz yeni arkadaş buldukça kendi başının çaresine baktıkça bu durum azalacak.

Doğada anne kuş yavrusunu besler, yavru büyür, yuvadan uçar. Anne yavrunun kanadından tutup yuvaya geri almaz. Yavru uçtu diyelim anne alışır.

Sokakta inat edip şeker diye bağıran çocuk düşünün, sabrederseniz çocuk baktı ki sonuç alamıyor, inadı bırakır, anneyi takip eder oturup anneyi reddetmez. Anneniz de size garip gelecek ama kalbinde bir çocuk var. 😅

Peki annenizi sizi aramaya nasıl ikna edeceksiniz?
Benim önerilerim:
1) Annenizle kavga etmeyin, ultimatomlar vermeyin oturup reddetmeyin.
2) Annenizin sizleri kovması bir fırsat, bu süreçte hiçbir cevap dönmeyin, bırakın ortalık bir yatışsın.
Anneniz hadi eşini boşa vb laflar ederse anne bu konuyu konuşmak istemiyorum diyip kaçın.
3) Eşinizle aranızı çok çok iyi tutun, eşinizle annenizi muhatap etmeyin.
4) Özel günlerde telefon açmayın mesaj atın. Mesela bayramdan önce anne size gelmek istiyoruz ne zaman gelelim diye yazın.

İlk başlarda 1-2 laf atacak, trip yapacak ya da mesajınızı göz ucuyla okuyup okumamış gibi yapacak.

Kaynananızla bol bol vakit geçirirken (sosyal medyadan öğrensin) kendisi köşede kukumav kuşu gibi bekledikçe canı sıkılacak hatta kıskanacak. Hele bir de bebek gelirse iyice sıkışacak.

Siz de bu süreçte etkinliklere çağırdığınız için vicdan azabı çekmeyeceksiniz.

Sonra çok yakın zamanda sanki hiç kavga olmamış gibi sanki kendisi evden kovmamış gibi ortaya çıkıp size gezmeye gelecek. Gurur çok önemlidir, özür dilemez ama tintin gelir. Kademe kademe ilişkiniz ısınacaktır.

Anneniz de bir insan, kusurlu. Ona zaman vereceksiniz.

Yoksa yok annem özledi boşanayım yok şu yok bu derseniz bu sefer anneye sizi baltaladığı için öfke duyacaksınız aranız iyice bozulacak. Bir boşanın aradan 10 yıl geçsin çocuksuz bekar kalın saçsaça başbaşa kavga edersiniz, bugünkü temiz anne sevginiz masumluğunuz kirlenir.

Onu sakince yönlendireceksiniz, bu da yuvadan uçmanın bir parçası.
 
Annenizin huyunu suyunu bilmenize rağmen anlattınız neden?
Ve ailesindeki erkeklerin sürekli içeri girip çıkmasında ben annenize hak veririm


Kavga kardeşler arasında mi olmuş?
Bu arada kavgadan içeri girip çıkan ınsanlar bence 5para etmez. Az da ceza almamış koskoca 5 yıl
Ve salınıp tekrar içeri alınıyorlar ve yine uzunca yıllar boyunca. bu öyle ufak bir kavga davası degil, belki tam olarak siz bile bilmiyorsunuz nedenini.

Balık baştan kokmuş anneniz de kıl olmuş
Ben olsam ben de kıl olurum.

O yuzden annenize " ne musanebet" diyemem. Eş ailesi sorunlu cunku
 
Merhabalar, ben 28 yaşında bi kadınım geçen yıl iş yerimden biri bana olan duygularını açtı bir süre görüştük daha yakından tanıştık ve bende hoşlandım ondan, çocukken geçirdiğim rahatsızlık dolayısıyla çocuğum olmayacaktı ona anlattım bu durumu o da kabul etti ve evlenmek istediğini söyledi evlenmeye karar verdik ama anneme söylemeye çekindim zaten ben özelimi anneme anlatmaya hep çekindim çünki hiç bir zaman kararlarıma saygılı olmadı hep eleştiri hep müdahale,.

Teyzelerim vasıtası ile konu anneme ulaştı ama annem bir türlü ısınmadı eşime boyunu kilosunu sarışınlığını bahane etti hep ve bana layık görmedi onu ama güç bela kabullendi sırf aynı yerde çalışıyor yüz yüze bakıyoruz diye

Eşimin ailesinin 7 yıl kadar önce bir kavgaları olmuş babası ceza almış uzun yıl ama 5 sene kadar yattıktan sonra mahkeme kararı ile dava ertelenmiş ve kayın pederim salınmış dışarı ailelerin tanışma sırasında kötü bir durum yoktu ama iş nişana gelince mahkeme oldu ve bu defa hem babası hem amcaları gene ceza aldı uzun yıllar, ama karara itiraz süreci başladı ve avukatlar çok kısa süre sonra kararın bozulacağını söyledi

Eşim ve annesi nişandan önce anneme olayları anlattılar ama tamamını değil yüzeysel olarak nasılsa karar bozulacak diye, ama karar bir türlü çıkmadı bu şekilde ilerledi herşey annemin ve ailemin kısıtlı bilgisi ile, 3 ay kadar nişanlı kaldım 3 ay ömründen 30 yıl aldı annem her gün burnumdan getirdi ne söz ne nişan, ne alışverişler ne nikah ne ev dizme, annem ısınmadı mı ısınmaz birine ve onu memnun etmek çok zordur, hep fazlasını ister çünkü bir gün bile karşısında durup evlenecem ben seviyorum demedim ama tamm evlenmem de demedim o üzerime geldiköe ağladım, herkese yemin verdirmiş (allah korusun) cenazesine beni istemiyormuş

Biz herşeye rağmen geçen sene kasım ayında evlendik eşim iyi biri ve bana değer veriyordu. Ama ben anneme olayları anlatmadım diye vicdanım hep sızladı çünkü sorular soruyor ama ben cevap veremiyorum Bazen yalan söylemek zorunda kalıyordum, evli olmama rağmen evde ne yemek yaptığımdan eşimin bana aldığı hediyelere kadar heşeye olumsuz yorum yaptı ve bana her fırsataa eşimi de ailesini sevmediğini söylerdi tamm eşimin ailesi de düşüncesiz annem çok ince eler sık dokur çünkü,

Ben 4 gün önce ne varsa anlattım anneme af diledim ama annem aşırı tepki verdi ve beni ve ailemi kandırdılar onlar sende buna izin verdin dedi bi daha beni istemediğini sildiğini söyledi aşırı aşırı sert dille, eşimi de beni de evden kovdu.

Şimdi bana diyorki bırak gel ya ben ya o diyor ben eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorım ama annem olmadan da yaşayamam ben hep evlendiğim adamın ailem tarafında sevilip saygı görmesini diledim annemin gurur duyacağı bir evlilik yapmak istedim ama olmadı annem eşimden nefret ediyor zar zor ısınmıştı. Ama bunları duyunca hepten gitti artık annem ömür boyu affetmez affetse bile başıma kakar hep çok uzun oldu kusura bakmayın ama içim çok dolu 😓😓😓
Eşiniz ile mutlu bir evliliğiniz var ise neden boşanasınız ya? Diyelim ki boşandınız anneniz ileride vefat ettikten sonra ne yapacaksınız tek başınıza? Tüm pişmanlık üzerinize binecek. Annenizin psikolojik destek alması lazım. Çocuk doğurdun diye o çocuğun hayatını tümden kontrol etmek ne demek?
 
annenizin bu kadar büyük tepkiler vermesi normal gelmedi bana, sizin de bu kadar bağımlı oluşunuz. başta zaten annem ısınamadı diyorsunuz. annenize her şeyin en ince ayrıntısına kadar anlatmışsınız -eş ailesi konusu dışında-. yani annem soruyor, söylemezsem bir daha soruyor diyorsunuz tamam sorsun. eşinizin maaşının sizinkinden az düşük olması annenizi itecekse az yüksek söyleyiverin.. bazen birinin bildiği şey bizi kötü etkileyecekse, o basit şeyleri söylemeyiz. tabi bu konu artık eş ailesi durumu olmasaydı geçerli olurdu, eş ailesinin durumunu da madem söylemişsiniz. yapacak bir şey yok, annenizin yumuşamasını bekleyin. yani ne desek elimizde kalıyor, ailesi işlemiş bir suç, ölü de yok karşı tarafta diyorsunuz. bunda bu adamın çocuğunun zor durumda kalması da üzücü. sonuçta eşiniz hiç bir şey yapmamış. şimdi ben doğru bir insanım. benim babam bir suç işlese, eşimin ailesi de beni yargılasa ne kadar normal olur..
 
eşinizle bir sorununuz yoksa annenizin lafıyla niye boşanacaksınız ki ? hem babasının yada amcasının davasından annenize ne? siz eşinizle mutluysanız gerisi teferruat . ama anneniz dahi olsa başkalarının lafıyla evliliğinizin bitmesi devam etmesi söz konusuysa ne eşinizle ne de bir başkasıyla mutlu olmanız zaten mümkün değil
 
Annemşn üzülüp bana darılmasına nr olursa olsun dayanamıyorum. Ona karlı gelemiyorum
Size bir hikaye anlatayım. Anne oğul yaşayan yaşlı akrabalarımız vardı. Adam mühendis işi gücü yerinde, devlet memuruymuş emekli olmuş. Tek çocuk. Anne yaşlı bir kadın. Bu adam zamanında nişanlanmış. Annesi bahane bulmuş, beğenmemiş ayrıl demiş ayrılmış. Başka birini sevmiş anne onu da beğenmemiş falan böyle yıllar geçmiş adam hiç kimseyle ne birlikte olabilmiş ne evlenebilmiş. Gelmiş altmışlı yaşlarına. Anne yatalak olmuş, ona bakıyordu birkaç sene önceye kadar. Çiçek gibi baktı, mis gibi kokardı o yaşlı teyzemiz ömrünün son gününe kadar. Sonra bir gün kadıncağız göçtü gitti dünyadan. Adam kaldı bir başına. Her gün mezarlığa gitti, annesiyle konuştu. Evin içinde annesi varmış gibi yaşadı. Birkaç ay sonra da annenin yokluğuna dayanamayıp intihar etti.

Böyle devam ederseniz sizin de sonunuz bu hikayedekinden farklı olmayacak. Annenizle ilişkinizi normal anne kız ilişkisine çevirmeniz gerekiyor. Böyle simbiyotik bir ilişkinin sonu hayırlı olmaz.
 
Tam tahmin ettiğim gibi.
Bazı iyi haberlerim var, küçük bir roman yazayım size. 😊

Öncelikle şunu belirteyim anneniz de bir insan ve her insanın (toz kondurmasak da) ciddi kusurları olabilir.

Anneniz kendi sosyal çevresini oluşturmayıp sadece size bağımlı kaldığı için aslında evlenmenize karşı.
Yok sarışındı yok kilosuydu diye söylenmesinin nedeni bu. Yani gurur duyacağı evlilik yapmanız zaten imkansızdı.

“Peki o zaman annem kabul etsin diye bekar mı kalayım? Annem boşanmazsam beni reddeder mi?” Cevabı elbette hayır. Blöf yapıyor.

Zaten annemsiz yaşayamam demenizden aranızda karşılıklı bağımlılık olduğunu belli olmuştu. Anneniz yeni arkadaş buldukça kendi başının çaresine baktıkça bu durum azalacak.

Doğada anne kuş yavrusunu besler, yavru büyür, yuvadan uçar. Anne yavrunun kanadından tutup yuvaya geri almaz. Yavru uçtu diyelim anne alışır.

Sokakta inat edip şeker diye bağıran çocuk düşünün, sabrederseniz çocuk baktı ki sonuç alamıyor, inadı bırakır, anneyi takip eder oturup anneyi reddetmez. Anneniz de size garip gelecek ama kalbinde bir çocuk var. 😅

Peki annenizi sizi aramaya nasıl ikna edeceksiniz?
Benim önerilerim:
1) Annenizle kavga etmeyin, ultimatomlar vermeyin oturup reddetmeyin.
2) Annenizin sizleri kovması bir fırsat, bu süreçte hiçbir cevap dönmeyin, bırakın ortalık bir yatışsın.
Anneniz hadi eşini boşa vb laflar ederse anne bu konuyu konuşmak istemiyorum diyip kaçın.
3) Eşinizle aranızı çok çok iyi tutun, eşinizle annenizi muhatap etmeyin.
4) Özel günlerde telefon açmayın mesaj atın. Mesela bayramdan önce anne size gelmek istiyoruz ne zaman gelelim diye yazın.

İlk başlarda 1-2 laf atacak, trip yapacak ya da mesajınızı göz ucuyla okuyup okumamış gibi yapacak.

Kaynananızla bol bol vakit geçirirken (sosyal medyadan öğrensin) kendisi köşede kukumav kuşu gibi bekledikçe canı sıkılacak hatta kıskanacak. Hele bir de bebek gelirse iyice sıkışacak.

Siz de bu süreçte etkinliklere çağırdığınız için vicdan azabı çekmeyeceksiniz.

Sonra çok yakın zamanda sanki hiç kavga olmamış gibi sanki kendisi evden kovmamış gibi ortaya çıkıp size gezmeye gelecek. Gurur çok önemlidir, özür dilemez ama tintin gelir. Kademe kademe ilişkiniz ısınacaktır.

Anneniz de bir insan, kusurlu. Ona zaman vereceksiniz.

Yoksa yok annem özledi boşanayım yok şu yok bu derseniz bu sefer anneye sizi baltaladığı için öfke duyacaksınız aranız iyice bozulacak. Bir boşanın aradan 10 yıl geçsin çocuksuz bekar kalın saçsaça başbaşa kavga edersiniz, bugünkü temiz anne sevginiz masumluğunuz kirlenir.

Onu sakince yönlendireceksiniz, bu da yuvadan uçmanın bir parçası.
Çok iyi yazmışsınız çok güzel yazmışsınız da nırmal zamanlarda dahi günde 2 kere aramazsam laf sokan aramadım diye tavır takan biri annem,
Kayınvalidemle hiç bir özel ilişkim yok daha bir hitap şekli dahi edinemedim ne anne diyebildim ne teyze, buna rağmen annem sürekli sen sanki omların kızısın onlara laf ettirmiyon aeni büyütn onlar benim emeğim yok diye üzerime gelir zaten ki bu olayı duyup bana kızdıpı zaman artık annen değilim git o sana annelik yapsın diye azarladı beni bunların üzerine kayınvalidemle fotoğraflar çekip sosyal medyaya atmam demek annemin beni Tamamen silmesi demek.

Annem bana cumaya kadar düşün taşın tarafını seç dedi ben cumaya kadar anneme gitmezsem muhtemelen bayramlarda seyranlarda da gidemem zaten,
En can alıcısı da çocuk meselesi evet beşkş çocuk olsaydı annem yumuşardı ama yazımın en başında belirmiştim farketmediniz sanırım normal yollarla asla çocuk sahibi olamam ben. 🥺🥺🥺
 
X