Aynı şehirde ayrı yasamami hos karşılamaz ailem ancak okul, iş gibi bahanelerle farklı bir sehirde yalnız yasayabilirim ama evimde bir duzenim var her seye ragmen bir ailem var. Üniversitedeyken çok ozlemiştim mesela en çokta annemi özlemiştim hatta. O yüzden ayrı yasamak fikri çok cazip gelmedi şuan
Herkes aynı dertten muzdarip demekki. Ah şu anneler, annelik mi yoruyor nedir?
Çocukluğumda bu durumun çok zararı dokundu zaten bana. Özgüvensiz, karamsar ve çekingen bir çocuktum kolay pes ederdim, büyük hedeflerim yoktu olsa bile ulaşılamayacak kadar yuksekte bir hayal gibi gelirdi. En ufak bir problemi kafamda büyüttüğüm için ufak problemler zamanla aşinmasi zor olan zorluklar olurdu. İş hayatına atıldıktan sonra degistim çok okudum, kendimi geliştirdim. Şuan annemin bu durumunun enerjimi düşürmekten başka bir etkisi olmuyor bana ama olmayacağı anlamına gelmez tabiki. Ama dedigim gibi yalnızlıkta zor, o zamanda şimdikinden mutlu olacagimi düşünmüyorum. Olurda arkadaşlarımdan birisi ayrı yaşamayı düşünürse ya da kendime aynı evi paylaşabileceğim ortak bir arkadaş bulabilirsem neden olmasin?
Çocukluğumda bu durumun çok zararı dokundu zaten bana. Özgüvensiz, karamsar ve çekingen bir çocuktum kolay pes ederdim, büyük hedeflerim yoktu olsa bile ulaşılamayacak kadar yuksekte bir hayal gibi gelirdi. En ufak bir problemi kafamda büyüttüğüm için ufak problemler zamanla aşinmasi zor olan zorluklar olurdu. İş hayatına atıldıktan sonra degistim çok okudum, kendimi geliştirdim. Şuan annemin bu durumunun enerjimi düşürmekten başka bir etkisi olmuyor bana ama olmayacağı anlamına gelmez tabiki. Ama dedigim gibi yalnızlıkta zor, o zamanda şimdikinden mutlu olacagimi düşünmüyorum. Olurda arkadaşlarımdan birisi ayrı yaşamayı düşünürse ya da kendime aynı evi paylaşabileceğim ortak bir arkadaş bulabilirsem neden olmasin?
