Annem çok üzülüyor

B

birparcaatom

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Mart 2018
12
15
38
34
Merhabalar, ben 27 yaşında bekar bir kadınım. Guzel bir mesleğim var, yüksek lisans yaptım boşa yaşamadım diye düşünüyorum. Ama evlenmedim. Yaşıtlarım birer birer evlendi, küçük kuzenlerim evlendi bir ben kaldım diye annem çok üzülüyor. Ben hep "istemiyorum zaten kariyer yapiyorum" diyen taraftaydım ama artık annemin bu takıntı gibi uzulmelerine kıyamıyorum. Annem cahil bir insan değil 2 üniversite mezunu bir kadın geleneksel yapıda da değildir ama benim hep yalnız kaldığımı, mutsuz olduğumu düşünüp üzülüyor (abim de bekar ona da üzülüyor). Bana çok belli etmemeye çalışsa da farkındayım. Işin kötüsü artık ben de üzülmeye başladım. Niye evlenemedim niye dengim olan biri karşıma çıkmadı diye düşünüp duruyorum.

Sizce anneme karşı nasıl bir tavrım olmalı? "Ben zaten istemiyorum mutluyum böyle" mi demeliyim yoksa "ben de isterdim ama daha zamanı değil demek ki" mi demeli?
 
Kısmet boyle isler annenizin de bunu bilmesi gerekiyor sonuçta. Annenize varsa cevrende güvenilir biri taniştir anne dersen mutlu olur mu acaba ?
 
Bir annenin evladının mutlu olduğunuz , güzel bir yuva kurmasını istemesi çok doğal.
Ama demek ki daha zamanı gelmemiş. Bakın ben 22 yaşında evlendim ve boşandım.
Evlenmek marifet değil ki. Siz kendi ayaklarınız üzerinde durmaya adamışsınız kendinizi helal olsun.
 
Annenize evlenip kötü bir kaderle karşılaşanları laf arasında anlatın ve her şeyde bir hayır olduğunu,evlenmiş olmak için evlenilmeyeceğini,sonradan üzülmektense biraz beklemenin hayırlı olduğunu vurgulayın.
Unutmayın toplum ona iki çocuğunu da evlendirememiş başarısız zavallı anne gözüyle bakıyor ve baskılıyor
 
birparcaatom .!.:
Merhabalar, ben 27 yaşında bekar bir kadınım. Guzel bir mesleğim var, yüksek lisans yaptım boşa yaşamadım diye düşünüyorum. Ama evlenmedim. Yaşıtlarım birer birer evlendi, küçük kuzenlerim evlendi bir ben kaldım diye annem çok üzülüyor. Ben hep "istemiyorum zaten kariyer yapiyorum" diyen taraftaydım ama artık annemin bu takıntı gibi uzulmelerine kıyamıyorum. Annem cahil bir insan değil 2 üniversite mezunu bir kadın geleneksel yapıda da değildir ama benim hep yalnız kaldığımı, mutsuz olduğumu düşünüp üzülüyor (abim de bekar ona da üzülüyor). Bana çok belli etmemeye çalışsa da farkındayım. Işin kötüsü artık ben de üzülmeye başladım. Niye evlenemedim niye dengim olan biri karşıma çıkmadı diye düşünüp duruyorum.

Sizce anneme karşı nasıl bir tavrım olmalı? "Ben zaten istemiyorum mutluyum böyle" mi demeliyim yoksa "ben de isterdim ama daha zamanı değil demek ki" mi demeli?
Genişletmek için tıkla...

Ben böyle mutluyum ve nasıl olsa olur vakti zamanı ne zaman yazılmışsa o zaman diyeceksin bence başka diyecek bişey yok. Benim annem de bulana kadar üzülüyordu
 
Ayni annem bidr benim kuzenler 35 46 arasi bekarlar annem kahrolurdu yaa evlenemezsem diye tv dizi izletmezdi ordaki oyuncular gibi olsun isterim evde kalirim diye. 24 de evlendim başi goge erdi.
 
Siz mutlu musunuz?

Yoksa siz de içten içe evlenmediginize üzülüyor musunuz?
Önemli olan bu..
Her ebeveyn Evlatlarının mutluluğunu, düzenli bir hayatı olsun ister..Torun ister mesela..

Önemli olan siz ne istiyorsunuz?
 
ulasimiz .!.:
Siz mutlu musunuz?

Yoksa siz de içten içe evlenmediginize üzülüyor musunuz?
Önemli olan bu..
Her ebeveyn Evlatlarının mutluluğunu, düzenli bir hayatı olsun ister..Torun ister mesela..

Önemli olan siz ne istiyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...


Ben de üzülüyorum tabi ki. Keşke daha erken yaşlarımda bana uygun biriyle tanışsaydım evlenseydim diyorum. Ama hiç denk gelmedi. Hâlâ öyle.
 
Tabi 27 yaş sınırda bir yaş ..

Evlilik varsa gönlünüzde ..

Severek evlenin fakat Armudun sapı Üzümün çöpü demeyin.

Bizim bir hocamız vardı. ." Üniversitede sevin ve evlenin yoksa sonra kimseyi beğenmezsiniz " derdi.
 
ulasimiz .!.:
Tabi 27 yaş sınırda bir yaş ..

Evlilik varsa gönlünüzde ..

Severek evlenin fakat Armudun sapı Üzümün çöpü demeyin.

Bizim bir hocamız vardı. ." Üniversitede sevin ve evlenin yoksa sonra kimseyi beğenmezsiniz " derdi.
Genişletmek için tıkla...

Açıkçası çok talibim oldu desem yalan olur. Zaten 2 erkek arkadaşım oldu kisa sürdüler. ikisiyle de neticesi güzel olmadı.
 
birparcaatom .!.:
Merhabalar, ben 27 yaşında bekar bir kadınım. Guzel bir mesleğim var, yüksek lisans yaptım boşa yaşamadım diye düşünüyorum. Ama evlenmedim. Yaşıtlarım birer birer evlendi, küçük kuzenlerim evlendi bir ben kaldım diye annem çok üzülüyor. Ben hep "istemiyorum zaten kariyer yapiyorum" diyen taraftaydım ama artık annemin bu takıntı gibi uzulmelerine kıyamıyorum. Annem cahil bir insan değil 2 üniversite mezunu bir kadın geleneksel yapıda da değildir ama benim hep yalnız kaldığımı, mutsuz olduğumu düşünüp üzülüyor (abim de bekar ona da üzülüyor). Bana çok belli etmemeye çalışsa da farkındayım. Işin kötüsü artık ben de üzülmeye başladım. Niye evlenemedim niye dengim olan biri karşıma çıkmadı diye düşünüp duruyorum.

Sizce anneme karşı nasıl bir tavrım olmalı? "Ben zaten istemiyorum mutluyum böyle" mi demeliyim yoksa "ben de isterdim ama daha zamanı değil demek ki" mi demeli?
Genişletmek için tıkla...
Hicbirsey yapmayin. Anneniz gayet geleneksel düşüncede. Herkes evlenmek zorunda algisi var maalesef ya.. kisinin karsisina ister dogru insan çikmaz isterse de evlilige karsi olur evlenmez, bu psikolojik baski bitmeli..
 
birparcaatom .!.:
Merhabalar, ben 27 yaşında bekar bir kadınım. Guzel bir mesleğim var, yüksek lisans yaptım boşa yaşamadım diye düşünüyorum. Ama evlenmedim. Yaşıtlarım birer birer evlendi, küçük kuzenlerim evlendi bir ben kaldım diye annem çok üzülüyor. Ben hep "istemiyorum zaten kariyer yapiyorum" diyen taraftaydım ama artık annemin bu takıntı gibi uzulmelerine kıyamıyorum. Annem cahil bir insan değil 2 üniversite mezunu bir kadın geleneksel yapıda da değildir ama benim hep yalnız kaldığımı, mutsuz olduğumu düşünüp üzülüyor (abim de bekar ona da üzülüyor). Bana çok belli etmemeye çalışsa da farkındayım. Işin kötüsü artık ben de üzülmeye başladım. Niye evlenemedim niye dengim olan biri karşıma çıkmadı diye düşünüp duruyorum.

Sizce anneme karşı nasıl bir tavrım olmalı? "Ben zaten istemiyorum mutluyum böyle" mi demeliyim yoksa "ben de isterdim ama daha zamanı değil demek ki" mi demeli?
Genişletmek için tıkla...

Anneleri de üzen hep o çevre mahalle baskısı mi desem ne desem. Bu arada bende 38'inde evlendim. Nasibin gelip seni buluyor dert etme. Bir kere bir düğüne gitmiştik bir akraba geldi, evlenemiyor mu? Evlensin daha ne oturuyor demişti anneme bende duydum. Annemin orda surat ifadesi çok kötü oldu. Kendimi bıraktım annemin uzuldugune daha çok üzüldüm. Yaa zaten kısmet olsa evlenecek siz demenizle olmuyor bu işler. Bu sefer de kızlar yanlışa düşüyor etrafında çok beğenmediği olduramadigi kişiye evet diyor.

Daha 27 yaşındasın çok iyi kısmetler çıkacaktır karşına, bu konuya sıcak baktığını etrafına hissettir elbet bir hayırlı biri çıkacaktır. Annene de en doğru kişi olsun geç olsun diyebilirsin.

Bazen de o evlenmez diye kimse bişey demiyor yanaşmıyor, benim bir arkadaşım aradığında yok mu kimse derdi, yok derdim. Sen etrafına bakmıyorsun ki, bak etrafina illaki vardır derdi.
 
birparcaatom .!.:
Merhabalar, ben 27 yaşında bekar bir kadınım. Guzel bir mesleğim var, yüksek lisans yaptım boşa yaşamadım diye düşünüyorum. Ama evlenmedim. Yaşıtlarım birer birer evlendi, küçük kuzenlerim evlendi bir ben kaldım diye annem çok üzülüyor. Ben hep "istemiyorum zaten kariyer yapiyorum" diyen taraftaydım ama artık annemin bu takıntı gibi uzulmelerine kıyamıyorum. Annem cahil bir insan değil 2 üniversite mezunu bir kadın geleneksel yapıda da değildir ama benim hep yalnız kaldığımı, mutsuz olduğumu düşünüp üzülüyor (abim de bekar ona da üzülüyor). Bana çok belli etmemeye çalışsa da farkındayım. Işin kötüsü artık ben de üzülmeye başladım. Niye evlenemedim niye dengim olan biri karşıma çıkmadı diye düşünüp duruyorum.

Sizce anneme karşı nasıl bir tavrım olmalı? "Ben zaten istemiyorum mutluyum böyle" mi demeliyim yoksa "ben de isterdim ama daha zamanı değil demek ki" mi demeli?
Genişletmek için tıkla...
Sizi çok iyi anlıyorum ben de ortalamanın üzerinde bir yaşla evlenenlerdenim abim erken evlendi çocuğa çocuğa karıştı ben hep herkes evlenmek zorunda değil üstelik benim mutlu olabilmek için birine ihtiyacım yok kariyer yapıyorum vs vs derdim . Evlenmeyi istemezdim düşünmezdim ve bu durum anne babamı üzerdi. Çünkü onlar artık belli bir yaşın uzerindeler onlar vefat ettiğinde yalnız ve mutsuz kalacağımı düşünüyorlardı sürekli. Evlenmeyi istemiyorum ya da düşünmüyorum demek onları üzüyo henüz zamanı değil demekki gibi cümleler kurarsaniz en azından "evlenecek", uygun biri olduğunda diye düşünürler. Ayrıca yaşınız evlilik için gecikilmis bir yaş değil . Allah iyilerle karşılaştırsın 🙏🏻
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Anneme annelik yapıyorum, çok yoruldum
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
5K
Ktrmtm
Ktrmtm
H
  • Kilitli
Evliliğim ne olacak çıkmazdayım sanki
Yorumlar
17
Görüntüleme
9K
Aystkaramelmahkiyato
A
_rose_
Annem çok sinirli ve asla tedavi olmayı kabul etmiyor
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
kuyash
kuyash
N
Gelinimiz Abimi bizden uzaklaştırdı Aile dağıldı ne yapmalıyım?
23 24 25
Yorumlar
495
Görüntüleme
45K
opheliiaaa
opheliiaaa
Z
  • Kilitli
Evimde büyü olduğundan şüpheleniyorum
Yorumlar
3
Görüntüleme
17K
Mune
Mune
Back
X