Annem için hiç bir zaman öncelikli olmamam ve artık bunu kavgaya dökecek olmam

Sourlife · 29 Ağustos 2021

JES .!.:
Merhaba, 5 kardeşli bir ailede büyüdüm ve maalesef annemi hissettiğim tek bir an hatırlamıyorum. Niye ben de diğerleri değil diye aklım erdiğinden beri düşünüyorum.

Lütfen yazdigimi içselleştirme ama ben çok çok dayak yedim. Apartman inlerdi Öyle böyle dayak değil kafamdan burnumdan kan gele gele. Neden mi ? Ya kardeşlerimle yaramazlik birşey yapmışızdır ya da oynarken eve geç gelmişimdir. Ama o dayağı sadece jes yerdi :)

Ha bide çok ac kaldığımı hatırlıyorum kızar yemek vermezdi. Açlıktan uyuyamadigim o kadar gece anımsıyorum ki belki o yüzden şuan 27 yaşımda doymuyorum.

Bide oruç tutmasam yemek vermezdi. Ben sırf kahvaltı olmaz diye sahura kalkardim 6 yaşımda. Ama oruç da tutamazdım karnim hep aç sanki, bir defa yakaladı beni ağzım doluydu. Yediğim dayağı hala unutamıyorum ağzımdaki ekmekle kanin tadı karışmıştı birbirine

Neyse yaz yaz bitmez bu 3 gun velhasıl değişmedi asla ben yıllarca beni sevsin diye kendimden verdim tabiri caizse eşek gibi sırtıma bindi. Ama yine en kötü ben oldum. Yüzleşme kısmını da yaptım içimdekileri de döktüm işittiğim lafları buraya yazsam muhtemelen evlatlık olduğumu düşünürsün

Benim kırılma noktam evliliğim oldu orda koptu herşey. Bir insanın birini sevmesi için birşeyler feda etmesine gerek olmadığını gördüm. Hele bir annenin.. Uzaklaştım ararsa açıyorum havadan sudan konuşup kapatıyorum. Asla ac misin açıkta misin keyfin nasıl diye sormadı hiç. Ben de hayatıma dair hiç birşey paylaşmadım bu vakte kadar. Ne yerim ne içerim ne derdim var bilmez. Merhaba merhaba. Ötesi zaten olmaz, değişmez.

Demem o ki yoluna bak, üzülme kendi ailenin kıymetini bil mutlu ol. Ve inan olacaksin da hemde fazlasiyla. Her zaman burda yazdığım bir sözüm var sana da yazayım:

Seçme şansı olmadığı aileler tarafından mağdur edilen çocuklar olarak Dilerim seçme şansı yakaladığımız ailelerimiz ile mutlu oluruz.

Nasıl ya

Anlattıklarınız korkunç şeyler. Okurken gözlerim doldu. Sizin yaşadıklarınız evlat ayırımı değil, sistematik işkence gibi.
Umarım şuanda çok mutlusunuzdur

JES · 29 Ağustos 2021

Sourlife .!.:
Nasıl ya
Anlattıklarınız korkunç şeyler. Okurken gözlerim doldu. Sizin yaşadıklarınız evlat ayırımı değil, sistematik işkence gibi.
Umarım şuanda çok mutlusunuzdur

Kendisinin de zor bir hayatı olmuş ve muhtemelen tüm öfkesi nefretini yıllarca tek yere kustu yani bana. Ben evlat ayrımı diyorum da işte dediğiniz gibi şiddetin her türlüsü olunca ötesinde oluyor.

Çoook mutlu muyum bilmiyorum ama uzak kaldığım muhatap olmak zorunda olmadığım telefonumda anne arıyor yazısını görmediğim her an mutluyum sanırım.

çok şükür

derinss · 29 Ağustos 2021

Kız erkek evlat mı ayırıyor , yoksa hususi sizi mi ayırıyor ? Ben olsam bi gün randevulaşırdım, görüntülü arardım bugüne dek olan herşeyi tek tek anlatırdım. Vizeyi alacağız buraya geleceksin anneliğini yapacaksın derdim. İstemem gelmesin vs triplerime giremem. Lafımıda söylerim istediğimi de alırım. Annemse anneliğini yapacak, zorla yapacak aşkla yapacak bilemem.

hadibeyaaa · 29 Ağustos 2021

gebito .!.:
İçime yine öküz oturdu.

çocukluğumdan beri annem tarafından hep arka plandaydım. Bakın ikinci bile diyemiyorum. İlk sıra hep erkek kardeşimindi. Bu hiç değişmedi. Çok irdelemeyeceğim geçmişi.

günümüze gelirsem hem kardeşimin eşi hem ben hamileyiz. Gelinimiz ekim ayında ben şubatta doğum yapacağız kısmetse.

Ben dünyanın öbür ucunda yaşıyorum. bu dördüncü hamileliğim. 2 gebelik kaybettim. İkisi de 10 haftayı geçmişlerdi. Bu gebeliklerimde hiç anneme bel bağlamadım, doğuma gelir diye düşünmedim, hatta ona hamile oldugumu bile söylemedim (yılbaşı süprizi yapacaktım güya ama kısmet değilmiş). Vize başvurusunda bulunmadım.

Bugun anneme vize başvurunu yapalım dedim. Ben gelmem doğuma, burada gelinin bana ihtiyacı var dedi. Gelinin bebeği 3aydan büyük olacak benim doğum zamanımda. Ama önceliği gelini ve oğlundan olacak torunu. Evde 5 yaşında bir kızım var. Burada doğum yapılan gece hastanede kalınıyor bir refakatçi ile. Buraya gelse hiç değilse biz hastanedeyken evde kızımla kalır, ben bunun için çözüm üretirim ama çok koyuyor böyle sevilmemek.

bu hamilelikte korktuğum bir hamilelikti, cvs oldum. 14-15 haftalık olduktan sonra sevdiğimiz insanlara söylemeye başladım. Ben hamilelik haberimi verip bebeğin fotosunu gösterdikten sonra daha insanlar benim için sevinçten ağlarken kardeşimin bebeğinin fotosunu gösterip “bu da benim fındık” dedi. 2 farklı zamanda yaptı bunu. Ne demek benim fındık, diğer fındık de, büyük fındık de, gelinin fındık de. Ne demek benim. Ben b.k oluyorum bu durumda.

artık bunun kavgasını çıkartacağım. Sizden de akıl almaya geldim. Hiç kavgacı, lafı gediğine koyabilen bir insan değilim o nedenle öğretim bana. Hanımlığın, sakinliğin bir faydasını görmedim. Yılda bir görüştüğümüz halde hiç hasretti, kıymetti görmüyorum.

Böyle bir insanlar, Annen de olsa lüften iletisimini Kes at. Hemde acik acik diyerek. Madem benim dogumda yanimda olamicak kadar kiymetsizim, o zaman sende benim annem degilsin. Ne Ara ne sor de engelle.

Sourlife · 29 Ağustos 2021

Arya_Stark01 .!.:
Yani bir evladin "degeri" ancak yaptiklari ilemi ölçülür? Ne kadar kötü bir düsünce. Tek kosulsuz sevilmesi gereken kisi (annen) tarafindan, kosullarin olmasini dogal bulman. Bir evladin "degerli" olmak adina çabalamasi gerektigini.

Benimde bir kizim var, ne ev almasini isterim bana, ne baska birsey. Evladimin mutlu olmasini isterim sadece. Bunun için çabalarim. Annelikte budur.

Ve dogmamis bebegin, ebeveynlerin ölümünü düsünmek hangi level bende anlamadim. Burda anne tamamen hatali.

gebito Içindeki zehiri çikar. Keske o findik lafini ettiginde bile cevabini verseydin. Kendi degerini bil, dogru yerde cevabini vereceksin. Yerinde olsam içimdekileri döker, sonra asla iletisime geçmezdim. Gitsin kendi findigin yaninda. 1 hafta bile zor durur orda, gelin ile kötü olur kesin.

Şartlar vardır, yaşanan hayatlar farklıdır. O nedenle duruma göre değerlendirin dedim konu sahibine.
Benim annem 13 yaşında evlenmiş, 14 yaşında anne olmuş, babamdan hiç hayır görmemiş bir kadın. Abim kötü günlerinde hep elinden tuttu annemin. Ve bize de babalık yaptı yıllarca.
Koşulsuz sevgi neden olsun ki? Şimdi annesinin parasını kumarda yiyen bir adamla benim abim aynı değeri mi görmeli?
Elbetteki konu sahibi gerçekten haksızlığa uğramış olabilir. Dediğim gibi şartlar farklıdır. Sadece anneye kin tutmak, kavga etmek konu sahibini belki daha da çok üzecek. Neden böyle davrandığını anlamaya çalışabilir, annesiyle güzelce konuşabilir, kırgınlıklarını anlatabilir.
Anlar anlamaz o annesinin problemi.
Burada yazılanlarla annesine saldırırsa eminim sonuç daha üzücü olacaktır.
Kavga karşı tarafı savunmaya geçmesine neden olmaktan başka hiçbir işe yaramaz.
Güzelce iletişim kurulursa belki annenin yüreğine öküz oturacak bu defa. Belki anneyle empati kurulup birşeyler düzelecek.

hiraeth · 29 Ağustos 2021

gebito .!.:
Çok teşekkürler ederim :) kanadadayım

başımın çaresine bakarım ben sorun gelmemesi değil. Sorun 3 aylık bebekle gelinin ihtiyacı olur diye düşünüp beni umursamaması. Bu arada gelinin yanında annesi, ananesi, bekar kuzeni ve ailemizin 10 yıldır yardımcısı var. Onun bebeğinden benim bebeğim diye bahsedip benim kendi bebeğim hakkındaki konuyu kapatması. Yani kaldıramıyorum bugun. Eşimede söylemedim 4 saattir düştü bütün psikolojim, midem ağrıyor, şimdi de kapattım kendimi yatak odasına bir yansan ağlıyor bir yandan yazıyorum.

Çok üzücü. İçindeki herseyi söyle. İçine atıp dert olmasın. Varsın onun kafasında gezsin. Eminim boyle bir anne ile tek başına başının çaresine bakmaya alışmışsındır. Düşünüp düşünüp üzme kendini. Eşinle çocuklarınla mutlu olmaya bak .

hiraeth · 29 Ağustos 2021

Sourlife .!.:
Şartlar vardır, yaşanan hayatlar farklıdır. O nedenle duruma göre değerlendirin dedim konu sahibine.
Benim annem 13 yaşında evlenmiş, 14 yaşında anne olmuş, babamdan hiç hayır görmemiş bir kadın. Abim kötü günlerinde hep elinden tuttu annemin. Ve bize de babalık yaptı yıllarca.
Koşulsuz sevgi neden olsun ki? Şimdi annesinin parasını kumarda yiyen bir adamla benim abim aynı değeri mi görmeli?
Elbetteki konu sahibi gerçekten haksızlığa uğramış olabilir. Dediğim gibi şartlar farklıdır. Sadece anneye kin tutmak, kavga etmek konu sahibini belki daha da çok üzecek. Neden böyle davrandığını anlamaya çalışabilir, annesiyle güzelce konuşabilir, kırgınlıklarını anlatabilir.
Anlar anlamaz o annesinin problemi.
Burada yazılanlarla annesine saldırırsa eminim sonuç daha üzücü olacaktır.
Kavga karşı tarafı savunmaya geçmesine neden olmaktan başka hiçbir işe yaramaz.
Güzelce iletişim kurulursa belki annenin yüreğine öküz oturacak bu defa. Belki anneyle empati kurulup birşeyler düzelecek.

Ben de bir ara sizin gibi düşündüm. Ama abisini öncelemis. Ona da öyle davransa diyeceğim ki . Kendi anne babasından ne gördüyse onu gösteriyor. Ama ortada eşitsizlik var. Ayrica geline yardımcı olacak bir sürü kisi var.

Rosalind Franklin · 29 Ağustos 2021

Benim terapistim anne ve kizlari arasinda rekabetin sanilanin daha fazla oldugunu soylemisti. Psikanalitik acidan anneler kizlarini rakip olarak gormeye meyilli olabiliyormus cunku kiz cocugu anneden daha genc, onun yapamadiklarini yapiyor, sahip olamadiklarina sahip oluyor. Bu da icgudusel olarak rekabet duygusunu tetikliyormus. Annenizin sizin bebeginizi gordukten sonra 'benim findik' demesi bana bunu hatirlatti. Genc yasta hicbir sey yasamadan evlenip anne olduysa size karsi olan rekabeti bitmemistir icinde.

burcusami · 29 Ağustos 2021

Anneni kayinvalideme benzettim, eşim ve kiz kardeşi 2 kardesler, eşim her işlerine koştu, görümcem tek bi isine bile karışmadı sebep olarak da çocuğu varmış kocası izin vermiyormuş.. Ama herşeye ragmen hala kızım der, haklı haksız her konuda kızını korur bize, kizi düşük yaptı koştu, ben erken doğumla kızımı kaybettim gelmedi, aklına gelmemiş gelmek.. Hic kendini de bebeğini de bos yere üzme bence, onu öyle kabul et, hayatına öyle devam et, çünkü değişmez, biz cok kez konuştuk kayinvalidemle ama değişmedi, çünkü öyle davranmak işlerine geliyor, annedir elbet ama mesafeni koy, eşinle cocuklarinla mutlu olmaya bak

North River · 29 Ağustos 2021

gebito .!.:
Anlamaz hatasını. Babamı daha anlar görüp ona açıkça içimdekileri, duygularımı anlatmıştım, hiç umursamamıştı. Anlamadan da öldü. Ben kalakaldım.
ben birşey söylesem benim beklentim olacak oysa bekletim düşünülmek, iyi davranılmak, yani belki vize bile yetişmeyecek, ben zaten hep başımın çaresine bakarım ama bu kadar mı evlat ayrılır

Anneniz bu saatten sonra degismez ve anlamasini da beklemeyin . Bu tarz ayirimci iliskilerde hep sonuc husran okudugum gordugum kadariyla. Beklentilerinizi birakin , yaristirir gibi buda benim findik diye foto bile atiyorsa geliniyle devam etsin hayatina ve gelininden aldigi ilk darbede sizi aradiginda anlatin durumu iste o zaman belki anlar sizi yoksa gozunde oglu varsa baskasi yoktur. Gecmisinizle vedalasin .Sizden ve cekirdek aileniz disindakilerden onemli saymayin kimseyi beklentiniz olmasin Size hayirli kolay dogumlar diliyorum insallah kizinizada bakacak birini ayarlayabilirsiniz bu surecte.

Sourlife · 29 Ağustos 2021

hiraeth .!.:
Ben de bir ara sizin gibi düşündüm. Ama abisini öncelemis. Ona da öyle davransa diyeceğim ki . Kendi anne babasından ne gördüyse onu gösteriyor. Ama ortada eşitsizlik var. Ayrica geline yardımcı olacak bir sürü kisi var.

O halde annesine sakince yılların kırgınlığını ve nedenlerini anlatıp sonrasında iletişimi kesmek en güzeli.
Kavga etmek kişiyi haklıyken haksız duruma düşürür ve karşındaki savunmaya geçtiği için hiç bir işe yaramaz.
Konu sahibine bir de bu durumun sıkıntısı yüklenir.

bsr89 · 29 Ağustos 2021

Sağlıkla alın bebeğinizi kucağınıza ama ben olsam görüşmezdim asla da bir beklenti içine de girmezdim. Bırakın tartışmayı çocuğumu bile göstermezdim. Gitsin fındığını baksın. Bunun için üzülmeye bile değer görmezdim evladım ve kendi ailemle mutlu mesut yaşardım. Herkes ettiğini bulur

Arya_Stark01 · 29 Ağustos 2021

Sourlife .!.:
Şartlar vardır, yaşanan hayatlar farklıdır. O nedenle duruma göre değerlendirin dedim konu sahibine.
Benim annem 13 yaşında evlenmiş, 14 yaşında anne olmuş, babamdan hiç hayır görmemiş bir kadın. Abim kötü günlerinde hep elinden tuttu annemin. Ve bize de babalık yaptı yıllarca.
Koşulsuz sevgi neden olsun ki? Şimdi annesinin parasını kumarda yiyen bir adamla benim abim aynı değeri mi görmeli?
Elbetteki konu sahibi gerçekten haksızlığa uğramış olabilir. Dediğim gibi şartlar farklıdır. Sadece anneye kin tutmak, kavga etmek konu sahibini belki daha da çok üzecek. Neden böyle davrandığını anlamaya çalışabilir, annesiyle güzelce konuşabilir, kırgınlıklarını anlatabilir.
Anlar anlamaz o annesinin problemi.
Burada yazılanlarla annesine saldırırsa eminim sonuç daha üzücü olacaktır.
Kavga karşı tarafı savunmaya geçmesine neden olmaktan başka hiçbir işe yaramaz.
Güzelce iletişim kurulursa belki annenin yüreğine öküz oturacak bu defa. Belki anneyle empati kurulup birşeyler düzelecek.

Toksik annenin ne oldugunu belli ki bilmiyorsun.

Ve evet o abi kumarda oynasa ayni degere sahip olmali. Evet anne yüregi öfkelenir, üzülür ama sevgi halen durur. Cünkü bir anne cocugunu her sartta sevmeli.

Abinde aslinda yapmamasi gereken seyler yapmis. Onun omuzlarina olmamasi gereken yükler konulmus. Yapmayabilirdide, çünkü mecbur degil. Bir evladin, anne babasina karsi ebeveynlik yapmasi kadar zor ve travmatik birsey yoktur. Sirf siz yapmadiniz diye daha az degerlide degilsiniz. Zaten olmasi gereken evlatlik yaptiniz sadece. Annen 13 yasinda evlenmesi ne onun suçu, nede sizin.

Herkes güzelce iletisimden anlamiyor. Sanki konu sahibi hiç denememismidir bunu sence? Iletisimden anlayan biri, empati ne oldugunu bilen biri zaten bu kadar kötü davranmaz evladina. Kimse bu arada demiyor "annene saldiiir, evire çevire döv" diye. Ama savunulmamasi gereken seyi savunuyorsun.

Sevgi konusunda "sartlar, hikaye nedir" konusulmaz. Evlat ayrimina hiçbirsey neden olmamali. Ha evlat annesine zarar veriyorsa evet insan olduktan dolayi insan iletisim kurmaz artik evladi ile. Ama o diger evlat daha iyi diye degil. O kisi zarar veriyor diyedir. Ki o bile birçok anne için zor oluyor.

Madamgazel · 29 Ağustos 2021

gebito .!.:
İçime yine öküz oturdu.

çocukluğumdan beri annem tarafından hep arka plandaydım. Bakın ikinci bile diyemiyorum. İlk sıra hep erkek kardeşimindi. Bu hiç değişmedi. Çok irdelemeyeceğim geçmişi.

günümüze gelirsem hem kardeşimin eşi hem ben hamileyiz. Gelinimiz ekim ayında ben şubatta doğum yapacağız kısmetse.

Ben dünyanın öbür ucunda yaşıyorum. bu dördüncü hamileliğim. 2 gebelik kaybettim. İkisi de 10 haftayı geçmişlerdi. Bu gebeliklerimde hiç anneme bel bağlamadım, doğuma gelir diye düşünmedim, hatta ona hamile oldugumu bile söylemedim (yılbaşı süprizi yapacaktım güya ama kısmet değilmiş). Vize başvurusunda bulunmadım.

Bugun anneme vize başvurunu yapalım dedim. Ben gelmem doğuma, burada gelinin bana ihtiyacı var dedi. Gelinin bebeği 3aydan büyük olacak benim doğum zamanımda. Ama önceliği gelini ve oğlundan olacak torunu. Evde 5 yaşında bir kızım var. Burada doğum yapılan gece hastanede kalınıyor bir refakatçi ile. Buraya gelse hiç değilse biz hastanedeyken evde kızımla kalır, ben bunun için çözüm üretirim ama çok koyuyor böyle sevilmemek.

bu hamilelikte korktuğum bir hamilelikti, cvs oldum. 14-15 haftalık olduktan sonra sevdiğimiz insanlara söylemeye başladım. Ben hamilelik haberimi verip bebeğin fotosunu gösterdikten sonra daha insanlar benim için sevinçten ağlarken kardeşimin bebeğinin fotosunu gösterip “bu da benim fındık” dedi. 2 farklı zamanda yaptı bunu. Ne demek benim fındık, diğer fındık de, büyük fındık de, gelinin fındık de. Ne demek benim. Ben b.k oluyorum bu durumda.

artık bunun kavgasını çıkartacağım. Sizden de akıl almaya geldim. Hiç kavgacı, lafı gediğine koyabilen bir insan değilim o nedenle öğretim bana. Hanımlığın, sakinliğin bir faydasını görmedim. Yılda bir görüştüğümüz halde hiç hasretti, kıymetti görmüyorum.

Ben olsam çoktan resti cekmistim anneler kutsaldir ama sizinki size zerre değer vermiyor.

Sizin adiniza üzüldüm.

Madamgazel · 29 Ağustos 2021

Sourlife .!.:
Annenize olan davranışa göre değişir durum. Benim de annem abime çok düşkündür ama abim onun eli ayağı oldu herzaman.
Hastaneye o götürür, İlaçlarını o takip eder, evini abim aldı, emekli maaşını bile abim ödeyerek çıkarttırdı. Biz 4 kız kardeşiz biz de anneme çok düşünüz ama abimin çeyreği kadar hayrımız olmadı annemize.
Anne de olsa kendini düşüneni, yanında olanı daha çok sever, hayat böyledir.

İlişkinizi bilmeden değerlendirme yapmak zor ama ben olsam annemle kavga etmem, neticede kendi kararı.
Artı fındık dediği sizin yeğeniniz. Allah korusun abinize yengenize birşey olsa ona sahip çıkacak kişi sizsiniz.
Sağlıkla kucağınıza alın evladınızı.

Hayatimda okudugum en saçma yorum biz anneler cocuklarimizi kosulsuz severiz karsilik beklmeden ayirmadan.

Sizin anneniz gibi değil yani bana hayri dokunmayana sevgimide ilgimide gostemem mantigi cahilliktir ve çıkar için sevgidir. Uyanıp kendinize gelin.

Sourlife · 29 Ağustos 2021

Arya_Stark01 .!.:
Toksik annenin ne oldugunu belli ki bilmiyorsun.

Ve evet o abi kumarda oynasa ayni degere sahip olmali. Evet anne yüregi öfkelenir, üzülür ama sevgi halen durur. Cünkü bir anne cocugunu her sartta sevmeli.

Abinde aslinda yapmamasi gereken seyler yapmis. Onun omuzlarina olmamasi gereken yükler konulmus. Yapmayabilirdide, çünkü mecbur degil. Bir evladin, anne babasina karsi ebeveynlik yapmasi kadar zor ve travmatik birsey yoktur. Sirf siz yapmadiniz diye daha az degerlide degilsiniz. Zaten olmasi gereken evlatlik yaptiniz sadece. Annen 13 yasinda evlenmesi ne onun suçu, nede sizin.

Herkes güzelce iletisimden anlamiyor. Sanki konu sahibi hiç denememismidir bunu sence? Iletisimden anlayan biri, empati ne oldugunu bilen biri zaten bu kadar kötü davranmaz evladina. Kimse bu arada demiyor "annene saldiiir, evire çevire döv" diye. Ama savunulmamasi gereken seyi savunuyorsun.

Sevgi konusunda "sartlar, hikaye nedir" konusulmaz. Evlat ayrimina hiçbirsey neden olmamali. Ha evlat annesine zarar veriyorsa evet insan olduktan dolayi insan iletisim kurmaz artik evladi ile. Ama o diger evlat daha iyi diye degil. O kisi zarar veriyor diyedir. Ki o bile birçok anne için zor oluyor.

Haklı olabilirsiniz. Ben konu sahibiyle empati yapamıyor olabilirim.
Annelere karşı zaafım var. Eşimde annesi tarafından zaman zaman haksızlığa uğradı ama bana kalırsa annesinin aynı zamanda birçok fedakarlığı vardı ve eşim hep olumsuz olan üzerinden annesine yükleniyordu, yaptığı güzel şeyleri görmüyordu bile. Yaptığı fedakarlıkları tekrar tekrar anlattım eşime.
Eşim şimdi annesini daha çok anlıyor, araları daha iyi ve eşim daha mutlu. Mesela konu sahibi annem çocuk bakma konusunda tecrübeli benim ilk çocuğumdan demiş. Belki de annesinin iyi yönleri de vardır ama göremiyordur.
Öfkeden uzak bir şekilde durum değerlendirmesi yapmak belki de anneyle kızının bağlarını güçlendirecektir.

Ben anneniz hakkı, siz haksızsınız demedim hiç bir yorumumda, durum değerlendirmesi yapın dedim sadece.
Ve sakince kızgınlığınızı bildirin dedim.

Ben de baba ayrımıyla büyüdüm ama hiç kavga etmedim babamla. Sadece hep uzak durdum ondan, ihtiyacı olduğunda yanında olarak utantırdım onu. Allah rahmet etsin yaşamıyor şimdi.
Ama anneme hep dermiş, ben ona haksızlık ettim, o bana en iyi evlat oldu. Bunun vicdani yükünü çok taşıdı babam.
Ama ben onu da affettim. Çünkü çocukken yaşadıklarını anlatsam oturur ağlarsınız
Anne babalar da insan. Hata yapabilirler.
Herşeye rağmen özlüyorum babamı..

Sourlife · 29 Ağustos 2021

Madamgazel .!.:
Hayatimda okudugum en saçma yorum biz anneler cocuklarimizi kosulsuz severiz karsilik beklmeden ayirmadan.

Sizin anneniz gibi değil yani bana hayri dokunmayana sevgimide ilgimide gostemem mantigi cahilliktir ve çıkar için sevgidir. Uyanıp kendinize gelin.

Saçma bulabilirsiniz ama anneme cahil deme hakkınız yok!
Annem karşılık beklemedi, abim içinden gelerek yaptı herşeyi.
Annemi ya da abimi sevmem için çıkarımı düşünecek halim yok. İkisi de benim canım ciğerimdir.

gebito · 29 Ağustos 2021

White Mocha .!.:
Anne çocuğu için ne kadar önemli ya... 5 yaşında da çocuğuz, 35 yasinda da, hatta 65-70’de bile eger annemiz yanimizdaysa. Maalesef bazi anneler anne oldugunu unutuyorlar. Daha cok cocuk uzaga gittiginde ve yasini aldiginda oluyor bu durum. Ama bir evlat annesini unutmuyor. Madden olmasa da manevi olarak hep annesinin varligini bilmek hissetmek istiyor. Insallah bizler cocuklarimiza omrumuz boyunca layikiyla annelik yapabiliriz. Yaslari ne olursa olsun, dunyanin neresinde yasarlarsa yasasinlar...

Yok bu durum ben 17yaşında üniversitede başka bir şehirdeyken de böyleydi, kardeşim 19 yaşında yurtdışındayken de. Hatta bir ara iki kardeş üniversitede aynı şehirde yaşadık onu arar sohbet eder beni aramazdı. Üniversiteye yanıma ilk kez kardeşim de aynı okula gelince geldi.

pandoraksk .!.:
Öncelikle inşallah doğumunuz kolaylıkla geçer, hayırlısıyla olur. Konunuzu okuyunca öncelikle annenizin kendi annesiyle ilişkisinde problemler olabileceğini düşündüm. Çocukluğunuzdan beri böyleymiş. Ya kendi çocukluğunun intikamını sizden almış ya da kendi annesi oğula değer verdiği için o da öyle görüp öyle davranmış gibi.. Ben sizin yerinizde olsam ne yapardım diye düşündüm.. Sanırım artık çok muhattap olmadan önüme bakardım.. Zaten kendisi kızım hayırdır demiyorsa konuşacak pek bi şey yokmuş diye düşünürdüm..
Benim eşimin ailesinde de tam tersi bi durum var.. Hatta konum var bununla ilgili.. Kayınvalidemler için kızları çok değerli.. Eşim bekarken maddi manevi sorumluluk almış, yardım etmiş.. Ama bizim sorunumuza el gibiler, kızları doğum yaptı, kayınvalidem torun değil 3. çocuk büyütüyor. Bize de yani sizin çocuğunuz olunca da yardımcı olmam gerekiyor diyor. Kızına içinden gelerek ama oğluna gereklilik yani..
Demem o ki ister kız ister erkek, cinsiyet nedeniyle bir çocuğu diğerinden üstün tutan zihniyete karşıyım.. Belki mizaç gereği biri uysaldır biri asidir, belki o zaman bi ayrım olur, onu anlayabilirim.. Belki o zaman bile ayrım olmamalı, anne olmadığım için henüz, tam bilemiyorum..
Bu arada biz artık ne yapıyoruz, evlendiğimiz zamanlar eşim her gün arardı annesini.. Dedim zaten umrunda değiliz, ne arayıp da dert anlatıyosun.. Haftada 1 görüşüp kapatıyoruz.. Onda da bi şeyimizi söylemiyoruz.. Hastaneye gittiğimizi komşu bilir, ama o bilmez.. Bunun gibi..
Sizin konunuz sebebiyle biraz da ben anlatmış oldum, kusura bakmayın.. Ailenizle mutlu günler diliyorum..

Doğrusunuz. Annemin abisi var. Bu yaz dayıma yemek koydum, yedi, bitirmek üzereyken ananem geldi. Dayımın ne kadar yediğini bilmediği için ananem kendisine koyduğum yemeği dayıma vermeye kalktı. Yani annem dayım 50yaşın üzerindeler. Ama mesela annem ananem için asla abimle beni ayırmaz abime 100lira verse bana da muhakkak verir der. Oysa bizde böyle bir durum yok. Bizde maddi olarak da çok ayrım var.
Bu yaz şok üstüne şok yaşadım. Ben evlendiğimde bana kira yardımı yapmayan, bizim evlerden birinde otur kızım deneyen ailem kardeşimi bırak kardeşimin bir arkafaşını bile bedelsiz evimizde oturttuyır 2.5yıldır. Ben 2 senelik evliyken düğünde takılan bilezikleri bozduruyordum. Babama anlatmıştım, bakın başınızın çaresine demişti, sonra avrupaya taşındık. Ama taşındık diye de biz suçlu olduk. Şimdi babam öldü, milyonlarca miras bıraktı ama ne oldu son 4 yılını ayrı yaşadık. Oysa ben İstanbul’da yaşarken annemin babamın yanında evleneyim diye onların yaşadığı şehire taşınıp evlenmiştim.

Yari Otomatik Portakal .!.:
Çok üzgünüm, zaten siz de farkındasınız, maalesef annenizin aklında kalbinde bi yeriniz yok gibi görünüyor... Nasıl bi anne kendi doğurduğu evladına daha çocukluğundan itibaren böyle yabancilasir bu nasıl kararmış bi kalptir benim aklım almıyor. Ama annenizle yüzleşmek sizin moralinizi daha da bozmaktan başka bişey yapmayacak çünkü anneniz bu yaptıklarını gayet bilinçli yapiyo zaten, anlayamadığı için değil anlamamak işine geldiği için anlamayacak sizi. Benim tavsiyem annedir atsan atılmaz satsan satılmaz diye düşünmeyin, annenizi aramayı, herhangi bi şekilde iletişim kurmayı kesin. Zaten siz aramasaniz aramiyomus da, sessiz sedasız çıksın gitsin hayatınızdan. Annenize karşı olan tüm beklentiniz sifirlarsaniz siz de çok rahat edersiniz

Babamı 3 ay önce aniden kaybettim, şimdi bir de annemi çıkarmaya gücüm yok sanırım. O nedenle hiç karakterimde olmayan kavgaya yöneldim çünkü sakince konuşup paylaşmakla olnayacak bir mevzu olduğunu biliyorum

bsr89 .!.:
Sağlıkla alın bebeğinizi kucağınıza ama ben olsam görüşmezdim asla da bir beklenti içine de girmezdim. Bırakın tartışmayı çocuğumu bile göstermezdim. Gitsin fındığını baksın. Bunun için üzülmeye bile değer görmezdim evladım ve kendi ailemle mutlu mesut yaşardım. Herkes ettiğini bulur

Bu aynı zamanda kendimi de cezalandırmak değil mi? O zaman sevdiğim diğer insanlardan da uzak olacağım. Ya da oraya gittiğimde kocaman ev ve boş odalar varken başla ev mi tutayım.

Madamgazel · 29 Ağustos 2021

Sourlife .!.:
Saçma bulabilirsiniz ama anneme cahil deme hakkınız yok!
Annem karşılık beklemedi, abim içinden gelerek yaptı herşeyi.
Annemi ya da abimi sevmem için çıkarımı düşünecek halim yok. İkisi de benim canım ciğerimdir.

Ben anneniz cahil demedim bu düsünce cahilliktir dedim herkes her konuda mukemmel olmak zorunda degil sizinki algida secicilik.

Sevebilirsiniz aileniz sonucta belliki bu yapiyla buyumussunuz ve size normal geliyor .

Umarim kendi cocuklarinizi bana ev alan veya almayan olarak ayirmazssiniz her cocugun imkani olmuyor. Ev alamayan aynı ilgiyi gormucekse o is annelik degil cikarciliktir.

gebito · 29 Ağustos 2021

Sourlife .!.:
Haklı olabilirsiniz. Ben konu sahibiyle empati yapamıyor olabilirim.
Annelere karşı zaafım var. Eşimde annesi tarafından zaman zaman haksızlığa uğradı ama bana kalırsa annesinin aynı zamanda birçok fedakarlığı vardı ve eşim hep olumsuz olan üzerinden annesine yükleniyordu, yaptığı güzel şeyleri görmüyordu bile. Yaptığı fedakarlıkları tekrar tekrar anlattım eşime.
Eşim şimdi annesini daha çok anlıyor, araları daha iyi ve eşim daha mutlu. Mesela konu sahibi annem çocuk bakma konusunda tecrübeli benim ilk çocuğumdan demiş. Belki de annesinin iyi yönleri de vardır ama göremiyordur.
Öfkeden uzak bir şekilde durum değerlendirmesi yapmak belki de anneyle kızının bağlarını güçlendirecektir.

Ben anneniz hakkı, siz haksızsınız demedim hiç bir yorumumda, durum değerlendirmesi yapın dedim sadece.
Ve sakince kızgınlığınızı bildirin dedim.

Ben de baba ayrımıyla büyüdüm ama hiç kavga etmedim babamla. Sadece hep uzak durdum ondan, ihtiyacı olduğunda yanında olarak utantırdım onu. Allah rahmet etsin yaşamıyor şimdi.
Ama anneme hep dermiş, ben ona haksızlık ettim, o bana en iyi evlat oldu. Bunun vicdani yükünü çok taşıdı babam.
Ama ben onu da affettim. Çünkü çocukken yaşadıklarını anlatsam oturur ağlarsınız
Anne babalar da insan. Hata yapabilirler.
Herşeye rağmen özlüyorum babamı..

Var annemin iyi yönleri, yok diyemem tabi ama açtığı yaralar çok daha derin. Evet ilk kızımda her hün geldi, evime yardımcı getirdi, her işi yaptı, misafir ağırladı, lohusa 40gün yaşnız kalmaz denildi. Şimdi lohusa olmayacak mıyım? O zamanki el aleme gösterişti. Benim için olan kısmı da vardı millete ne güzel ilgileniyor herşeyle dedirtmek için olan kısmı da.
yanındaki son sabahımda gitmiş eski mahallemizdeki simitçi fırınından bişiler almış mesela ben bir gün önce fırına gittim birşey kalmamaştı dediğim için, içimde kalmasın diye. O zaman düşünüyorum hep olumsuz değil diye.
koşulsuz sevgi olmaz demişsiniz siz ama insanın bebeğine, küçük çocuguna sevgisine ne koşul olabilir. Kızım çok zor bir bebekti çok severdim. Şimdi de itiraz etmeyi seven bir çocuk, karakteri böyle uyumlu olmadın deyip yine çok seviyorum. Abiniz de 5 yaşındayken ödemedi herhalde annenizin sgksını. Ben anaokulu zamanımdan yapılan ayrımları hatırlıyorum. 4-5 yaşımda ne yapmış ya da yapmamış olabilirim ki? Tabi ki o yaş grubuna koşulsuz sevgi olacak!

Annem için hiç bir zaman öncelikli olmamam ve artık bunu kavgaya dökecek olmam

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Cennet Kuşum Elifim,Canım Oğullarım Ömerim, Erenim

Vazgeçtiğinde oyun biter ...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

Benzer Konular