- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.040
- 748
- Konu Sahibi pozitifkiz59
- #21
Aaaa bakayım benim annem bu:) benimki dalga geçmez küçümsemezdi gerçi ama akraba lafıyla hareket edip üstüme saldırdığı olurdu :)
Bir keresinde kuzenimle çok mutlu olduğum ve heves ettiğim bir geziye katılmıştım. Kuzenin arkadaşları da var ortam kalabalık. 20 yaşındaydım galiba. Gezinin ortasında annem aradı. "ben falanca akraba ile konuştum. Geçen yıl bir şey yapmışsın. Dönünce Konuşacağız" deyip çat diye kapattı telefonu yüzüme. Geri aradım ne yaptım diyorum cevap yok. Niye gezinin ortasında moralimi bozuyorsun madem söylemeyecektin diyorum cevap yok. Dönünce konuşacağız diyor sadece. Bir saat aralıksız ağladım, o kadar moralim bozuldu. Sonra annemi aradım. Senin bana bunu yapmaya hakkın yok. Akrabaya da sıçayım senin tehditkar haline de diye avazım çıktığı kadar bağırdım. Heralde anneme ilk saygısızlığım oydu. Mesele neymiş biliyor musun? Geçen yıl ramazan ayında muhafazakar bir akrabamız benim oruç tutmadığıma şahit olmuş. Bunu anneme söylemiş. Mesele bu. Çileden çıktım. Tutmuyorum ulan ne yapacaksınız hadi bakalım hiç tutmuyorum ne yapabilirsiniz bana Allah mısınız siz? Diye hepsine çemkirdim.
Ben o yaşlarda aydınlanma yaşadım kardeş. Hiç öyle psikolojin bozulmasın. Cahil, kendini bilmez insanlara anne dahi olsa ezdirme kendini. Çatır çatır cevabını ver. He etkileniyor insan illa ki, özellikle anne olduktan sonra travmalar açığa çıkıyor lakin oturup üzülme bunlar için. "sana ne", "size ne" hayat kurtaran kelamlar.
Ben annemi tanıyorum mesela. Bencil ve çoğu zaman cahil bir kadındır. Cahilliği bilgisizlikten değil. Nerede nasıl davranması gerektiğini bilmemesinden. Sen de anneni tanı ve kabul et. Sınırlarını çiz, üzüldüğün noktada o sınırları hatırlat annene.
Bir keresinde kuzenimle çok mutlu olduğum ve heves ettiğim bir geziye katılmıştım. Kuzenin arkadaşları da var ortam kalabalık. 20 yaşındaydım galiba. Gezinin ortasında annem aradı. "ben falanca akraba ile konuştum. Geçen yıl bir şey yapmışsın. Dönünce Konuşacağız" deyip çat diye kapattı telefonu yüzüme. Geri aradım ne yaptım diyorum cevap yok. Niye gezinin ortasında moralimi bozuyorsun madem söylemeyecektin diyorum cevap yok. Dönünce konuşacağız diyor sadece. Bir saat aralıksız ağladım, o kadar moralim bozuldu. Sonra annemi aradım. Senin bana bunu yapmaya hakkın yok. Akrabaya da sıçayım senin tehditkar haline de diye avazım çıktığı kadar bağırdım. Heralde anneme ilk saygısızlığım oydu. Mesele neymiş biliyor musun? Geçen yıl ramazan ayında muhafazakar bir akrabamız benim oruç tutmadığıma şahit olmuş. Bunu anneme söylemiş. Mesele bu. Çileden çıktım. Tutmuyorum ulan ne yapacaksınız hadi bakalım hiç tutmuyorum ne yapabilirsiniz bana Allah mısınız siz? Diye hepsine çemkirdim.
Ben o yaşlarda aydınlanma yaşadım kardeş. Hiç öyle psikolojin bozulmasın. Cahil, kendini bilmez insanlara anne dahi olsa ezdirme kendini. Çatır çatır cevabını ver. He etkileniyor insan illa ki, özellikle anne olduktan sonra travmalar açığa çıkıyor lakin oturup üzülme bunlar için. "sana ne", "size ne" hayat kurtaran kelamlar.
Ben annemi tanıyorum mesela. Bencil ve çoğu zaman cahil bir kadındır. Cahilliği bilgisizlikten değil. Nerede nasıl davranması gerektiğini bilmemesinden. Sen de anneni tanı ve kabul et. Sınırlarını çiz, üzüldüğün noktada o sınırları hatırlat annene.
3 yil once panik atak icin tedaviye baslamistim. Her sey guzel gidiyordu. Sonra akrabalar bana kotuluk yaptilar 
