Biraz dert anlatmak istedim kızlar anlatacak kimsem yok ben evin tek çocuğuyum başkada kardeşim yok kendimi bildim bileli annem beni ömrü billah aşağıladı yani ben onı hiçbir zaman memnun edemedim küçüklükten beridir sürekli beni başkalarıyla kuzenlerimle,herkesle kıyasladı ona göre hep onlar iyi ben sürekli tembelim beceriksizim ben bir şey bilmem felan evlendim bir çocuk annesi oldum hiçbirşey değişmedi kayınvalidemle kavga etsem gelip anlatıyorum sürekli ona hak veriyor yanlışlıkla oğlum elimden kaydı son anda kurtardım işte herkes anne olunca böyle felan oluyor dedi neden beni hiç sevmedi anlam veremiyorum bir kere bile olsun beni öpmemiştir başımı okşamamıştır ben öpmek için yaklaşmışta olsam hep iterdi beni onu hiç memnun edemedim ki ben üff paylaşasım geldi artık çok yoruldum bilmiyorum insan evladına bunu yapar mı merak ediyorum bazen acaba evlatlık mıyım diye öyle olduğunu bilsem belki bu kadar canım yanmazdı