- 9 Ağustos 2017
- 20
- 8
- 1
- 32
- Konu Sahibi limonlukek13
-
- #1
Arkadaşlar yine ben.
Gecenin bu saatinde uyuyamadım ve size yazmak istedim çünkü anlatabileceğim kimse yok diyebilirim.Annemi ve babamı çok ani bir kazada kaybettim ve daha bir ay bile olmadı.Onların eksikliğini o kadar fazla hissediyorum ki.
Bir kazada ailemi kaybettim ben resmen.Aileme hayırlı bir evlat olamadım diye korkuyorum.Sevgimi hissettiremedim hiçbir zaman.Küçük bir erkek kardeşim var,abimle beraber bakıyoruz ona,kendimden çok onun için üzülüyorum inanın.Sevgilim var akrabalarımdan daha çok desteğini gördüm şu günlerde.Normalde bu aylarda nişanımız olur diye planlamıştık ama ben şu sıralar hiçbir eğlenceli aktivite olsun istemiyorum...Bu sebeple erteleyebildiğim kadar ertelemek istiyorum.Sevgilim bir şey demese de annesi bu duruma bozulmuş anlaşılan ama her neyse..Onu takacak halim yok bu durumda.
Sizden isteğim annesini/babasını ya da benim gibi her ikisini kaybetmişler varsa aranızda,ilk aylarının nasıl geçtiğini bana anlatabilir mi?Nedense bu saatlerde kendimi çok yalnız ve bitkin hissediyorum.Lütfen bana yardımcı olun.Ve ben duygularımı pek dışarı vuran biri değilimdir,sizce annemle babam şuan benim ne kadar üzüldüğümden haberdar mıdır ya da biliyorum garip duracak ama annemle babam sizce bana haklarını helal etmişlerdir değil mi?
Evet onların evladıyım ama işte annem ve babam gibi meleklere layık bir evlat olamadım hiçbir zaman.Hatta problemli bir ergenlik çağımla annemi çok üzdüğüm ağlattığım bile olmuştu..Şimdi hem vicdan azabım,hem gelecek kaygım,hem ilişki sorunum var.Bana yardımcı olun lütfenn
Gecenin bu saatinde uyuyamadım ve size yazmak istedim çünkü anlatabileceğim kimse yok diyebilirim.Annemi ve babamı çok ani bir kazada kaybettim ve daha bir ay bile olmadı.Onların eksikliğini o kadar fazla hissediyorum ki.
Bir kazada ailemi kaybettim ben resmen.Aileme hayırlı bir evlat olamadım diye korkuyorum.Sevgimi hissettiremedim hiçbir zaman.Küçük bir erkek kardeşim var,abimle beraber bakıyoruz ona,kendimden çok onun için üzülüyorum inanın.Sevgilim var akrabalarımdan daha çok desteğini gördüm şu günlerde.Normalde bu aylarda nişanımız olur diye planlamıştık ama ben şu sıralar hiçbir eğlenceli aktivite olsun istemiyorum...Bu sebeple erteleyebildiğim kadar ertelemek istiyorum.Sevgilim bir şey demese de annesi bu duruma bozulmuş anlaşılan ama her neyse..Onu takacak halim yok bu durumda.
Sizden isteğim annesini/babasını ya da benim gibi her ikisini kaybetmişler varsa aranızda,ilk aylarının nasıl geçtiğini bana anlatabilir mi?Nedense bu saatlerde kendimi çok yalnız ve bitkin hissediyorum.Lütfen bana yardımcı olun.Ve ben duygularımı pek dışarı vuran biri değilimdir,sizce annemle babam şuan benim ne kadar üzüldüğümden haberdar mıdır ya da biliyorum garip duracak ama annemle babam sizce bana haklarını helal etmişlerdir değil mi?
Evet onların evladıyım ama işte annem ve babam gibi meleklere layık bir evlat olamadım hiçbir zaman.Hatta problemli bir ergenlik çağımla annemi çok üzdüğüm ağlattığım bile olmuştu..Şimdi hem vicdan azabım,hem gelecek kaygım,hem ilişki sorunum var.Bana yardımcı olun lütfenn