Anneme çok kırgınım bir yanım eksik gibi

Mrv252525

Üye
Kayıtlı Üye
26 Ekim 2021
84
23
29
Arkadaşlar temmuzda 3 yıllık evli olacağım. Evlendikten 3 ay sonra gene kaldım ve kimyasal olup düşük yaptım anneme söyledim o da birşey olmaz daha yenisin yine olur hemen olmadığına sevindi diye geçiştirdi. Bende o günden sonra hiçbir şeyimi anneme demedim. O günden sonra 2 kez daha kimyasal gebelik geçirdim ve söylemedim. Şimdi de annem bir kere bile olsun sormadı ki bir sorun mu var ya da yanındayım derdin ne diye sormadı. Bugün bir aile günümüz vardı orada birinin bebeğine küçük misafirimizin cinsiyeti nedir başka birine hadi sende yap geç kalma diye şeyler söyledi. Ben ortama girince sustu. Yaa evet beni sıkboğaz edip sormasını istemem ama anneminde benimle ilgilenmesini usulüne uygun sormasını beni yalnız bırakmasını istemem. Öyle kırgınım ki. Bebeğim olmuyor 1 yıldır deniyoruz 2 kimyasal gebelik geçirdim kendimi yalnız hissediyorum. İnsan annesiyle konuşamazsa ne hisseder. Öyleyim işte. Tamama ya çalışıyorum kafamdan atmak istiyorum Allaha teslim oldum. Ama annem beni öyle üzdü ki. Yani insan niye böyle yapar ki?
 
3 aylık evliyken çocuk yapmamanız mantıklı bişey aslında annenize neden alındınız bu kadar ? Anneniz artık sormuyorsa siz anlatın aklınızı okuyacak hali yok heralde kadının. Ayrıca Şuanda bebeğinizin olmama sebebi anneniz gibi anlatmışsınız. Doktora gidin mesela nasıl fikir?
 
Aaaa biz doktora gitmeyi hiç akıl edemedik yaaa sağolun bu hatırlatma için... Hanımefendi bende biliyorum 3 aylık evliyken gebelik olması doğru olmadığını... Sadece ben ilk kez bir düşük yaşadım ve korkularım vardı o esna da geçiştirilmeye değil desteğe ihtiyacım vardı... Ayrıca ben ilk seferde anneme anlattım ve ne yaptığını gördüm bir daha o muamele ile karşılaşmak istemediğim için anlatmak istemiyorum... Haa bir de bebeğimin olmama sebebini anneme bağlamıyorum. Nereden bu konuya vardınız? Yani benim duygularım hislerim düşüncelerim olması normal değil mi sizce? İlla bir sebep aramıyorum ben sadece duygularımı yazmak istedim
 
Arkadaşlar temmuzda 3 yıllık evli olacağım. Evlendikten 3 ay sonra gene kaldım ve kimyasal olup düşük yaptım anneme söyledim o da birşey olmaz daha yenisin yine olur hemen olmadığına sevindi diye geçiştirdi. Bende o günden sonra hiçbir şeyimi anneme demedim. O günden sonra 2 kez daha kimyasal gebelik geçirdim ve söylemedim. Şimdi de annem bir kere bile olsun sormadı ki bir sorun mu var ya da yanındayım derdin ne diye sormadı. Bugün bir aile günümüz vardı orada birinin bebeğine küçük misafirimizin cinsiyeti nedir başka birine hadi sende yap geç kalma diye şeyler söyledi. Ben ortama girince sustu. Yaa evet beni sıkboğaz edip sormasını istemem ama anneminde benimle ilgilenmesini usulüne uygun sormasını beni yalnız bırakmasını istemem. Öyle kırgınım ki. Bebeğim olmuyor 1 yıldır deniyoruz 2 kimyasal gebelik geçirdim kendimi yalnız hissediyorum. İnsan annesiyle konuşamazsa ne hisseder. Öyleyim işte. Tamama ya çalışıyorum kafamdan atmak istiyorum Allaha teslim oldum. Ama annem beni öyle üzdü ki. Yani insan niye böyle yapar ki?
Yalnizca bebek meselesinde mi böyle?
Bebek meselesi dışında annenizle iletişiminiz nasıl?
Hani farklı rahatsızlıklarıniz, problemleriniz veya ihtiyaçlarınız konusunda birbirinize destek oluyor ve konuşuyor musunuz?
Bu konuyu konuştuğunuzda ikinizden birinin kötü hissedebilcegini düşünüyor olma ihtimali acisindan, Sizin veya annenizin obsesif takıntıları var mı?
 
Anneler ne yaparsa çok doğru şeyler düşündükleri içindir. Başkaları duymasın diye susmuştur, sana sormasınlar diye, üzülürsün diye. Benim anneciğim de bana hiç sormazdı. Bu yüzden niye küseyim ki ona çok saçma. Anneler gerçekten hep doğrusunu düşünür benim tecrübelerim bu yönde. Boşuna kendi sıkıntılarınıza annenizi çekmeyin daha yenisiniz. Her kimyasal gebeliğe oturup ağlayacaksak oooo işimiz var!
 
Arkadaşlar temmuzda 3 yıllık evli olacağım. Evlendikten 3 ay sonra gene kaldım ve kimyasal olup düşük yaptım anneme söyledim o da birşey olmaz daha yenisin yine olur hemen olmadığına sevindi diye geçiştirdi. Bende o günden sonra hiçbir şeyimi anneme demedim. O günden sonra 2 kez daha kimyasal gebelik geçirdim ve söylemedim. Şimdi de annem bir kere bile olsun sormadı ki bir sorun mu var ya da yanındayım derdin ne diye sormadı. Bugün bir aile günümüz vardı orada birinin bebeğine küçük misafirimizin cinsiyeti nedir başka birine hadi sende yap geç kalma diye şeyler söyledi. Ben ortama girince sustu. Yaa evet beni sıkboğaz edip sormasını istemem ama anneminde benimle ilgilenmesini usulüne uygun sormasını beni yalnız bırakmasını istemem. Öyle kırgınım ki. Bebeğim olmuyor 1 yıldır deniyoruz 2 kimyasal gebelik geçirdim kendimi yalnız hissediyorum. İnsan annesiyle konuşamazsa ne hisseder. Öyleyim işte. Tamama ya çalışıyorum kafamdan atmak istiyorum Allaha teslim oldum. Ama annem beni öyle üzdü ki. Yani insan niye böyle yapar ki?
Genel olarak hayatta da böyle takıntılı bir tip mısınız, yoksa annenize bir gareziniz mi var?
 
Arkadaşlar temmuzda 3 yıllık evli olacağım. Evlendikten 3 ay sonra gene kaldım ve kimyasal olup düşük yaptım anneme söyledim o da birşey olmaz daha yenisin yine olur hemen olmadığına sevindi diye geçiştirdi. Bende o günden sonra hiçbir şeyimi anneme demedim. O günden sonra 2 kez daha kimyasal gebelik geçirdim ve söylemedim. Şimdi de annem bir kere bile olsun sormadı ki bir sorun mu var ya da yanındayım derdin ne diye sormadı. Bugün bir aile günümüz vardı orada birinin bebeğine küçük misafirimizin cinsiyeti nedir başka birine hadi sende yap geç kalma diye şeyler söyledi. Ben ortama girince sustu. Yaa evet beni sıkboğaz edip sormasını istemem ama anneminde benimle ilgilenmesini usulüne uygun sormasını beni yalnız bırakmasını istemem. Öyle kırgınım ki. Bebeğim olmuyor 1 yıldır deniyoruz 2 kimyasal gebelik geçirdim kendimi yalnız hissediyorum. İnsan annesiyle konuşamazsa ne hisseder. Öyleyim işte. Tamama ya çalışıyorum kafamdan atmak istiyorum Allaha teslim oldum. Ama annem beni öyle üzdü ki. Yani insan niye böyle yapar ki?
Kendi agzinizla söylüyorsunuz, artik annemle birşey paylaşmıyorum diye. Anneniz de sizin bu konuda onunla konusmamaniza saygı duyuyor demekki, konu açmıyor. Konuşmak istiyorsaniz ilk adımı siz atmalısınız çünkü mesafeyi koyan sizsiniz. Bu arada gebelikle ilgili tavsiye vereyim, bizim bir komsumuz var, bebekleri hep düşük oluyordu. Sübyan var diye okuttuktan sonra bebeği oldu. Her gebeliginde okutuyor. Şaşırtıcı ama aklınızda olsun. Belki size faydası olur.
 
Arkadaşlar temmuzda 3 yıllık evli olacağım. Evlendikten 3 ay sonra gene kaldım ve kimyasal olup düşük yaptım anneme söyledim o da birşey olmaz daha yenisin yine olur hemen olmadığına sevindi diye geçiştirdi. Bende o günden sonra hiçbir şeyimi anneme demedim. O günden sonra 2 kez daha kimyasal gebelik geçirdim ve söylemedim. Şimdi de annem bir kere bile olsun sormadı ki bir sorun mu var ya da yanındayım derdin ne diye sormadı. Bugün bir aile günümüz vardı orada birinin bebeğine küçük misafirimizin cinsiyeti nedir başka birine hadi sende yap geç kalma diye şeyler söyledi. Ben ortama girince sustu. Yaa evet beni sıkboğaz edip sormasını istemem ama anneminde benimle ilgilenmesini usulüne uygun sormasını beni yalnız bırakmasını istemem. Öyle kırgınım ki. Bebeğim olmuyor 1 yıldır deniyoruz 2 kimyasal gebelik geçirdim kendimi yalnız hissediyorum. İnsan annesiyle konuşamazsa ne hisseder. Öyleyim işte. Tamama ya çalışıyorum kafamdan atmak istiyorum Allaha teslim oldum. Ama annem beni öyle üzdü ki. Yani insan niye böyle yapar ki?
Çok abartmışsınız,düşük olunca aman aman ne destek beklenir ki.Benim de oldu ,kimsenin haberi yoktu, ertesi gün işe gittim.
 
Kimyasal gebelik mi geçirdiniz, düşük mü yaptınız? İkisi tamamen farklı şeyler çünkü.

Bence annenize haksızlık ediyorsunuz, kadın sizi üzüp yaralamamak adına üstelemiyor. Durduğunuz yerde kurulmak yerine, açıkça duygularınızı anlatırsanız sanki daha rahat edersiniz. Şu an bebek sahibi olamamanın tüm kızgınlığını annenize yöneltmişsiniz.
 
Arkadaşlar temmuzda 3 yıllık evli olacağım. Evlendikten 3 ay sonra gene kaldım ve kimyasal olup düşük yaptım anneme söyledim o da birşey olmaz daha yenisin yine olur hemen olmadığına sevindi diye geçiştirdi. Bende o günden sonra hiçbir şeyimi anneme demedim. O günden sonra 2 kez daha kimyasal gebelik geçirdim ve söylemedim. Şimdi de annem bir kere bile olsun sormadı ki bir sorun mu var ya da yanındayım derdin ne diye sormadı. Bugün bir aile günümüz vardı orada birinin bebeğine küçük misafirimizin cinsiyeti nedir başka birine hadi sende yap geç kalma diye şeyler söyledi. Ben ortama girince sustu. Yaa evet beni sıkboğaz edip sormasını istemem ama anneminde benimle ilgilenmesini usulüne uygun sormasını beni yalnız bırakmasını istemem. Öyle kırgınım ki. Bebeğim olmuyor 1 yıldır deniyoruz 2 kimyasal gebelik geçirdim kendimi yalnız hissediyorum. İnsan annesiyle konuşamazsa ne hisseder. Öyleyim işte. Tamama ya çalışıyorum kafamdan atmak istiyorum Allaha teslim oldum. Ama annem beni öyle üzdü ki. Yani insan niye böyle yapar ki?

Abartmasanız mı ben de kimyasal geçirdim kimseye de söylemedim.
Hatta bir tane kimyasalım neredeyse dış gebeliğe doğru gidiyordu iğnesi oluyormuş o yapılacaktı anneme son dakika söyledim onu da olur da ameliyat vs durum olursa kadın endişe etmesin diye.
Hatta doktorum bazen kimyasal gebelikte kadın fark etmiyormuş bile normal regl oldum deyip hayatına devam ediyormuş

Evlenip 3 ayda hamile kalınmasına kadın çok mantıklı tepki vermiş.
Doktora gidip kan testi ya da kadın doğuma gidip gerekli muayeneleri yaptırdınız mı?
 
Oncelikle Allah bir an once kucaginizi doldursun.

Cocugunuz olamadigi icin yasadiginiz buhran sebebiyle annenizi suçluyorsunuz büyük ihtimalle. Ama emin olun boyle olur olmaz seylere takilip, uzulerek cocugunuzun olmasina engel de oluyorsunuz.

Bu arada yanlis yorumlamadiysam 3 kimyasal gebelik var, doktor ne diyor bu duruma?

Kv ilgileniyor mu?
 
Kendi agzinizla söylüyorsunuz, artik annemle birşey paylaşmıyorum diye. Anneniz de sizin bu konuda onunla konusmamaniza saygı duyuyor demekki, konu açmıyor. Konuşmak istiyorsaniz ilk adımı siz atmalısınız çünkü mesafeyi koyan sizsiniz. Bu arada gebelikle ilgili tavsiye vereyim, bizim bir komsumuz var, bebekleri hep düşük oluyordu. Sübyan var diye okuttuktan sonra bebeği oldu. Her gebeliginde okutuyor. Şaşırtıcı ama aklınızda olsun. Belki size faydası olur.
Sübyan var diye okutmak ne demek anlayamadım demek istediğinizi kusurw bakmayın lütfen. Evet belki de
 
Oncelikle Allah bir an once kucaginizi doldursun.

Cocugunuz olamadigi icin yasadiginiz buhran sebebiyle annenizi suçluyorsunuz büyük ihtimalle. Ama emin olun boyle olur olmaz seylere takilip, uzulerek cocugunuzun olmasina engel de oluyorsunuz.

Bu arada yanlis yorumlamadiysam 3 kimyasal gebelik var, doktor ne diyor bu duruma?

Kv ilgileniyor mu?
Öncelikle böyle naif ve anlayışlı bir yorum yaptığınız için teşekkür ederim. Doktorlar eşimde morfoloji bozukluğu var ama engel değil diyorlar. Bana da kan pıhtılaşması var dediler onun içinde corasprin kullan dediler. Kullanıyorum. Kafanızdan silin atın öyle olur dediler sadece.
 
Öncelikle böyle naif ve anlayışlı bir yorum yaptığınız için teşekkür ederim. Doktorlar eşimde morfoloji bozukluğu var ama engel değil diyorlar. Bana da kan pıhtılaşması var dediler onun içinde corasprin kullan dediler. Kullanıyorum. Kafanızdan silin atın öyle olur dediler sadece.

Hic olur mu oyle sey, gebelik oncesi sonrasiyla insani allak bullak eden birsey, cok normal boyle karmasalar yasamaniz, merak etmeyin duzelecek ama 🧿
 
X