Annemi Çok Özlüyorum.

Biti Zdrava

Allah'ın İzniyle Atanacağım İnşallah
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
20 Mart 2015
2.261
1.932
133
29
24 yaşındayım 3 yaşında annemi kaybettim annem yaşasaydı 58 yaşında olacaktı 37 yaşında hayatını kaybetti.Seneye mezun olacağım ve annem benim en büyük mutluluğumu göremeyecek, bu sevincimi onunla paylaşamayacağım.Yaz okulu başlarken onun mezarına gittim ve anneme dinlemese bile içimi döktüm ve şükür ki yaz okulunda ve şimdi notlarım yüksek.Annem bu işlere önem veren kadınmış etrafımdan dinlediğim kadarıyla.Mezarına gitmek istemiyorum gitsem de tek başıma gitmek istiyorum çünkü ağlıyorum artık rüyalarıma da girmiyor en son 3 yıl önce girdi ve sanki biri öperek uyandırdı beni halbuki evde tek başımaydım.Normalde bu konuları yansıtmayı sevmiyorum ama son zamanlarda özlemim arttı.Keşke beni doğurmayı kabul etmeseydi diyordum....Çünkü bu annemin hayatına mal oldu.....
 
Sizin doğumunuz neden annenizin hayatına mal olsun ki? İnançlı bir insansaniz ömür denen bir sermaye vardır ve o bittiğinde ölüm sebebi sadece vesiledir.
Annenize layık bir evlat olmaya çalışın. Çünkü bir ömrü daha olsa her ne pahasına olursa olsun sizi dogururdu bence.
 
Sizin doğumunuz neden annenizin hayatına mal olsun ki? İnançlı bir insansaniz ömür denen bir sermaye vardır ve o bittiğinde ölüm sebebi sadece vesiledir.
Annenize layık bir evlat olmaya çalışın. Çünkü bir ömrü daha olsa her ne pahasına olursa olsun sizi dogururdu bence.
Kanserden kaybettik.Riskli bir gebelik geçirmiş bana anlatılan bu.Bende öyle düşünüyorum ama keşke kendisi sağlıklı olsaydı ben olmasam da olurdu.
 
Ona bol bol dua edin inşaallah cennetinde kavuştursun Rabbimiz sizi ❤️ Mekanı cennet olsun..
Sizinle alakası kısmını anlamadım ama lütfen bu düşünceyi çıkarın aklinizdan.
 
Kanserden kaybettik.Riskli bir gebelik geçirmiş bana anlatılan bu.Bende öyle düşünüyorum ama keşke kendisi sağlıklı olsaydı ben olmasam da olurdu.
Dediğim gibi ona verilen ömrün sonuna gelmiş, kanser vesilesi yalnızca. Ben de bebeğimi kaybettim, kalbi durdu karnımda. Ama riskli dahi olsa Allah'a tevekkül edip yine de onu doğururdum, o yüzden böyle düşünmeyin.
 
Her insana biçilen bi ömür var. Kendinizi neden suçlu hissediyorsunuz? Sen olsan da olmasan da ömrü o kadarmış zaten. Allah rahmet eylesin. Annene layık bi evlat olmak olsun mücadelen hep. Git konuş. Hatta gitmene bile gerek yok kabrine. Zaten hep seninledir.
Bende bebeğim olunca önce babamı ziyaret edicem. Görmesini çok isterdim çünkü.
 
Ben doğmadan babamı kaybettim, evet aynı his bendede var ve gerçekten inanıyorum.esim dahi kalbimi kirsa başına bişi gelir .ve eve dönünce kalbini kırdım böyle oldu der o bile inanıyor .mekanları cennet olsun inşallah.hic baba kelimesini kullamamanin acısı da bende hiç azalmıyor.
 
Gözlerim doldu... Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun inşallah 🙏🏻 Annelik çok farklı bir duygu, oğlum için hiç düşünmem canımı veririm, yeterki iyi olsun o. O yüzden sizde keşke ben olmasaydım şeklinde düşünmeyin. Emin olun anneniz gönlü rahat gitmiştir.
 
Nerdeyse bebekken kaybetmişsiniz.Yüreğim acıdı acınızdan. Rabbim sabrınıza sabır katsın.İnşirah suresi okuyun.Kalbe ferahlık verir inşallah.
 
24 yaşındayım 3 yaşında annemi kaybettim annem yaşasaydı 58 yaşında olacaktı 37 yaşında hayatını kaybetti.Seneye mezun olacağım ve annem benim en büyük mutluluğumu göremeyecek, bu sevincimi onunla paylaşamayacağım.Yaz okulu başlarken onun mezarına gittim ve anneme dinlemese bile içimi döktüm ve şükür ki yaz okulunda ve şimdi notlarım yüksek.Annem bu işlere önem veren kadınmış etrafımdan dinlediğim kadarıyla.Mezarına gitmek istemiyorum gitsem de tek başıma gitmek istiyorum çünkü ağlıyorum artık rüyalarıma da girmiyor en son 3 yıl önce girdi ve sanki biri öperek uyandırdı beni halbuki evde tek başımaydım.Normalde bu konuları yansıtmayı sevmiyorum ama son zamanlarda özlemim arttı.Keşke beni doğurmayı kabul etmeseydi diyordum....Çünkü bu annemin hayatına mal oldu.....
ah canım benim..Bende annemi kaybettim aynı yaştayız seni çok iyi anlıyorum..
 
Benim annem ölmedi ama görüşmüyoruz. Bizi bırakıp gitti. Bir de erkek kardeşim var. Biricik, boynu bükük de bir babam..
Mezuniyetimde kep attıktan sonra herkes ailesinin yanına koşunca ben ortada öylece kalmıştım.
Evleneceğim adamla tanıştım, anneme heyecanla anlatamadım.
Kınamda asla ağlamama sebep olacak şarkı açtırmadım. Hiç de ağlamadım.
Evlendim bilmediğim yemekleri anneme soramadım, özel problemlerimi annemle paylaşamadım.
Kayınvalidem eşimi bebek gibi severken ben hep kenardaydım.
Şimdi eğer kucağıma alabilirsem bir bebeğim olacak. İnşallah o günleri görebilirim Allah izin verirse. Ve benim doğumumda da annem olmayacak...
ve ben bunları yazarken annem hayatta.
Bir kızım olsa benim annemle yaşayamadıklarımı ben onunla yaşasam diye dua ediyorum.
Konunu okurken boğazıma bir şey oturdu, bunları yazarken de gözlerimden taşıyor.
Allah rahmet eylesin annene ama bazen keşke bir mezarı olsaydı da gidip başında ağlasaydım, annen nerde? niye gelmedi? niye görüşmüyorsunuz sorularına sadece öldü diyebilseydim...
 
Dediğim gibi ona verilen ömrün sonuna gelmiş, kanser vesilesi yalnızca. Ben de bebeğimi kaybettim, kalbi durdu karnımda. Ama riskli dahi olsa Allah'a tevekkül edip yine de onu doğururdum, o yüzden böyle düşünmeyin.
Size de çok geçmiş olsun. :(
 
Benim annem ölmedi ama görüşmüyoruz. Bizi bırakıp gitti. Bir de erkek kardeşim var. Biricik, boynu bükük de bir babam..
Mezuniyetimde kep attıktan sonra herkes ailesinin yanına koşunca ben ortada öylece kalmıştım.
Evleneceğim adamla tanıştım, anneme heyecanla anlatamadım.
Kınamda asla ağlamama sebep olacak şarkı açtırmadım. Hiç de ağlamadım.
Evlendim bilmediğim yemekleri anneme soramadım, özel problemlerimi annemle paylaşamadım.
Kayınvalidem eşimi bebek gibi severken ben hep kenardaydım.
Şimdi eğer kucağıma alabilirsem bir bebeğim olacak. İnşallah o günleri görebilirim Allah izin verirse. Ve benim doğumumda da annem olmayacak...
ve ben bunları yazarken annem hayatta.
Bir kızım olsa benim annemle yaşayamadıklarımı ben onunla yaşasam diye dua ediyorum.
Konunu okurken boğazıma bir şey oturdu, bunları yazarken de gözlerimden taşıyor.
Allah rahmet eylesin annene ama bazen keşke bir mezarı olsaydı da gidip başında ağlasaydım, annen nerde? niye gelmedi? niye görüşmüyorsunuz sorularına sadece öldü diyebilseydim...
Çok özür dilerim sizi bu kadar üzdüysem barışamayacak kadar kötü mü durumlar?
 
Önceden zor geliyordu söylemesi, şimdi alıştım :)
Babamı senelerce bizim de gözümüzün içine baka baka aldatmış. Hem de kaç kere bizim evimizde...
Affedilir basit bir durum değil.Umarım düzelmiştir şimdi.
 
Back
X