Ben ve eltimle yaşadığım durum geldi aklıma.eltimin kızı 8.5 yaşında.süs biberi gibi bir köşede oturur,ne denirse yapar, oynamaz ,koşmaz (yani yapar da kırk yılda bir o da canı isterse) ki çocuk dediğin toplar zıplar. Çok da söz dinler.onlar için ideal çocuk
Benim çocuğum 6.5 yaşında.o da kız. .mızmız, her an oynamaya hazır,atlar, zıplar, evi dağıtır,..4.5 yaşında konuştuğu için çok huysuzdu.bizi döver,elinde ne varsa atar,ağladı mi susmak bilmez,inat bir çocuktu
Neyse,eltim 2. Ye hamileydi..bir olay sonrası ,"bu x e çeker inşallah "dedim..(x benim kızım. .)ne dese beğenirsin "dua mi ediyorsun ,beddua mi ediyorsun anlamadım" dedi..benim çocuğum kadar kötü mü dedim.

ona göre öyle..işe bak,çocuğu benimkine çekti..

birşey olduğunda "ablan hiç böyle değildi "diye başlar..
Ben çocuğumdan mennunum..süs biberi gibi çocuk istemem