Annemin omzuma yüklediği manevi yükler

Spizella · 30 Eylül 2021

annewitha .!.:
Merhaba, annemin manevi olarak bana yüklediği (belki de ben öyle hissediyorum) yük nedeniyle zor günler geçiriyorum. Babam alzheimer hastası. 2-3 yıldır bizi tanımıyor. Gün geçtikçe de kendi ihtiyaçlarını karşılama yetisi maalesef kaybetti. Bakımını annem yapıyor. Fakat her telefon konuşmamızda sürekli şikayet ediyor. Babam bazı durumlarda kolunu sıkıyor, bazen altına kaçırıyor. Her gün mutlaka bir şeyler yaşanıyor ve annem onu her aradığımda bu olumsuz şeylerden bahsediyor.
Beni güçlü görüyor ya da deşarj olmak için anlatıyor ama ben çok üzülüyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor; babamın hayatı bitti anneminki de bitti diye. Mali olarak iyi durumda bakıcı ya da bakım evi seçeneklerini sundum yanaşmıyor. Ben bakayım haftasonu gitmek istediğin bir yer varsa diyorum kabul etmiyor. Böyle olduğu için de telefon açmak ya da görüşmek içimden hiç gelmiyor. Sanki ben hiç takmıyormuşum gibi davranıyor ama çok üzülüyorum. Çok üzüldüğümü, çok etkilendiğimi kendisine söyledim. Hatta bir ara tik gibi bir şey olmuştum. Gece yattığımda bütün vücudum atıyordu. Baya yorgan falan kalkıyordu, o kadar büyük hareketler oluyordu.
Kendisi de zor günler yaşıyor, anlıyorum ama benim bir yanda babam bir yanda annem olduğu için çok üzülüyorum.
Gerçekten Allah en kötü insana bile bu hastalığı vermesin.

Geçmiş olsun bu hasta bakan kişilerin yaşadığı çok büyük bi sorun. Anneme bakan babam da böyle olmuştu. Annenizi dinlemeyin ve başta yarım gün bir bakıcı tutun. Zaten hastalık ilerledikçe baba yatağa bağımlı olacak anneniz tek başına yapamayacak. Anneniz bakıcıyı kabul etmem derse ev işleri için vs diye önce o şekilde bilsin. Yardımcı varken de yavaş yavaş dışarı çıksın anneniz. Alzheimer derneği gibi bir şeye üye ise oralarda hastalara bakım veren yakınları için psikolog görüşmeleri ya da grup terapileri oluyor ücretsiz. Babam öyle bişey gitmişti 2-3 ay ve iyi gelmişti ona. Kendi gibi hasta bakan insanlarla aynı şeyleri yaşadığını görmek, paylaşım yapmak onu biraz rahatlatmıştı.
Ama yine de çok üzgünüm ama babanızın hastalığı devam ettiği müddetçe anneniz hep size bunları anlatacak. Gündemi bu çünkü. Bir evde bakıma muhtaç bir hasta varsa o ailenin tüm bireylerinin psikolojisi mahvoluyor. Annemin hastalığı sürecinde ben de anksiyete bozukluğu yaşamıştım.
Kolaylıklar diliyorum.

turkkadini · 30 Eylül 2021

annewitha .!.:
Merhaba, annemin manevi olarak bana yüklediği (belki de ben öyle hissediyorum) yük nedeniyle zor günler geçiriyorum. Babam alzheimer hastası. 2-3 yıldır bizi tanımıyor. Gün geçtikçe de kendi ihtiyaçlarını karşılama yetisi maalesef kaybetti. Bakımını annem yapıyor. Fakat her telefon konuşmamızda sürekli şikayet ediyor. Babam bazı durumlarda kolunu sıkıyor, bazen altına kaçırıyor. Her gün mutlaka bir şeyler yaşanıyor ve annem onu her aradığımda bu olumsuz şeylerden bahsediyor.
Beni güçlü görüyor ya da deşarj olmak için anlatıyor ama ben çok üzülüyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor; babamın hayatı bitti anneminki de bitti diye. Mali olarak iyi durumda bakıcı ya da bakım evi seçeneklerini sundum yanaşmıyor. Ben bakayım haftasonu gitmek istediğin bir yer varsa diyorum kabul etmiyor. Böyle olduğu için de telefon açmak ya da görüşmek içimden hiç gelmiyor. Sanki ben hiç takmıyormuşum gibi davranıyor ama çok üzülüyorum. Çok üzüldüğümü, çok etkilendiğimi kendisine söyledim. Hatta bir ara tik gibi bir şey olmuştum. Gece yattığımda bütün vücudum atıyordu. Baya yorgan falan kalkıyordu, o kadar büyük hareketler oluyordu.
Kendisi de zor günler yaşıyor, anlıyorum ama benim bir yanda babam bir yanda annem olduğu için çok üzülüyorum.
Gerçekten Allah en kötü insana bile bu hastalığı vermesin.

Sizi cok iyi anliyorum yatana da bakana da cok zor aslinda anneniz bi destek alsa yasadiklari kolau seyler degil cunku

Annemin omzuma yüklediği manevi yükler

Ayrıntılı Düzenleme

Spizella

Realist

turkkadini

Guru

Benzer Konular