Annem hiçkimseyi beğenmiyor, sürekli herkeste bir kusur bulmaya çalışıyor.
Dün kahvaltı yaparken benim eski bir arkadaşımın konusu açıldı. Kız şu an bir Alman'la evli ve 2 aylık bebekleri var. Annem başladı "ben o kızı hiç sevmiyorum, gitti bir almanla evlendi adam iğrenc görünüyor" falan. Dedim "anne sana ne oluyor, kız beğenmiş evlenmiş sen mi beğenecektin?". Bide yüz ifadesi var anlatırken resmen midesi bulanıyor. Sanki adam değil yaratık
Birde bizim çok samimi bir komşumuz var, annemin tek yakın arkadaşı daha doğrusu. Anannem vefat ettiğinde kadın sağolsun başsağlığına gelenleri kendi evinde ağırladı, bizim eve sığmadılar hepsi birden. O derece iyiyiz yani kötü günümüzde ilk o gelir yanımıza. Annem sever eder ama kadının her hareketi gözüne batar. Yok çok yüksek sesle konuşuyo, yok çok geziyor tozuyor, birgün evde bulamazsak "kesin yine geziyordur bizimki" gibi laflar ediyor. Özenerek yemek yapar kendi kendine de birşeyler üretil çok yaratıcıdır yani, gayet de lezzetli oluyor bence. Ama benim güzel annem her zamanki gibi beğenmez hep kötüler kadının yaptıklarını, denerken bile midesi bulanıyormuş gibi bir yüz ifadesi oluşur anında.
Beğenmediği sevmediği insanlara resmen "İğrenc" kelimesini kullanıyor ya. Defalarca konuştum "anne yapma kınama kötüleme yargılama aşağılama insanları" diye, çok ayıp birşey, değil mi?
Beni yanlış anlamayın kızlar, annemi çekiştirmiyorum ama o böyle konuştukça ben sinir oluyorum
Konuşmayı kaç kez denedim ama verdiği cevap sadece "Pffh banane". Sonra yine başlıyor saymaya şu şöyle iğrenc bu böyle iğrenc.
Dün komşumuz kek yapıp getirmişti sağolsun, kadın gider gitmez çöpe bastı güzelim keki "kim yiyecek bunu" diye
Annemle nasıl konuşmalıyım kızlar, yani nasıl bir konuşma yapmalıyım ki anlasın yaptığının yanlış olduğunu?
Dün kahvaltı yaparken benim eski bir arkadaşımın konusu açıldı. Kız şu an bir Alman'la evli ve 2 aylık bebekleri var. Annem başladı "ben o kızı hiç sevmiyorum, gitti bir almanla evlendi adam iğrenc görünüyor" falan. Dedim "anne sana ne oluyor, kız beğenmiş evlenmiş sen mi beğenecektin?". Bide yüz ifadesi var anlatırken resmen midesi bulanıyor. Sanki adam değil yaratık
Birde bizim çok samimi bir komşumuz var, annemin tek yakın arkadaşı daha doğrusu. Anannem vefat ettiğinde kadın sağolsun başsağlığına gelenleri kendi evinde ağırladı, bizim eve sığmadılar hepsi birden. O derece iyiyiz yani kötü günümüzde ilk o gelir yanımıza. Annem sever eder ama kadının her hareketi gözüne batar. Yok çok yüksek sesle konuşuyo, yok çok geziyor tozuyor, birgün evde bulamazsak "kesin yine geziyordur bizimki" gibi laflar ediyor. Özenerek yemek yapar kendi kendine de birşeyler üretil çok yaratıcıdır yani, gayet de lezzetli oluyor bence. Ama benim güzel annem her zamanki gibi beğenmez hep kötüler kadının yaptıklarını, denerken bile midesi bulanıyormuş gibi bir yüz ifadesi oluşur anında.
Beğenmediği sevmediği insanlara resmen "İğrenc" kelimesini kullanıyor ya. Defalarca konuştum "anne yapma kınama kötüleme yargılama aşağılama insanları" diye, çok ayıp birşey, değil mi?
Beni yanlış anlamayın kızlar, annemi çekiştirmiyorum ama o böyle konuştukça ben sinir oluyorum
Konuşmayı kaç kez denedim ama verdiği cevap sadece "Pffh banane". Sonra yine başlıyor saymaya şu şöyle iğrenc bu böyle iğrenc.
Dün komşumuz kek yapıp getirmişti sağolsun, kadın gider gitmez çöpe bastı güzelim keki "kim yiyecek bunu" diye
Annemle nasıl konuşmalıyım kızlar, yani nasıl bir konuşma yapmalıyım ki anlasın yaptığının yanlış olduğunu?