-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anneniz kanser hastası olsa çocuk yapmaya niyetlenir misiniz?
- Konu Sahibi trustno_1
- Başlangıç Tarihi
- 8 Ocak 2015
- 6.077
- 19.082
- 448
- 10 Mart 2014
- 15.311
- 17.254
- 298
Hamile olduğumda babam kanser hastasıydı ,kemoterapi bitmiş durumu da iyiydi.Akciğer kanseri idi.
Sonra hastalık tekrar nüksetti, doğumuma kadar geçen süreçte ölüm döşeğinde olmasına rağmen ailem gizledi ama anlıyordum tabi,kız kardeşlerimden biri durumunu çıtlattı ve ben doğum yaptıktan(sezeryan) 20 gün sonra gidip gördüm,son günleriydi ve hastaneden eve gelirken yolda vefat etti.Sütüm kesildi, üzüntü ve yas içinde lohusalığım geçti.Bilemiyorum bunlarla karşılaşmama garantiniz yok,karşılaşma garantiniz de ,ne olacaksa da önüne geçemiyeceğinize göre!
Sonra hastalık tekrar nüksetti, doğumuma kadar geçen süreçte ölüm döşeğinde olmasına rağmen ailem gizledi ama anlıyordum tabi,kız kardeşlerimden biri durumunu çıtlattı ve ben doğum yaptıktan(sezeryan) 20 gün sonra gidip gördüm,son günleriydi ve hastaneden eve gelirken yolda vefat etti.Sütüm kesildi, üzüntü ve yas içinde lohusalığım geçti.Bilemiyorum bunlarla karşılaşmama garantiniz yok,karşılaşma garantiniz de ,ne olacaksa da önüne geçemiyeceğinize göre!
- 8 Ağustos 2014
- 1.894
- 3.443
- 158
Merhaba.
Rahmetli annem kanserdi ve ben de yeni evliydim. Hastalığının kanser olduğu ortaya çıkmadan az zaman önce, bir torunum olsun artık kızım demişti. Yaşasaydi, bu ilk torunu olacaktı. Annem beni bu fikre alıştırmaya kalmadan, karaciğer kanseri olduğu ortaya çıktı. son anına kadar kardeslerimle baktık. Hep yanındaydım. Evlilik vb tamamen gitmişti aklımdan. Öyle büyük bir moral bozukluğu, stres ki bu, yemek yiyemiyorsunuz. yemek bile suçlu hissettiriyor insanı. Değil çocuk yapmak, onunla uğraşmak. O stres ve üzüntü içinde, insan yemekten içmekten kesiliyor, sütü zaten olmaz diye düşünüyorum. Ben de öyle olurdu en azından. Bir de torununu görüp, ondan ayrılacağını bilmek daha çok koyar insana. Yanımızda yatan başka bir kanser hastası bayanın torunu vardı ama hastaneye girmesi yasaktı. Kadın torun hasretiyle gitti. O daha acı. Yine de siz bilirsiniz tabii. Annenize şifalar diliyorum.
Rahmetli annem kanserdi ve ben de yeni evliydim. Hastalığının kanser olduğu ortaya çıkmadan az zaman önce, bir torunum olsun artık kızım demişti. Yaşasaydi, bu ilk torunu olacaktı. Annem beni bu fikre alıştırmaya kalmadan, karaciğer kanseri olduğu ortaya çıktı. son anına kadar kardeslerimle baktık. Hep yanındaydım. Evlilik vb tamamen gitmişti aklımdan. Öyle büyük bir moral bozukluğu, stres ki bu, yemek yiyemiyorsunuz. yemek bile suçlu hissettiriyor insanı. Değil çocuk yapmak, onunla uğraşmak. O stres ve üzüntü içinde, insan yemekten içmekten kesiliyor, sütü zaten olmaz diye düşünüyorum. Ben de öyle olurdu en azından. Bir de torununu görüp, ondan ayrılacağını bilmek daha çok koyar insana. Yanımızda yatan başka bir kanser hastası bayanın torunu vardı ama hastaneye girmesi yasaktı. Kadın torun hasretiyle gitti. O daha acı. Yine de siz bilirsiniz tabii. Annenize şifalar diliyorum.
- 10 Mayıs 2011
- 1.805
- 1.719
- 133
- 8 Ağustos 2014
- 1.894
- 3.443
- 158
Hanımlar, moral olur, keyif alır diyorsunuz iyi güzel ama, eğer arkadaşımız birebir kendi ilgilenecekse, hadi diyelim çok iyi bir hamilelik geçirdi, annesine koşturdu, bebek doğunca bakimini ve anne bakımını ikisi bir arada nasıl yürütecek?
Kanser hastaları, sesli ortamı sevmezler, uyuyup dinlenmek isterler, bebek ağlama sesi onları strese sokar. Stres kanserin birinci dostu zaten. Birinden biri mutlaka Aksar. İkisine birden hakkıyla bakamazsiniz. İkisi içinde vicdan azabı duyarsınız.
Kanser hastaları, sesli ortamı sevmezler, uyuyup dinlenmek isterler, bebek ağlama sesi onları strese sokar. Stres kanserin birinci dostu zaten. Birinden biri mutlaka Aksar. İkisine birden hakkıyla bakamazsiniz. İkisi içinde vicdan azabı duyarsınız.
- 8 Ocak 2015
- 6.077
- 19.082
- 448
- 20 Aralık 2017
- 9.801
- 32.022
- 548
Konu sahibi yaşadığın cok zor bir durum,Allah yardımcın olsun. Ben yorumunda bulunurken kemoterapi sürecinde sizin ilaclar nedeni ile annenize yanasamiyabileceginizi düşünmedim.Tek düşündüğüm olurda anneniz bu evrede yine bakıma ihtiyaç duyarak 3/4 yıl daha yaşarsa (duamiz annenizin iyi olmasından yana tabi ki) mutlu olmanizin yaninda çocuk sahibi olmanız engellenmiş gibi hissedip bu duygular arasında savrulabileceginiz di.
hayir
Dogumuma 1 ay kala anneme kanser teshisi kondu ne ben onun yaninda olabildim ne o benim cok kotu gunlerdi cocugu her zaman yapabilirsiniz anneniz bir daha geri gelmez
- 20 Ekim 2016
- 63
- 181
- 13
Ben annemi kanserden kaybettim 2013 de ve nikahım olacaktı annem de görsün diye tarihte belliydi nikahımdan 2 ay önce annemi kaybettim ve evlendim. 25 yaşındaydım.. Psikolojik tramvası o kadar büyük ki atlatması 3 yıl sürdü 3 yıl sonra kendimi topladım ve anne olmaya karar verdim şimdi 30 yaşındayım 8,5 aylık ikizlerim var. İyi düşün karar senin sen kendini iyi hissedeceksen annene de iyi geleceğini düşünüyorsan Bebek haberinin yap tabi belki Bebek de senin de psikolojine iyi gelir ama hasta bakmak zor gerçekten ve bu kişi annemse eğer onun yüzüne hastalığını belli etmeden moralle bakmak çok daha zor rabbim hiç bir evlada bunu yaşatmasın
(
(
- 24 Ocak 2014
- 16.691
- 9.719
- 248
- 32
Hamileyken ya da Doğumdan sonra bebeğiniz ile anneniz yanında duramazsınız (kemoterapi, radyoterapi, pet çekimi vs zararları nedeniyle)
Böyle bir üzüntü içinde hamilelik, lohusalık geçirmek bana çok mantıklı gelmiyor
Annenize odaklanın derim, bebek sahibi olduktan sonra wc ye gidemeyecek bir bardak su içemeyeceksiniz
Böyle bir üzüntü içinde hamilelik, lohusalık geçirmek bana çok mantıklı gelmiyor
Annenize odaklanın derim, bebek sahibi olduktan sonra wc ye gidemeyecek bir bardak su içemeyeceksiniz
- 26 Eylül 2011
- 1.213
- 2.537
- 333
- 23 Mart 2017
- 2.541
- 4.827
- 63
Annem genç ve sağlıklı çok şükür
Ama arkadaşım annesini kaybetti annem yaşlarındaydı
Ve ben o ay hamile kalmaya karar verdim
Bir hafta sonra doğumum
Ben annem babam hayatta iken istedim ki torunları onları onlar torunlarını görsünler
Pişman değilim
Belki annenize de çok iyi gelecek bilemezsiniz
Bizimkiler bu haberi duyunca mutluluktan aglamislardi
Ama arkadaşım annesini kaybetti annem yaşlarındaydı
Ve ben o ay hamile kalmaya karar verdim
Bir hafta sonra doğumum
Ben annem babam hayatta iken istedim ki torunları onları onlar torunlarını görsünler
Pişman değilim
Belki annenize de çok iyi gelecek bilemezsiniz
Bizimkiler bu haberi duyunca mutluluktan aglamislardi
Benzer Konular
