Merhaba bunu sinirden elim titreye titreye yaziyorum belki yanlislarim olabilir simdidrn kusura bakmayin.
2 seneden fazladir bir iliskim var erkek arkadasim benden 3 yas buyuk ve ciddi dusunuyoruz. Kucuksun ne ciddisi diyeceksiniz ama dusunuyoruz iste.. Ailesi 2 hafta once benie tanismak icin Almanya'dan geldiler. Cok kisa gorusebildik cok saygili ve kibar davrandim o gun beni cok sevdiklerini, tam bi aile kizi oldugumu vs. soylemisler cok mutlu oldum. Bugun mesajlasiyorduk bi soru sordu annen beni istemese yine de evlenir misin? Diye bende evet cunku anne yani bu dayanamaz benimle barisirdi zaten Seni kaybetmeyi goze alamam dedim sonra bana uzun uzun ama anne bu falan dedi bende sadede gel niye uzatiyorsun dedim annesi o kizla takıl ama evlenmeni istemiyorum oraya (benim sehrim ankara) gitmeni istemiyorum bi daha. telefonda konusun demis. VE BANA NE DEDIGINE BAKIN annem ama bu nasil sozunu cignerim nasil onu gormeden yaparim dedi... ben mi cok deger vermisim yoksa hakli mi? Aksamustunden beri konusmuyoruz suan. Birlikte olmadigimiz herr gun 7/24 mesajlasiyoruz ayni saatte uyuyup uyaniyoruz benim tisortumle uyuyo ve dedigi seye bakar misiniz?
