• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annesini kaybedenler anlar

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ben annemi kaybedeli tam 3 ay oldu yedi kiz kardesiz inan benide kimse anlamiyor. Herkesin yangini farkli ates dustugu yeri yakiyor. Herkes kendi dunyasinda paylasmaya kalksam bir turlu agzima tikiyorlar tatmin olamiorun.oysa ben hep annemden konusmak istiorum. Kendi kendime onlari siıktigimi bile dusundum. Ilginc geldi onlarinda annesiydi oysa. Cok ozluorumm annemi hala kabul edemiyorum. Kalbim cok aciyor.
 
Ben de 22 yıl önce kaybettim annemi. Daha 16 yaşındayken. Hiçbirşey eskisi gibi olmuyor o acı hep kalbimizde kalıyor. Çok zor ne desem boş. Is arkadaşlarım sabah çay molasinda annelerini arayıp konuşuyorlar ya yemin ederim yıllardır lavobaya giderim hala ağlarım keskecarayacak anam olsa diye.. Cennet olsun mekanları....
 
Başınız sağolsun, netflix’te ölümden sonra yaşam belgeselini mutlaka izleyin , iyi gelecektir 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
 
Birde ben varım şükür annem var ama beni hiç anlamaz😪
 
Başınız sağolsun.cok iyi anlıyorum seni.ben de annemi kaybetmiş biri olarak.Rabbim geride kalanlarimiza ömürler versin inşallah.
 
Bende varım annesini kaybeden.36yaşındayım covid den 5ay önce vefat etti annecim.baba yok kardeş yok.Eşim ve oglumlayim şükür.Ama yüreğim yanıyor hala.samimi arkadaşlarım in anneleri sağ.okuldaki müdürüm 56yasında adam annesiyle konuşuyor telde.yüreğim sıkışıyor.yaşlar boşalıyor gözlerimden.Allah yaşayanlara uzun ömür.Vefat edenlere rahmet eylesin.Amin
 
Ben de annemi 19yaşımda kaybettim. 30 sene oluyor. Çok büyük bir acı biliyorum. O zaman bütün arkadaşlarımın annesi sağ idi. Bir keresinde yakın bir aile dostumuzun evine yatıya gitmiştim; anne kız oturuyorlar. Kızı yatak odasını bana verdi ve kendi de annesinin odasında annesiyle aynı yatağa yattı. Nasıl kıskandığımı hiç unutamam. Annesi sağ olan yetişkinlere bakıp "bunlar hayatın kaç bucak olduğunu hiç görmemiş, yarı çocuk bunlar" diyordum. Bu negatif duygular ben evlendikten sonra büyük ölçüde azaldı ama neler hissettiğinizi anlıyorum. Bu duyguları yaşayabilirsiniz ama bunlara çok odaklanmayın; hepimizin er geç gideceği yer... Annenizin mekanı cennet olsun.
 
Ben de annemi ani bir sebepten dolayi kaybedeli iki sene oluyor. Hastaneye kaldırıldığını öğrendiğim zaman kötü bir şey olmuş olabileceğini anneme konduramadim ama içimde buyuk bir sıkıntı ile hastaneye koştum . Son defa görmek bile kısmet olmadı o an. O gece onu orada, o soğuk odada bırakıp gelmek dünyanın en zor şeyiydi. İnsan gerçekten kaç yaşında olursa olsun annesine ihtiyaç duyuyor çünkü bu hayatta sizi koşulsuz şartsız seven, dinleyen, destek olan, elinizden tutan yegane kişi o. Ben de dışarı yansıtmıyorum acimi çünkü başkasına aynı şeyi ifade etmiyor benim derdim, acım. Isyerinde öğlen aralarında Ben de arkadaşlarımın telefon konuşmalarını duyunca hüzünleniyorum. Sizi inanın çok iyi anlıyorum, insan annesinin artık yanında olmadığını anlayınca olgunlaşıp büyüyor, her konuda başınızın çaresine bakmak zorunda kalıyorsunuz.. Ölümün ne kadar kötü bir şey olduğunu Ben öyle anladım, kesinlikle hiçbir şeyin telafisi olmuyor ve ne yaşadıysa insan onunla kaliveriyorsunuz.. Hiçbir güzel olay tam anlamıyla mutlu etmiyor çünkü annenizle paylasamiyorsunuz.. Acısı kesinlikle geçmiyor, hep aklımda 'annem yanımda olsaydı.. ' şeklinde düşünceler var.. Rüyalarıma girerse ne mutlu diyorum, artik rüyalardan medet umuyor insan. Çok uzattım ama Allah tum annelerin mekanını cennet eylesin, basinizsag olsun, Rabbım dayanma gücü versin. Çocuklarımız için anneleri olarak aynı öneme sahibiz ve onlara tutunacağız artık.. Rabbım yardımcımız olsun
 
Bende varım annesini kaybeden.36yaşındayım covid den 5ay önce vefat etti annecim.baba yok kardeş yok.Eşim ve oglumlayim şükür.Ama yüreğim yanıyor hala.samimi arkadaşlarım in anneleri sağ.okuldaki müdürüm 56yasında adam annesiyle konuşuyor telde.yüreğim sıkışıyor.yaşlar boşalıyor gözlerimden.Allah yaşayanlara uzun ömür.Vefat edenlere rahmet eylesin.Amin
Malesef bende daha çok yeni bir ay bile olmadı annemi kaybedeli.brnde sizin gibi covid den kaybettim bir an olsun aklımdan çıkmıyor nasıl alışacağım annesizlige bilmiyorum 😢 yaşım 36 sizin gibi bende etrafımda bir sürü çok yaşlı insan var neden benim annem diyorum bazen 68 yaşındaydı.ölum bu hayatın kaçınılmaz sonu bu hepimizin gideceği yer aynı ama böyle olmalıydı diyorym bazen yoğun bakımda yeni vefat ettiğinde son birkez göremedik birbirimizi dünya gözüyle.içim yaniyor.Allah mekanlarıni cennet eylesin nur içinde yatsinlar.bizlerede rabbim sabır versin 😢😢
 
Allah rahmet eylesin tüm yakinlarini kaybedenlere sabır diliyorum.
Bende annemi kaybedeli 13 gün sonra 1 yıl olacak.
Bende annesi olanlara cok ozeniyorum.
Ozellikle cocuklarim icin anneannelerini tanımalarini cok isterdim.
Oglum hatirlar mi bilmiyorum 5 yasindaydi ama kizim daha 4 gunluktu.
Bazen diyorum sadece gelsin bir kahve icelim karsilikli koklayayim bir kez daha..
Ruyalarima geliyor gitmem lazim deyip gidiyor nolur diyorum kal diyorum az daha kal yok diyor ve gidiyor cok ozledim bende..
 
Merhaba bayanlar,
20 sene oldu annemi kaybedeli. Ama kesinlikle acısi gitmiyor. Sadece alışılıyor. Koca koca kadınları görüyorum annesi hattâ ananesi bile yaninda. O kadar canım aciyorki. Iki abim var ama onlar kendi hayat kavgasinda. Ablam yada kız kardeşim olsaydı belki anlardık birbirimizi. Eşim ve oğlum canlarım tabi onlar var ama beni bu anlamda anlayacak biri yok malesef. Ah kızlar bu acıyı bu yalnızlığı allah kimseye vermesin. Zaman zaman aklıma gelince böyle hüzünleniyorum işte. Çaresi yok malesef. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
😥😥
 
Bu başlığa girmemek için direndim aslında.
Tam 30 yıl oldu annemi kaybedeli, sadece 6 yaşındaydım, 3 kız kardeş kaldık.
Çocuksun sokakta oynuyor oyalanuyorsun. Ya da ölümün ne demek olduğunu tam kavrayamiyorsun.
En büyükleri de ben olunca başka bir sorumluluk bindi üzerime.yillarca.
Geçen sene de ikizim gibi olan kız kardeşimi kaybettim. Akıl baki iken yaşadığın birinci dereceden kaybın tarifi yok.
Yarım gitti, kolum kanadım gitti, sanki ilk evladim gitti. Canım gitti.
Yaw bne niye girdim bu başlığa.
Rahmet olsun annenize...
 
Bu başlığa girmemek için direndim aslında.
Tam 30 yıl oldu annemi kaybedeli, sadece 6 yaşındaydım, 3 kız kardeş kaldık.
Çocuksun sokakta oynuyor oyalanuyorsun. Ya da ölümün ne demek olduğunu tam kavrayamiyorsun.
En büyükleri de ben olunca başka bir sorumluluk bindi üzerime.yillarca.
Geçen sene de ikizim gibi olan kız kardeşimi kaybettim. Akıl baki iken yaşadığın birinci dereceden kaybın tarifi yok.
Yarım gitti, kolum kanadım gitti, sanki ilk evladim gitti. Canım gitti.
Yaw bne niye girdim bu başlığa.
Rahmet olsun annenize...
Nasil sarilasim geldi size. Basiniz sagolsun, keske ölümleri, hastaliklari, acilari yok edebilsek dünyadan.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X