Herkese iyi akşamlar.. paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada yazıyorum benimle benzer durumu yaşayanlar ya da dışarıdan bir göz için.. biraz uzun olacak ama hayatımda hiç bu kadar bunalmamıştım.
annemle arada problemler yaşadığımız, bazen çok iyi anlaştığımız bir ilişkimiz var. Ancak genel olarak kendisi problematik bir insan. Şu anda yaşadığımız krizse beni çıldırtacak düzeyde
3 ay önce doğum yaptım ve kızım yoğun bakımda kaldı. Taburculuk sonrası annem bana yardım için bizimle kalıyordu, gerçekten de ev işlerinde aşırı pratiktir, hızlıdır. Yemek ve temizlikte çok iyidir. bu dönemde misafir kabul etmedik ve bazı kurallar koyduk onlardan biri de öpme mevzusuydu. Annem bebeği öpmemesi gerektiğini bir türlü kabullenemedi. Eve getirdiğimiz ilk gün bebeğin karşısında maşallah tü tü tü yapıp tükürünce şakayla karışık uyardık ve o gün kendini odasına kitledi, bizimle muhatap olmadı ertesi gün herşey normaldi. Ne zaman birisi telefonda arasa, bebeği öpmediğiyle alakalı laf sokuyordu. Ya da evine döndüğü zaman bizi aradığında tabi öptürmüyorsunuz gibi saçma konuşuyordu. Bir kere yanımda öptü, uyarınca da yanlışlıkşa öptüm, daha önce hiç öpmedim, sen de öpme o zaman diyip durdu. Kendisine tıbbi açıdan anlatınca anlamış gibi yapıyor ama durum hala devam ediyordu. İki hafta önce kendi evine döndüğü sırada ziyaretçi kabul edecektik ve kendi de gelmek istedi. O sabah geldi ve dudağında uçuk vardı. Şok oldum çünkü ona defalarca çok uçuk çıkardığını, uçuğun çocuk için çok tehlikeli olduğunu anlatmama rağmen umursamadan gelmiş, durumu tekrar anlatınca gitmeye karar vermişti. Açıklama olarak da aslında bildiğini ama basiretinin bağlandığını söylüyordu. Yine de bana da bulaştırma riski olmasına rağmen, bunalıyor diye maske takmadı, bari kahvaltı yapalım diye mutfakta zaman geçirmeye devam etti. Ve giderken gelecek olan akrabamızı arayıp onun da ziyaretini iptal etti.
Bu arada ben doğumdan sonra ciddi bir stres yükü yaşadım bebeğimiz hiç beklemediğimiz bir şekilde yoğun bakıma yattı, entübe edildi. Bu arada ben de yüz felci geçirdim, doğum kilomu vermeme rağmen kortizonlu ilaçlar nedeniyle hızlı bir şekilde geri aldım ve saçlarımda hiç olmadığı kadar beyaz çıktı. Evde bir gün durduk yere senin saçında ne kadar beyaz var neden oldu diye başıma dikildi. Başka bir gün uzanırken, kalk korse tak göbeğin çok diyip durdu. Tepki alınca da bişey demedim ki diye savunma yapıyordu.
Asıl olaysa 2 gün önce patlak verdi. Salonda oturup çay içiyorduk, mutfağa giderken ona da koydum. Ama ben fwrketmeden eşim ketılın altını kapamış, ben de ılık koymuş olmuşum. Çayı içtiğinde dedi ki “anneannen bize derdi ki, sokaktaki köpek adam olursa sizden de adam olur”.
Şok oldum. Eşim de şok olup kalktı ve yatak odasına gitti. Onunla eşimin yanında tartışmak istemediğim için ben de gittim.
Ertesi sabah eşim işteyken hiç birşey olmamış gibi bebeğimin altını değiştirirken geldi. Tabi konuşmuyorum, sadece kısa cevaplar veriyorum. Çöp için diğer odaya gittiğimde içerken öpücük sesi duyar gibi oldum ama emin olamadım. Gelince anne öpmedin di mi? Diye sormamla beraber kıyameti kopardı. Önceki geceki suçunu bildiği için üste çıkmaya çalışıyordu. Bağırarak ağlamaya başladı, 65 yaşındayım, 30 yıllık öğretmenim, sanki bişeyden anlamıyorum., öpmedim işte sen ne salaksın, aptal mısın, yeter artık diye tekrarlayıp evi inletiyordu. Çıldırdım. Bebeğimi yatağına koyduğım gibi inanılmaz bi kavgaya tutuştuk. Giderim diye tehdit etti ve ben de gitmesini söyledim. Eşyalarını toplayıp evden çıktı. 10 dk sonra geri geldi. Tam 3 kere evden çıktı ve geri geldi. Son seferinde kapıyı açtı, gidiyorum diye seslendi, iki dakika o şekilde bekleyip gitti. Hala özür bekliyordu.
3 gün sonra eşim nöbetteyken tekrar geldi. Tekrar dudağı acıyınca tanıdık cildiye doktoruna gitmiş, iddiasına göre doktor ona uçuğun bu kadar abartılacak birşey olmadığını söylemiş. Bunu söylediği ben, bir doktorum.
2 gündür bizimle birlikteydi. Asla odasından çıkmıyor. Kahvaltıya gelmiyor. Akşam yemeğini yapıp odasına geçiyor. Bu sabah gitmeye karar verdi, tamam dedik, giderken de yılbaşındaki programımızı iptal etti, zaten gitmeyi düşünmüyorduk ama kendince bizi cezalandırdı.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Kavga etsem olmuyor, sussam kendime yetiremiyor ve taşıyorum. Uzun uzun yazdığımı biliyorum ama beni anlayan birileri buradaysa gerçekten iyi gelecek