Teşekkür ederim
Teşekkür ederimValla söz konusu uçuksa orda konu bitiyor. “Herpes gingivostomatitis” hiç görmemiş kişiler annenize üzülebilir tepkinizi fazla bulabilir ama bir kez gören insan hele anneyse aman ya kafasına giremez.
O yüzden hiiç abarttın şu bu diyemeyeceğim. Paşa paşa anlayacak, paşa paşa maske takılacak yada gelmeyecek.
Kendimi kadının yerine koydum.Kızım bana ve bebeğime bak diyecek.Zaten ömür çocuklarla geçmiş gezecek eğlenecek son yıllarımda kızımın yanında olacağım,o da zebellah gibi başımda torunumu öpme diyip duracak.Yaşlanınca kadının da dediği gibi o muameleyi mi göreceğiz yani.Kadın duygusal tabi bak gidiyorum bak gidiyorum diyip gidemiyor.İşte teyze niye uğraşıyorsun gezip tozsana ne yaparlarsa yapsınlarEvet o konuda bencede haklısınız. Hem yardım edilsin hem kurallarıma uyulsun olmuyor
Ben sizi çok iyi anlıyorum ama annenizde bence bunu sindirip dikkat edeyim diyecek kafada bi kadın değil belli ki uyarılmaktan irrite oldu iyice. En iyisi yardım etmesini istemeyin, gelsin sevsin yanınızda boşuna kalp kırılmasın. 65 yaşında bu saatten sonra bildiğinden şaşmazTeşekkür ederim
+1 benim anneme de bu şekilde davransam bırak üç kesi epey bir süre bir daha gelmez.Benim bebeğim de 40 gün yenidoğan yoğun bakımda kaldı.döndüğümde annem bizimle 20 gün kaldı öpmek serbestti ama misafir yasaktı başkalarıyla görüşmek yasaktı en azından birkaç ay.Annenin hassasiyetini anlamakla beraber tepkileri biraz abartılı buldum.Sonucta anneanne de evladını düşünen bir anne ki üc kez geri dönüp gelmişEvet o konuda doğru anneyle hem tartışıp hem yardım almak birbirine uymuyor. Anne/kız ilişki dinamikleri buysa orasını bilemem. Mesela ben annemle böyle kavga etsem hayatta geri gelip yemek falan yapmaz.
Bende bu dili kullanmam ama bizim ilişki dinamiğimizde bu hiç yok bizi kopartır bazı insanlar bu dille anlaşıyor.
Mesela baktım dinlemiyor iş beklemem gel kahve içelim torununu sev derim hemde yanında durmuş olurum göz önünde, unutup öpse silerim geçerim. Sürekli uyarılmakta uyarmakta iki tarafı irrite ediyor
İnsan bilmediği her konunun cahilidir. Bunu hakaret anlamında söylemiyorum. Aslında kovmadım, uçuk konusundaki hatasını ve bana hakaretini o kadar kabul edemedi ki tartışmayı beni tek bırakmaya kendisi getirdi.Ben size hak veriyorum çok zor zamanlardan geciyorsunuz ve her söz insana çok gıcık geliyor. Ama annenizi evden kovmussunuz ya. Öğretmen kadın, cahilde değil ki. Lafını sözünü bilmediği de olmuş yine haklısınız ama gitmiş gitmiş gelmiş kadın. Ayıp etmişsiniz. Size kiyamadigindan dönmüştür her seferinde de. Bu halinize bayildigindan değil. Keşke gönlünü yapsaydiniz. Kovmasaydiniz.
Mesela bebeğiniz uçuk kapıp yenidoğana geri girse yine aynı düşüncede olur muydunuz yada bi daha çocuğunuz olsa aynı düşüncede, belkide mesleki deformasyonlar var sürekli hastalık görmek kaygıyı besleyen bir şey. Polis annelerdede farklı kaygılar var, arkadaşım annesine sürekli sakın gözünün önünden ayırma diyor mesela hergün ama hergün aynı uyarıyı yapıyor, annesi kızmıyor kızını anlıyor. Hatta anne kusura bakma hep diyorum ama elimde değil biliyorsun diyor. Yani böyle bi köprü kurmak varken yakıp yıkmaya ne gerek var+1 benim anneme de bu şekilde davransam bırak üç kesi epey bir süre bir daha gelmez.Benim bebeğim de 40 gün yenidoğan yoğun bakımda kaldı.döndüğümde annem bizimle 20 gün kaldı öpmek serbestti ama misafir yasaktı başkalarıyla görüşmek yasaktı en azından birkaç ay.Annenin hassasiyetini anlamakla beraber tepkileri biraz abartılı buldum.Sonucta anneanne de evladını düşünen bir anne ki üc kez geri dönüp gelmiş
Hakaret etmeden, sınırlara uyarak herşey mümkündü. Ayrıca tam kalmıyor, eşim nöbetteyken kalıyor sadece. Her yenidoğan çok hassastır, hele ki yoğunbakımda kalmış, çocuğun ilk aşısı olan kolostrum sütünü alamamış biri. Siz de çevrenizde varsa öpmezsiniz, çok yaklaşmazsanız iyi olur anlıyorum ki böyle biri hassasiyetiniz yok.Kendimi kadının yerine koydum.Kızım bana ve bebeğime bak diyecek.Zaten ömür çocuklarla geçmiş gezecek eğlenecek son yıllarımda kızımın yanında olacağım,o da zebellah gibi başımda torunumu öpme diyip duracak.Yaşlanınca kadının da dediği gibi o muameleyi mi göreceğiz yani.Kadın duygusal tabi bak gidiyorum bak gidiyorum diyip gidemiyor.İşte teyze niye uğraşıyorsun gezip tozsana ne yaparlarsa yapsınlar
TeşekkürlerBende lohusayken çok uçuk çıktı her emzirmede bakımda maske takıyordum. Anlamıyorsa maalesef bunlar yaşanacak, yenidoğanın sağlığı > geri kalan herşey ve herkes.
Maalesef manipülatif anneler kanayan bir yara. Asla tam iyileşmiyor.Anneniz annelik duygularıni kullanarak sizin dengenizi bozuyor bence.. Mümkün olduğunca uzak durun. Tıbbi bir şeyi anlatıyorsunuz bebek için riskli diyorsunuz ama anneniz bencillik yapıyor ve size baskı yapıyor.. Ruh sağlığınız için uzak durun
Gerçekten empati gücü yüksek birisiniz teşekkür ediyorum yorumlarınıza.Mesela bebeğiniz uçuk kapıp yenidoğana geri girse yine aynı düşüncede olur muydunuz yada bi daha çocuğunuz olsa aynı düşüncede, belkide mesleki deformasyonlar var sürekli hastalık görmek kaygıyı besleyen bir şey. Polis annelerdede farklı kaygılar var, arkadaşım annesine sürekli sakın gözünün önünden ayırma diyor mesela hergün ama hergün aynı uyarıyı yapıyor, annesi kızmıyor kızını anlıyor. Hatta anne kusura bakma hep diyorum ama elimde değil biliyorsun diyor. Yani böyle bi köprü kurmak varken yakıp yıkmaya ne gerek var
Kovulmadı tabi ki. Hatasını o kadar kabullenemedi ki alttan almam için, tek başıma bakamayacağımı düşündüğü için gitmekle tehdit etti. Tek bir yazıyla anlaşılamadığının farkındayım ama onun da huyu bu şekilde.Sizi haklı bulsam da tepkinizi abartılı buldum kadın size o kadar yardımcı olmuş kovularak gönderilmeyi hak etmiyordu bence.
Annenizi doğum süreciyle birlikte tanıdığınızı düşünmüyorum. Sizin anlatiminiza göre anneniz sonucu ne olursa oldun kendi doğru bildiği şeylerin aksini kabul etmeyen bir kadın. Yenidogan torunun sağlığı söz konusu olsa dahi karakterinden ödün vermiyor. Durum böyleyken annenizin karakterinin degistirebileceginizi ve annenize karşı sınır cizebileceginizi düşünmüyorum.Herkese iyi akşamlar.. paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada yazıyorum benimle benzer durumu yaşayanlar ya da dışarıdan bir göz için.. biraz uzun olacak ama hayatımda hiç bu kadar bunalmamıştım.
annemle arada problemler yaşadığımız, bazen çok iyi anlaştığımız bir ilişkimiz var. Ancak genel olarak kendisi problematik bir insan. Şu anda yaşadığımız krizse beni çıldırtacak düzeyde
3 ay önce doğum yaptım ve kızım yoğun bakımda kaldı. Taburculuk sonrası annem bana yardım için bizimle kalıyordu, gerçekten de ev işlerinde aşırı pratiktir, hızlıdır. Yemek ve temizlikte çok iyidir. bu dönemde misafir kabul etmedik ve bazı kurallar koyduk onlardan biri de öpme mevzusuydu. Annem bebeği öpmemesi gerektiğini bir türlü kabullenemedi. Eve getirdiğimiz ilk gün bebeğin karşısında maşallah tü tü tü yapıp tükürünce şakayla karışık uyardık ve o gün kendini odasına kitledi, bizimle muhatap olmadı ertesi gün herşey normaldi. Ne zaman birisi telefonda arasa, bebeği öpmediğiyle alakalı laf sokuyordu. Ya da evine döndüğü zaman bizi aradığında tabi öptürmüyorsunuz gibi saçma konuşuyordu. Bir kere yanımda öptü, uyarınca da yanlışlıkşa öptüm, daha önce hiç öpmedim, sen de öpme o zaman diyip durdu. Kendisine tıbbi açıdan anlatınca anlamış gibi yapıyor ama durum hala devam ediyordu. İki hafta önce kendi evine döndüğü sırada ziyaretçi kabul edecektik ve kendi de gelmek istedi. O sabah geldi ve dudağında uçuk vardı. Şok oldum çünkü ona defalarca çok uçuk çıkardığını, uçuğun çocuk için çok tehlikeli olduğunu anlatmama rağmen umursamadan gelmiş, durumu tekrar anlatınca gitmeye karar vermişti. Açıklama olarak da aslında bildiğini ama basiretinin bağlandığını söylüyordu. Yine de bana da bulaştırma riski olmasına rağmen, bunalıyor diye maske takmadı, bari kahvaltı yapalım diye mutfakta zaman geçirmeye devam etti. Ve giderken gelecek olan akrabamızı arayıp onun da ziyaretini iptal etti.
Bu arada ben doğumdan sonra ciddi bir stres yükü yaşadım bebeğimiz hiç beklemediğimiz bir şekilde yoğun bakıma yattı, entübe edildi. Bu arada ben de yüz felci geçirdim, doğum kilomu vermeme rağmen kortizonlu ilaçlar nedeniyle hızlı bir şekilde geri aldım ve saçlarımda hiç olmadığı kadar beyaz çıktı. Evde bir gün durduk yere senin saçında ne kadar beyaz var neden oldu diye başıma dikildi. Başka bir gün uzanırken, kalk korse tak göbeğin çok diyip durdu. Tepki alınca da bişey demedim ki diye savunma yapıyordu.
Asıl olaysa 2 gün önce patlak verdi. Salonda oturup çay içiyorduk, mutfağa giderken ona da koydum. Ama ben fwrketmeden eşim ketılın altını kapamış, ben de ılık koymuş olmuşum. Çayı içtiğinde dedi ki “anneannen bize derdi ki, sokaktaki köpek adam olursa sizden de adam olur”.
Şok oldum. Eşim de şok olup kalktı ve yatak odasına gitti. Onunla eşimin yanında tartışmak istemediğim için ben de gittim.
Ertesi sabah eşim işteyken hiç birşey olmamış gibi bebeğimin altını değiştirirken geldi. Tabi konuşmuyorum, sadece kısa cevaplar veriyorum. Çöp için diğer odaya gittiğimde içerken öpücük sesi duyar gibi oldum ama emin olamadım. Gelince anne öpmedin di mi? Diye sormamla beraber kıyameti kopardı. Önceki geceki suçunu bildiği için üste çıkmaya çalışıyordu. Bağırarak ağlamaya başladı, 65 yaşındayım, 30 yıllık öğretmenim, sanki bişeyden anlamıyorum., öpmedim işte sen ne salaksın, aptal mısın, yeter artık diye tekrarlayıp evi inletiyordu. Çıldırdım. Bebeğimi yatağına koyduğım gibi inanılmaz bi kavgaya tutuştuk. Giderim diye tehdit etti ve ben de gitmesini söyledim. Eşyalarını toplayıp evden çıktı. 10 dk sonra geri geldi. Tam 3 kere evden çıktı ve geri geldi. Son seferinde kapıyı açtı, gidiyorum diye seslendi, iki dakika o şekilde bekleyip gitti. Hala özür bekliyordu.
3 gün sonra eşim nöbetteyken tekrar geldi. Tekrar dudağı acıyınca tanıdık cildiye doktoruna gitmiş, iddiasına göre doktor ona uçuğun bu kadar abartılacak birşey olmadığını söylemiş. Bunu söylediği ben, bir doktorum.
2 gündür bizimle birlikteydi. Asla odasından çıkmıyor. Kahvaltıya gelmiyor. Akşam yemeğini yapıp odasına geçiyor. Bu sabah gitmeye karar verdi, tamam dedik, giderken de yılbaşındaki programımızı iptal etti, zaten gitmeyi düşünmüyorduk ama kendince bizi cezalandırdı.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Kavga etsem olmuyor, sussam kendime yetiremiyor ve taşıyorum. Uzun uzun yazdığımı biliyorum ama beni anlayan birileri buradaysa gerçekten iyi gelecek
İyi de siz hiç öpmüyor musunuz bu çocuğu görende kadın akşama kadar gitti dışarıda çalıştı kiriyle pisiyle geldi çocuğu öptü. Annenizde buladı bir hastalık mı var? Evet çok zor bir süreç geçirmişsiniz yaşana daha da zor ama artık hayatınız normaleştirseniz bebeğinizi fanusa da koysanız yine hastalanacak (sağlıkla büyüsün) ancak atlatacak öpücük olayını fazla abartmışsınız.Herkese iyi akşamlar.. paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada yazıyorum benimle benzer durumu yaşayanlar ya da dışarıdan bir göz için.. biraz uzun olacak ama hayatımda hiç bu kadar bunalmamıştım.
annemle arada problemler yaşadığımız, bazen çok iyi anlaştığımız bir ilişkimiz var. Ancak genel olarak kendisi problematik bir insan. Şu anda yaşadığımız krizse beni çıldırtacak düzeyde
3 ay önce doğum yaptım ve kızım yoğun bakımda kaldı. Taburculuk sonrası annem bana yardım için bizimle kalıyordu, gerçekten de ev işlerinde aşırı pratiktir, hızlıdır. Yemek ve temizlikte çok iyidir. bu dönemde misafir kabul etmedik ve bazı kurallar koyduk onlardan biri de öpme mevzusuydu. Annem bebeği öpmemesi gerektiğini bir türlü kabullenemedi. Eve getirdiğimiz ilk gün bebeğin karşısında maşallah tü tü tü yapıp tükürünce şakayla karışık uyardık ve o gün kendini odasına kitledi, bizimle muhatap olmadı ertesi gün herşey normaldi. Ne zaman birisi telefonda arasa, bebeği öpmediğiyle alakalı laf sokuyordu. Ya da evine döndüğü zaman bizi aradığında tabi öptürmüyorsunuz gibi saçma konuşuyordu. Bir kere yanımda öptü, uyarınca da yanlışlıkşa öptüm, daha önce hiç öpmedim, sen de öpme o zaman diyip durdu. Kendisine tıbbi açıdan anlatınca anlamış gibi yapıyor ama durum hala devam ediyordu. İki hafta önce kendi evine döndüğü sırada ziyaretçi kabul edecektik ve kendi de gelmek istedi. O sabah geldi ve dudağında uçuk vardı. Şok oldum çünkü ona defalarca çok uçuk çıkardığını, uçuğun çocuk için çok tehlikeli olduğunu anlatmama rağmen umursamadan gelmiş, durumu tekrar anlatınca gitmeye karar vermişti. Açıklama olarak da aslında bildiğini ama basiretinin bağlandığını söylüyordu. Yine de bana da bulaştırma riski olmasına rağmen, bunalıyor diye maske takmadı, bari kahvaltı yapalım diye mutfakta zaman geçirmeye devam etti. Ve giderken gelecek olan akrabamızı arayıp onun da ziyaretini iptal etti.
Bu arada ben doğumdan sonra ciddi bir stres yükü yaşadım bebeğimiz hiç beklemediğimiz bir şekilde yoğun bakıma yattı, entübe edildi. Bu arada ben de yüz felci geçirdim, doğum kilomu vermeme rağmen kortizonlu ilaçlar nedeniyle hızlı bir şekilde geri aldım ve saçlarımda hiç olmadığı kadar beyaz çıktı. Evde bir gün durduk yere senin saçında ne kadar beyaz var neden oldu diye başıma dikildi. Başka bir gün uzanırken, kalk korse tak göbeğin çok diyip durdu. Tepki alınca da bişey demedim ki diye savunma yapıyordu.
Asıl olaysa 2 gün önce patlak verdi. Salonda oturup çay içiyorduk, mutfağa giderken ona da koydum. Ama ben fwrketmeden eşim ketılın altını kapamış, ben de ılık koymuş olmuşum. Çayı içtiğinde dedi ki “anneannen bize derdi ki, sokaktaki köpek adam olursa sizden de adam olur”.
Şok oldum. Eşim de şok olup kalktı ve yatak odasına gitti. Onunla eşimin yanında tartışmak istemediğim için ben de gittim.
Ertesi sabah eşim işteyken hiç birşey olmamış gibi bebeğimin altını değiştirirken geldi. Tabi konuşmuyorum, sadece kısa cevaplar veriyorum. Çöp için diğer odaya gittiğimde içerken öpücük sesi duyar gibi oldum ama emin olamadım. Gelince anne öpmedin di mi? Diye sormamla beraber kıyameti kopardı. Önceki geceki suçunu bildiği için üste çıkmaya çalışıyordu. Bağırarak ağlamaya başladı, 65 yaşındayım, 30 yıllık öğretmenim, sanki bişeyden anlamıyorum., öpmedim işte sen ne salaksın, aptal mısın, yeter artık diye tekrarlayıp evi inletiyordu. Çıldırdım. Bebeğimi yatağına koyduğım gibi inanılmaz bi kavgaya tutuştuk. Giderim diye tehdit etti ve ben de gitmesini söyledim. Eşyalarını toplayıp evden çıktı. 10 dk sonra geri geldi. Tam 3 kere evden çıktı ve geri geldi. Son seferinde kapıyı açtı, gidiyorum diye seslendi, iki dakika o şekilde bekleyip gitti. Hala özür bekliyordu.
3 gün sonra eşim nöbetteyken tekrar geldi. Tekrar dudağı acıyınca tanıdık cildiye doktoruna gitmiş, iddiasına göre doktor ona uçuğun bu kadar abartılacak birşey olmadığını söylemiş. Bunu söylediği ben, bir doktorum.
2 gündür bizimle birlikteydi. Asla odasından çıkmıyor. Kahvaltıya gelmiyor. Akşam yemeğini yapıp odasına geçiyor. Bu sabah gitmeye karar verdi, tamam dedik, giderken de yılbaşındaki programımızı iptal etti, zaten gitmeyi düşünmüyorduk ama kendince bizi cezalandırdı.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Kavga etsem olmuyor, sussam kendime yetiremiyor ve taşıyorum. Uzun uzun yazdığımı biliyorum ama beni anlayan birileri buradaysa gerçekten iyi gelecek
Söz konusu çocuğunuzsa sınırlarınız keskin ve net olmalı. Bazen böyle durumlarda insanın sınırını zorluyorlar. Yapma denileni inadına yapmak gibi anlamsız hareketlerle insanı delirtebiliyorlar sebebini bilemiyorum ama ben de yaşadım ve yaşıyorum. Tepkinizi koyun ve duygu manipülasyonuna gelmeyin. Anneniz de olsa.Herkese iyi akşamlar.. paylaşabileceğim kimse olmadığı için burada yazıyorum benimle benzer durumu yaşayanlar ya da dışarıdan bir göz için.. biraz uzun olacak ama hayatımda hiç bu kadar bunalmamıştım.
annemle arada problemler yaşadığımız, bazen çok iyi anlaştığımız bir ilişkimiz var. Ancak genel olarak kendisi problematik bir insan. Şu anda yaşadığımız krizse beni çıldırtacak düzeyde
3 ay önce doğum yaptım ve kızım yoğun bakımda kaldı. Taburculuk sonrası annem bana yardım için bizimle kalıyordu, gerçekten de ev işlerinde aşırı pratiktir, hızlıdır. Yemek ve temizlikte çok iyidir. bu dönemde misafir kabul etmedik ve bazı kurallar koyduk onlardan biri de öpme mevzusuydu. Annem bebeği öpmemesi gerektiğini bir türlü kabullenemedi. Eve getirdiğimiz ilk gün bebeğin karşısında maşallah tü tü tü yapıp tükürünce şakayla karışık uyardık ve o gün kendini odasına kitledi, bizimle muhatap olmadı ertesi gün herşey normaldi. Ne zaman birisi telefonda arasa, bebeği öpmediğiyle alakalı laf sokuyordu. Ya da evine döndüğü zaman bizi aradığında tabi öptürmüyorsunuz gibi saçma konuşuyordu. Bir kere yanımda öptü, uyarınca da yanlışlıkşa öptüm, daha önce hiç öpmedim, sen de öpme o zaman diyip durdu. Kendisine tıbbi açıdan anlatınca anlamış gibi yapıyor ama durum hala devam ediyordu. İki hafta önce kendi evine döndüğü sırada ziyaretçi kabul edecektik ve kendi de gelmek istedi. O sabah geldi ve dudağında uçuk vardı. Şok oldum çünkü ona defalarca çok uçuk çıkardığını, uçuğun çocuk için çok tehlikeli olduğunu anlatmama rağmen umursamadan gelmiş, durumu tekrar anlatınca gitmeye karar vermişti. Açıklama olarak da aslında bildiğini ama basiretinin bağlandığını söylüyordu. Yine de bana da bulaştırma riski olmasına rağmen, bunalıyor diye maske takmadı, bari kahvaltı yapalım diye mutfakta zaman geçirmeye devam etti. Ve giderken gelecek olan akrabamızı arayıp onun da ziyaretini iptal etti.
Bu arada ben doğumdan sonra ciddi bir stres yükü yaşadım bebeğimiz hiç beklemediğimiz bir şekilde yoğun bakıma yattı, entübe edildi. Bu arada ben de yüz felci geçirdim, doğum kilomu vermeme rağmen kortizonlu ilaçlar nedeniyle hızlı bir şekilde geri aldım ve saçlarımda hiç olmadığı kadar beyaz çıktı. Evde bir gün durduk yere senin saçında ne kadar beyaz var neden oldu diye başıma dikildi. Başka bir gün uzanırken, kalk korse tak göbeğin çok diyip durdu. Tepki alınca da bişey demedim ki diye savunma yapıyordu.
Asıl olaysa 2 gün önce patlak verdi. Salonda oturup çay içiyorduk, mutfağa giderken ona da koydum. Ama ben fwrketmeden eşim ketılın altını kapamış, ben de ılık koymuş olmuşum. Çayı içtiğinde dedi ki “anneannen bize derdi ki, sokaktaki köpek adam olursa sizden de adam olur”.
Şok oldum. Eşim de şok olup kalktı ve yatak odasına gitti. Onunla eşimin yanında tartışmak istemediğim için ben de gittim.
Ertesi sabah eşim işteyken hiç birşey olmamış gibi bebeğimin altını değiştirirken geldi. Tabi konuşmuyorum, sadece kısa cevaplar veriyorum. Çöp için diğer odaya gittiğimde içerken öpücük sesi duyar gibi oldum ama emin olamadım. Gelince anne öpmedin di mi? Diye sormamla beraber kıyameti kopardı. Önceki geceki suçunu bildiği için üste çıkmaya çalışıyordu. Bağırarak ağlamaya başladı, 65 yaşındayım, 30 yıllık öğretmenim, sanki bişeyden anlamıyorum., öpmedim işte sen ne salaksın, aptal mısın, yeter artık diye tekrarlayıp evi inletiyordu. Çıldırdım. Bebeğimi yatağına koyduğım gibi inanılmaz bi kavgaya tutuştuk. Giderim diye tehdit etti ve ben de gitmesini söyledim. Eşyalarını toplayıp evden çıktı. 10 dk sonra geri geldi. Tam 3 kere evden çıktı ve geri geldi. Son seferinde kapıyı açtı, gidiyorum diye seslendi, iki dakika o şekilde bekleyip gitti. Hala özür bekliyordu.
3 gün sonra eşim nöbetteyken tekrar geldi. Tekrar dudağı acıyınca tanıdık cildiye doktoruna gitmiş, iddiasına göre doktor ona uçuğun bu kadar abartılacak birşey olmadığını söylemiş. Bunu söylediği ben, bir doktorum.
2 gündür bizimle birlikteydi. Asla odasından çıkmıyor. Kahvaltıya gelmiyor. Akşam yemeğini yapıp odasına geçiyor. Bu sabah gitmeye karar verdi, tamam dedik, giderken de yılbaşındaki programımızı iptal etti, zaten gitmeyi düşünmüyorduk ama kendince bizi cezalandırdı.
Gerçekten çıldırmak üzereyim. Kavga etsem olmuyor, sussam kendime yetiremiyor ve taşıyorum. Uzun uzun yazdığımı biliyorum ama beni anlayan birileri buradaysa gerçekten iyi gelecek
Çok üzücü ama gerçek. Anne kız ilişkisi bazen böyle bir sınava dönüşüyor. Yeri geliyor şartlı seviliyorsun, sevilmek için uğraşıyorsun, içinde sürekli kendini açıklamaya çalıştığın bir sesle yaşıyorsun. Üstelik karşı taraf bunu bazen tamamen bilinçdışı bir yerden yapıyor.Kadının 3 kere gidip gidip gelmesi, kızının dış görünüşü ile fazla ilgilenmesi vs kıyamamaktan değil, annesinden hayat boyu bu tarz bir tavır (manipülasyon mu diyeyim artık bilemedim bu laf da çok ağır geliyor) görmemiş insan anlamaz bunu.
Tabiki de yaşananlar sadece bunlar değil. HaklısınızAnnenizi doğum süreciyle birlikte tanıdığınızı düşünmüyorum. Sizin anlatiminiza göre anneniz sonucu ne olursa oldun kendi doğru bildiği şeylerin aksini kabul etmeyen bir kadın. Yenidogan torunun sağlığı söz konusu olsa dahi karakterinden ödün vermiyor. Durum böyleyken annenizin karakterinin degistirebileceginizi ve annenize karşı sınır cizebileceginizi düşünmüyorum.
Annenizin yardımını kabul etmeden tek başınıza bakacaksınız çocuğunuza.
Teşekkür ederim..Söz konusu çocuğunuzsa sınırlarınız keskin ve net olmalı. Bazen böyle durumlarda insanın sınırını zorluyorlar. Yapma denileni inadına yapmak gibi anlamsız hareketlerle insanı delirtebiliyorlar sebebini bilemiyorum ama ben de yaşadım ve yaşıyorum. Tepkinizi koyun ve duygu manipülasyonuna gelmeyin. Anneniz de olsa.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?