Kesinlikle sen dogrusun.
İşte zaten burda okuduğum sayduyulu insanları göre göre ne kadar aptal olduğum daha çok batar oldu bana.
En kötüsü ben neden neydi deyince diycek bişey bulamıyorum. Dediğim gibi benim çok nedenim vardı. Ama o terk etti beni. Ağır terkedildim. Gercekten haketmedim.
Konularımda var kopusumuz an be an. Ama böyle sorulunca hiç kolay değil. Bilmiyorum bitti anlasamiyorduk diyorum hep.
Derdim aptalligim.
Yeryüzüne benim kadar aptal bir insan gelmemiştir herhalde.
Yıllarca doğru düzgün ilişki bile yaşama , sonra git ne olduğunu anlayamadan kör kütük aşık ol. Ailesini tanımadan etmeden evlilik kararı al. Cahil işi.
Ailesini tanımaya başladıkça (gerçekten aptalligim burada) olayı bitirememem. Her vaadiné olmayacağını bile bile inanmam. Eminim benim kadar aptal aşık olmalıydı bu insanları tanıyıp da hala evlenme cesareti gösteren insan.
Yaşadıklarım hak reva zaten sonra.
Benim hesaplaşmam hep kendimle. Neden neden bitirmedin?
Nasıl bir salaksın sen?
Kimse evlenmezdi bana yapılanlar yapılmış olsaydı. Ben nasıl evlenince böyle olmayacak, ne olur bana yardım et sözlerine inanmadigim halde inandım.
Nasıl böyle büyük bir riske girdim?
Ben ?
Garantici olan ben?
Kararlarına güvenilen ailesi tarafından ben.
O seçtiyse doğru bir seçimdir diyen eşi dostu olan ben?
Kazigin babasını yedim bikaç ay öncesi.
Hayatta en çok değer verdiğim, en çok emek verdiğim, en çok didindigim, en çok sevdiğim, en çok sevildiğimi sandığım insandan...
En acısı bu galiba. En yakınken en uzak olmak.
Senden gidenlere arkasından bakakalmak.
Çabalarına , uzuntulerine, güveniné, sevgine...
En çok da her şeyi sen yapmışsın ya. Aslında her şey yalanmis ya.
Kendi kendine bişeyleri oldurmaya calismissin ya o koyuyor galiba.
Teşekkür ederim.İyi adamlar yalnızlıktan ölüyor, iyi kadınlar ise kötü adamların balkonundan gökyüzüne bakarken..
Seni hiç anlamamış,
kalıp savaşmanı, sevmeni, verdiğin değeri, umutlarını..
Görmemiş hiç.
Demek ki fazla gelmişsin, hak etmemiş.
Daha iyilerini hak ettiğin için hayatından alınmış.
Bazılarının hayatımızdan çıkması omuzlarımızın üzerinde ki yükü hafifletmek içindir.
Vicdanın rahat.
Elinden geleni yaptın.
Şimdi zamanla her şey rayına oturacak.
Teşekkür ederim.
Ama 'o'nun için üzülmüyorum ben. Zaten o hesapcilikta bi insan için hala niye üzülünür. ..
Kendime kızıyorum, neden ben filan diyorum işte.
Hepsi "hayat iste" ye bağlanıyor sonuç olarak.
Olgunlaşmam için gerekiyordu belki de.
Aslinda sorduğunuz soruların mutlak cevapları var. Hayata atmak yuku haksızlık olur. Açıktan ayırma çabaları vardı annesi ve ablasının.Yani başka açıklaması yok çünkü.
Bir insanı seviyor ve onunla mutlu olabilmek için çaba harcıyorsun adam ise bırakıp gidiyor.
Kim adamın gitmesini sağlamış olabilir. Kim senin mutsuz olmanla mutlu olacak olabilir.
Ya da kim sizi ayırmak isteyebilir. Senin bu güçlü duruşunu kim yerle bir etmek istemiş olabilir.
Bunların cevabı yoksa geriye hayatın ızdırabı kalıyor.
Herkesin karakteri farklıdır.
Herkesin yapacağı fedakarlıklar farklıdır.
Herkes kendinden ödün vermez ya da herkes çabalamaz.
Kendi karakterin bunu gerektirmiş yapmışsın, bundan sonra önüne gelen olaylara karşı daha seçici davranırsan daha iyi olacağını sanıyorum.
Aslinda sorduğunuz soruların mutlak cevapları var. Hayata atmak yuku haksızlık olur. Açıktan ayırma çabaları vardı annesi ve ablasının.
Herkes yasattığını yaşasın tek duam bu.
Elimden geleni yaptim evet evlilik süresince. Ama bi noktadan sonra dik durdum , bukulmedim karşısında. Çünkü bazen ne yaparsan yap boş bazılarına.
Gercekten gram vicdan azabım yok. Bu çok rahatlatıyor beni. Bu nedenle elimden geleni yaptim. Bitecegini bile bile bi gün, aman sizlamasın o gün vicdanım, pismanliklarim olmasın dedim.E zaten kimse bu dünyadan bir başkasına yaşattığını yaşamadan göçmezmiş.
En huzur bulduğum cümle.
Vicdan rahatlığı en güzelidir.
İnsanın elimden geleni yaptım ama o haketmedi demesi, keşke daha çok çaba harcasaydım belki böyle olmazdı demesinden daha iyi emin olabilirsin.
Keşke diyeceğin pişmanlığın olmasın.
Siz yapmanız gerekeni yapmışsınız.. asıl salak olan o karaktersiz.. bunca fedakarlığınıza rağmen tüymüş resmen.. siz gayet karakterli durup savaşmışsınız bırakın karşı taraf üzülsün..Onu terk etmem için tonlarca nedenim varken ben kalıp savaşmaya çalıştım hep. O beni sorularla bırakıp, eli yüzü düzgün bir neden bile öne sürmeden temelime edip çekti gitti.
Gercekten gram vicdan azabım yok. Bu çok rahatlatıyor beni. Bu nedenle elimden geleni yaptim. Bitecegini bile bile bi gün, aman sizlamasın o gün vicdanım, pismanliklarim olmasın dedim.
Bu arada Kafkayi çok severim. :)
Dimi? Keşke milenanin mektuplarını da okuyabilseydik ,daha iyi anlardık o güzel adamın güzel sevişini.Kafka da vazgeçmemeyi çabalayıp pişman olmamayı sever :)
Yalnızlığını bile insanlarla doldurur.
Hayat sana güzel günlerini sunmamış olsun, daha iyilerini sunacağı günler de yakın olsun
Bana göre değil malesef. Hem kendim yaşıyorum hem de onları üzmek istemiyorum.belmiyum ailenle paylaş duygularını. Hem birlikte yaşıyormuşsunuz, önceki konularından hatırladığım kadarıyla anlayışsız insanlar da değiller. En azından başına koyar dizlerine ağlarsın, emin ol hissediyorlardır onlar da. Hem inan bak çok iyi gelir. Tanrıça değiliz ki mübarek dimdik, hiçbirşeyden etkilenmiyormuşuz gibi dolanalım ortalarda. Sen onların yavrususun. Bigün otururken aç konuyu, anne-baba ben kendimi bunlardan ötürü çok kötü hissediyorum de, ağla nolacak Allah aşkına
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?