- 13 Mart 2015
- 2.965
- 4.480
- 40
merhaba, bu benim ilk konum fakat uzun süredir takipteydim kısa süreli yaşadığım yeri değiştirmem nedeniyle psikoloğumdan ayrıldım ve fark ettimki kk da bir toplu terapi alanı. bugün yaşadığım ve beni çok sinirlendiren bir şey anlatmak istiyorum. ben 30 yaşımdayım fakat 18 imden beri çalıştım sonra üniversite, yüksek lisans süresince de çalıştım. sonra kendi işimi kurdum. sonra o işi oturtunca doktora yapmak için yurt dışına çıktım. aile düzenim hep çok değişkendi. kendi evim vardı hayatın sorumluluğunu erken aldım. aileme baktım bi süre. çocuğum var sağlıklı ve mutlu bir çocuk.. bunları anlatma sebebim bugüne kadar kendi ayakları üzerinde durmuş ve girişken ayrıcada en azından orta zekalı bir kadınım. fakat eşim azimle yıllardır ehliyet almama ve araba kullanmama izin vermiyor. beceremeyeceğimi bugün resmen suratıma söyledi. kadınlar bu konuda genetik olarak yeteneksizmiş! ben üstelik dünyanın en sakin, en paniksiz insanıyımdır, rahatımdır yani dünya yansa bi sakin olun derim. aslında konu tam olarak bu da değil bana saygı duymadığını hissettiğim bikaç olay daha yaşadım. erkekler neden hep üstün olduklarına inanıyor? daha öncede bir kere "ben erkeğim sen kadınsın aynı şey mi? "demişti başka bir kouyla ilgili. . üstelikte cahil aptal bir adamda değil. erkeklerinizin size saygı duyduğunu düşünüyor musunuz? yada ben nerde hata yapmış olabilirim fazla mı pohpohladım? egosunu ben mi şişirdim? yada fazla mı hassasım bu konuda? resmen bazı sözleri bana hakaret gibi geliyor. bunu dile getirdiğimde ise "ya sen regl döneminde misin?" diyor. ki bu başlı başına bir hakaret sanki kadınlar hormonları yüzünden deliriyormuş gibi. ben hep konuşarak çözme yanlısıyımdır hayatta hep böyle oldum ama bu çözülmüyor. zaten hep iri ve orta çaplı kıskançlık krizlerimiz oluyor hadi bunları saymıyorum ama bir çözüm olmalı. belki siz objektif bakacağınız için yardımcı olursunuz. yapıcı eleştiri ve yorumlarınızı bekliyorum. teşekkürler.
