Konuyu uzatmayacagim . Birbirimizi yeni tanıyor sayılırız .Mesele şu ki ne zaman görüşsek beni eleştirecek bir şey buluyor belki fazla takıyorum ama ben aynısını ona yapmıyorum. Bir örnekle anlatayım ikimiz de benim memleketim olan ilçede çalışıyoruz. Daha önce memnun olmadığı şeyleri orali oldugumu da belirterek iğneleyerek söylemişti bana, ben de bazı konularda hak vermiştim. Neyse, benim kardeşim baska bir ilde ücra bir köye atandı. Ve orda her anlamda çok zor günler atlattı . Bu kişi de daha önce oralarda çalışmış birisi. Neyse kardeşimin çalıştığı yeri konuşuyorduk. Bana bir anda "Sen de bir yeri beğenmiyorsun" gibi bir çıkış yaptı. Bir örnek daha vereyim bu sene kpssden umudum var. O da destekler beni. Neyse atanırsan şöyle yaparız böyle yaparız diye arada konuşuruz. Ben de atanırsam yine doğu görevi yapmak zorunda kalırsın dedim şaka ağızlı.(çünkü bizim atamalar genellikle doguya oluyor . O dogu görevini yapti onun başka yere gitme planı var) hemen bana hele sen bir atan da dedi ve beni bozdu. Hevesimi neden kırıyorsun dedim hemen R(geri vites) yapmaya başladı. Mesela bir konuda konuşurken bir şeyi bilmediğimi söylersem "sen de bir şeyi bil" gibi saçma sapan çıkışlar yapacak birisi. Her zaman olmuyor arada yapiyor ama yine de canımı yakıyor. Belki de tarzı budur ama ben gerçekten bu üsluptan hoşlanmıyorum. Onu incitmemek için özen gösteriyorum. O bana böyle davranınca hem kızıyorum hem de ben de öyle davranmak zorunda kalıyorum. Cevap yetistirme çabası içine giriyorum ve bu durum beni rahatsız ediyor. Çünkü öyle biri değilim nezaketten hoşlanıyorum.
Abartıyor muyum açıkça söylemeli miyim ?? Yanından gelince hiç konuşasim gelmiyor onunla .