merhaba arkadaşlar... o kadar arada kaldım ki ne işime odaklanabiliyorum ne mutlu olabiliyorum. 4 yıllık bir ilişkim oldu. tutkulu gerçekçi ve doğruyu bulduğunuza inandıran tüm hislerimle sevdim onu. her şekilde yanımda yer aldı maddi ve manevi anlamda hiçbir eksik bırakmadı hayatımda.onu ailemle tanıştırdım tüm çeyizlerimi onu düşünerek aldım ve onun ailesinden bir parça haline gelmiştim. ta ki annem onun ırkını sorun edinceye kadar evlenince konyada yaşayacaktık bu da eklendi üstüne soğudu kalbim. etmediğim zulüm kalmadı. erkeğe edilmeyecek hakaretler ve evliliği ertleleyen tavırlarım son noktayı koydu. zorda olsa ayrıldık. üç ay sonra duydum ki eski lise arkadaşına dönmüş onu istetmiş bile.. bu kadar kısa sürede evliilik planları yapmışlar o felfecir kızla
( şu an hem onunla hem benimle görüşüyor ve şimdi sürekli beni arıyor yarın da yanıma gelecek ben hala o eski adamıma aşığım ama beni bir anda başka bir kadınla unutmaya çalışması çeyizlerimizi bile birlikte seçmişken annesine annem demişken başka kadınla kurduğu hayaller ağrıma gidiyor.. kadın tarafından aklının çelinmiş olması ihtimaline mi sığınsam?? yarın ne yapmalıyım??
( şu an hem onunla hem benimle görüşüyor ve şimdi sürekli beni arıyor yarın da yanıma gelecek ben hala o eski adamıma aşığım ama beni bir anda başka bir kadınla unutmaya çalışması çeyizlerimizi bile birlikte seçmişken annesine annem demişken başka kadınla kurduğu hayaller ağrıma gidiyor.. kadın tarafından aklının çelinmiş olması ihtimaline mi sığınsam?? yarın ne yapmalıyım??
