Derdim bir değil ki geldi mi hep arka arkaya gelir. Yeni doğum yaptım, eşim kv yanına taşınmaya zorluyo bir ay sonrası için, istemediğimi gelmicemi söylememe rağmen bağırıp çağırıp kestirip atıyo. Aramız zaten iyi değildi bu bardağı taşıran son damla oldu benim için. Ben orda yapamam kafayı yerim biliyorum. Bir aydır gece gündüz çocuğumun kırkı çıksın çekip gidicem baba evine diye düşünürken babamın acı haberi ile yıkıldım. Su hayatta en sevdiğim en çok değer verdiğim insan babam kansermiş, tedaviye başlandı hemen. Şimdi oraya gidemem hatta böyle bi zamanda boşanıcam da diyemem, bi de bana üzülecekler şu sıkıntının içinde. Diğer taraftan iki ay içinde elimdeki projeyi bitirmezsem işimden olacağım, maddi dayanağım da olmayacak güvenebileceğim. Bebeğimse kolik durmadan ağlıyo, yemek yapmayı geçtim yersem şükrediyorum. öküz kocam bana kızıyo yediğine mi dikkat etmiyorsun, sık mı yıkayıp üşütüyorsun niye ağlayıp duruyo diye. Göğüslerim yara, sütüm yetmiyo, annelikte acemiyim, hamileliğim berbat geçti belki de çocuğum bu yüzden huzursuz bu kadar. Ben şimdi hangi birine üzüleyim kafayı yicem. Babam için hiç bir sey yapamıyorum başka sehirdeler, içim içimi yiyor, zaten aynı yerde olsakta bebek var, faydam olmaz da. Bir ay sonra eşim hadi taşınıyoruz dediğinde kaçıp gidecek bir yerim yok, kalmaya ise hiç gücüm yok öyle bıktım ki, ben haftada bir sabredemezken hergün birlikte olucam kv iledüşününce bile kafayı yicek gibi oluyorum, araftayım resmen. Otele gitsem bebekle çok zor ayrıca kaç gün kalabilirim ki bi yere kadar. Ev tutsam bebekle işin altından kalkamam evden bile çıkamıyorum zaten. Hayatımın en zor günlerini geçiriyorum herşey üst üste geldi resmen 
Dua edin nolur
Dua edin nolur
