mesela ABD -ki normalde sosyal devlet olma bakımından iyi bir örnek değildir-
böyle erken yaşta bebeği olan ve madde ya da akıl sorunları olan (ya da düpüdüz kötü olan neyse, sebep fark etmez), bir meslek edineyim okul okuyayım, bir işe gireyim diye bir çabası da olmayan kadına (bu kadında yok belli ki) baştan soruyor "istersen çocuğu evlatlık verelim mi" diye, büyük ihtimalle düzgün bir ortamı da olmayacak çünkü. görünen köy kılavuz istemez. nasıl geçiniyor bu kadın? baba zaten yok ortada.
bence en mantıklı çözüm bu yoksa kadının dostu, pezevengi, torbacısı, bişeysi illa çocuklara musallat oluyor.
bakın mesleği seks işçiliği olan kadınlar bile şayet annelik güdüsü taşıyorsa çocuklarını kendi ortamına sokmuyor, çocuğu köyünde kasabasında neyse bir yerde akrabasına filan bırakıyor. veya başka evde bakıcıyla büyütüyor. bir çözüm buluyor, çünkü biliyor heder ederler o çocuğu, ortamları normal ortam değil.
annelik güdüsü, becerisi neyse artık adına ne deniyorsa teknik olarak olmayan kadınların çocuklarını almak için bir mekanizma olmalı yani.
bizde bir kutsal anne tabusu, miti var, toplum hiç kafasını kaldırıp da bakmıyor yani bu kadınların hepsi gerçekten anne mi, annelik ediyor mu...
bi sürü sosyal çalışmacı var devlette, bi sürü aile bakanlığı memuru var, ama toplum "ya bi bakın böyle çoçuklar heder oluyor başlıycam kutsal anneliğinize" demediği için lütfedip kıpırdamıyorlar bile.
O yaratığın açıklamasını okuduktan sonra iyice utandım şu kirli dünyadan. O küçücük bedene nasıl dokundun nasıl kıydın??!! Annelik yüreğım yaniyor, insanlık vicdanım sızlıyor.. Bu yaratıklar niye misliyle çoğalıyor bu ülkede aklımı yitireceğim ya. Küçücük çocukların dünyasını ne hakla kirletiyorlar hangi vicdanla o küçücük bedenlerine zarar verebiliyorlar. Keşke herkes anne olmasa. Bazı 'insanların' gerçekten kısırlaştırılması lazım!
