Arkadaş edinememek.

26 yaşındayım. Bu yaşıma kadar hiç kalıcı arkadaşlık edinemedim. Arkadaş ne demek onu bile hissettiğim çok az an olmuştur. İki kez arkadaş sahibi oldum. Ama hep bir şey oldu ve sona erdi. Uzun süre arkadaş kalamıyorum hiç kimseyle. Böyle bi sorunum var. Bundan şikayetçi değilim. Sevmiyorum çünkü istemiyorum arkadaş. Ama 26 yaşında olup bu durumda olmak içler acısı. Düğün yapsam bir arkadasim bile olmucak yanımda. Çağıracak kimsem bile yok. Bu durum da önemli değil. Bu aralar acaba dinen bu durum doğru mu yanlış mi diye düşünmeye başladım. Siz ne düşünüyorsunuz fikir verebilir misiniz?
Aynısı. Benim de tek bir tane bile arkadaşım yok.
 
Gerçek bir arkadaşlığın getirdiği sorumluluklar var mesela gece bile arasa açmaya çalışırım belki bunları yapmak zor geliyordur sana ondan olmuyodur ama acınası bi durum değil kendine yetebilen biri olmalısın ben öyle düşündüm
Evet aynen dediğiniz gibi zor geliyor böyle sorumluluklar istemiyorum o yüzden
 
Valla artik insanlar o kadar cikarci , kötü kalpli ki artik korkar oldum güvenmekten samimiyet kurmaktan. "Acaba bundan ne görürüz" diye bi çekingen olduk. Iyi dediklerimizden bile birsey cikiyor. O yuzden yalnizlik guzel olabiliyor. Ama cok kiymetli dostlar vardir onlar çok özeldir. Belki 5ayda bir haberlesirsin ama onlar hep temiz kalpleriyle oradadir. Ihtiyacin oldugunda da yanindadir. Eger onlardan varsa gerisini cok da takma
 
ben de çok arkadaşım olduğunu düşünüyordum ama çoğu arkadaşlıklar çıkar için kurulu. Mesele sadece düğün içinse, yine aynı şekilde gelebilecek bir sürü arkadaşım vardı, düğünlerine gittiğim. ama gelmediler mesela, ben yine çekirdek kadro arkadaşlarımla yaptım düğünümü.

ve bence arkadaşının olmaması olan arkadaşlarından kazık yemekten her türlü iyidir.
 
bır ıkı tanede olsa olsun arkadaşın .kocanla kavga ettiğin zaman buluşacağın bırılerı olsun.
 
Back
X