- 19 Temmuz 2013
- 3.003
- 3.392
- 333
Merhaba arkadaşlar, kafamı karıştıran bir konu var, farklı bakış açılarına, düşüncelere ihtiyacım var.
Bir normal erkek arkadaşım var işyerinden.
Aslında sadece iyi anlaşan iki arkadaş olduğumuzu düşünüyorum ama yine de son bir kaç aydır davranışları beni acabalara itiyor.
Gün içerisinde yoğun çalıştığımızdan ötürü sık karşılaşıp bir araya gelemiyoruz ama perşembe günleri iş nedeni ile ilçeden il merkezine gidip dönüyoruz.Bizim asıl muhabbetlerimiz o yolculuk esnasında oluyor.Bazen de nöbetçi olduğumuz günlerde akşam yemek molasında birlikte dışarı çıkıyoruz, yemekte de muhabbetimiz iyi oluyor.
Bir kaç ay önce iş ile alakalı bir mevzu nedeni ile biz küstük. Bana; senin ile artık konuşmayı düşünmüyorum diye mesaj attı ve 2 ay hiç konuşmadık. 2. ayın sonunda seni kırdıysam özür dilerim ama bende çok incinmiştim şeklinde mesaj atınca barıştık.Aslında bu küsmemize neden olan mevzuda ikimizinde haksız olduğu taraflar vardı.
Son zamanlarda bana söyledikleri aklımı karıştırıyor;
-Çok düzgün bir karakterim olduğunu, insan olarak beni çok sevdiğini, değer verdiğini söylüyor. (bu gayet arkadaşça bir yaklaşım bence)
- Beklenmedik bir şekilde bir mazeretten ötürü tayini çıktı (çok istediği birşeydi) ve ailesinden sonra arayıp haber verdiği ilk kişi benmişim
- Geçen gün yolculuk esnasında aslında çok duygusal bir insan olduğunu ve şu sıralar çok ağladığını dile getirip bir erkeğin ağladığını itiraf etmesi çok zor bir şey sana çok büyük bir sır verdim, hadi sende bana bir sırrını ver tarzı konuşma yapması garip geldi.
- Ve tayin nedeni ile işyerimizden ayrılmasına çok az bir süre kaldı, her haftasonu bana mesaj atıp müsaitsen dışarı çıkalım mı gibi mesajlar atması..
Aslında o çok modern ve rahat bir insan bu yaklaşımları tamamen arkadaşça da olabilir ama ben nedense emin olamıyorum. Aramızda bir bağ olduğu kesin bunu hissediyorum ama ne bağı bilemiyorum.
Normalde oldukça cool, inatçı, hep kendini haklı gören, bazen acayip kıl biri iken ama bir o kadar da sempatik olabilen, değişik biri..Ve ben de nedense çok değer veriyorum ona sebepsizce.
Bir normal erkek arkadaşım var işyerinden.
Aslında sadece iyi anlaşan iki arkadaş olduğumuzu düşünüyorum ama yine de son bir kaç aydır davranışları beni acabalara itiyor.
Gün içerisinde yoğun çalıştığımızdan ötürü sık karşılaşıp bir araya gelemiyoruz ama perşembe günleri iş nedeni ile ilçeden il merkezine gidip dönüyoruz.Bizim asıl muhabbetlerimiz o yolculuk esnasında oluyor.Bazen de nöbetçi olduğumuz günlerde akşam yemek molasında birlikte dışarı çıkıyoruz, yemekte de muhabbetimiz iyi oluyor.
Bir kaç ay önce iş ile alakalı bir mevzu nedeni ile biz küstük. Bana; senin ile artık konuşmayı düşünmüyorum diye mesaj attı ve 2 ay hiç konuşmadık. 2. ayın sonunda seni kırdıysam özür dilerim ama bende çok incinmiştim şeklinde mesaj atınca barıştık.Aslında bu küsmemize neden olan mevzuda ikimizinde haksız olduğu taraflar vardı.
Son zamanlarda bana söyledikleri aklımı karıştırıyor;
-Çok düzgün bir karakterim olduğunu, insan olarak beni çok sevdiğini, değer verdiğini söylüyor. (bu gayet arkadaşça bir yaklaşım bence)
- Beklenmedik bir şekilde bir mazeretten ötürü tayini çıktı (çok istediği birşeydi) ve ailesinden sonra arayıp haber verdiği ilk kişi benmişim
- Geçen gün yolculuk esnasında aslında çok duygusal bir insan olduğunu ve şu sıralar çok ağladığını dile getirip bir erkeğin ağladığını itiraf etmesi çok zor bir şey sana çok büyük bir sır verdim, hadi sende bana bir sırrını ver tarzı konuşma yapması garip geldi.
- Ve tayin nedeni ile işyerimizden ayrılmasına çok az bir süre kaldı, her haftasonu bana mesaj atıp müsaitsen dışarı çıkalım mı gibi mesajlar atması..
Aslında o çok modern ve rahat bir insan bu yaklaşımları tamamen arkadaşça da olabilir ama ben nedense emin olamıyorum. Aramızda bir bağ olduğu kesin bunu hissediyorum ama ne bağı bilemiyorum.
Normalde oldukça cool, inatçı, hep kendini haklı gören, bazen acayip kıl biri iken ama bir o kadar da sempatik olabilen, değişik biri..Ve ben de nedense çok değer veriyorum ona sebepsizce.